Μορφή χιονοστιβάδας παίρνουν τις τελευταίες μέρες οι ανακοινώσεις πολιτικών, πολιτευτών και κάθε λογής παραγόντων για την πώληση από την ΑΤΕ της γαλακτοβιομηχανίας "ΔΩΔΩΝΗ". Με χαρακτηριστικά γνωρίσματα τον ξύλινο λόγο και την υποκρισία όλες αυτές οι παρεμβάσεις θυμίζουν έντονα πολιτικό μνημόσυνο, όπου όλοι υμνούν πανομοιότυπα τον μεταστάντα, που ενώ βρισκόταν στη ζωή τον είχαν κακοποιήσει ποικιλοτρόπως. Κανένας όμως από τους εμπλεκόμενους δεν ψελλίζει ούτε λέξη για τους υπεύθυνους της κατάστασης, δεν τολμά να εκστομίσει ούτε την παραμικρή αλήθεια για το πώς η άλλοτε κραταιά συνεταιριστική βιομηχανία έγινε μια ακόμα κρατική επιχείρηση με προδιαγεγραμμένη την τύχη της, αφού με εξαίρεση τα κομμουνιστικά καθεστώτα, κανένα σύγχρονο κράτος δεν μπορεί να έχει το ρόλο του τυροκόμου. Και όμως γι αυτή την αναμενόμενη εξέλιξη πολλοί έβαλαν με τη συμπεριφορά και τη δράση τους το δικό τους λιθαράκι: Κυβερνήσεις και κόμματα, τοπικοί πολιτικοί και συνεταιριστές αλλά και συνεταιριζόμενα τοπικά λαμόγια, κρατικοδίαιτοι και πλούσια αμειβόμενοι πρόεδροι, αντιπρόεδροι, διευθύνοντες σύμβουλοι και διευθυντές και εκατοντάδες υπάλληλοι, πελάτες του τοπικού πολιτικού συστήματος εξουσίας, μεγαλοπαραγωγοί αλλά και συνδικαλιστές έκαναν ο, τι περνούσε από το χέρι τους για να πάψει να είναι η ΔΩΔΩΝΗ μια βιώσιμη γαλακτοβιομηχανική μονάδα και να περάσει στην δικαιοδοσία της Αγροτικής που είναι μια αμιγώς κρατική τράπεζα! Και όμως όλοι αυτοί που θρηνούν σήμερα για την τύχη της ΔΩΔΩΝΗΣ, μονότονα αναφέρονται σε μια συνεταιριστική επιχείρηση, λες και δεν έχουν αντιληφθεί ότι κάτι τέτοιο πλέον δεν ισχύει και ότι το συνεταιριστικό κίνημα με την ευθύνη των παραγόντων του, που το "χρησιμοποίησαν" αδίστακτα για προσωπικά οφέλη, ανήκει στο μουσείο της σύγχρονης πολιτικής και κοινωνικής ιστορίας, μαζί με όλα τα άλλα "κινήματα" που δοξάστηκαν σε αυτό τον τόπο και τον οδήγησαν στη σημερινή άβυσσο. Και μένουν θλιβεροί κομπάρσοι σε αυτή την ιστορία οι μικροί αιγοπροβατοπαραγωγοί της περιοχής, διαχρονικά θύματα και της τακτικής των ισχυρών αγελαδοτρόφων -παραγωγών της περιοχής μας, που αντιμετωπίζονται από τους εκάστοτε πολιτικούς και όχι μόνο παράγοντες ως οιονεί ιερά τοτέμ της αγροτικής τάξης. Μένει βέβαια και ο γνωστός ιπποκόμο(η)ς -τυροκόμος στο ρόλο του τελευταίου κρατικού τυροκόμου των Βαλκανίων, που προσπαθεί να τετραγωνίσει τον κύκλο και να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα!... Άχαρος πραγματικά ρόλος, ιδανικός όμως για σενάριο κινηματογραφικής ταινίας, σαν αυτή που πριν από λίγα χρόνια παρακολουθήσαμε να παίζεται σε κρατικό κανάλι με τον τίτλο "Ο τελευταίος άρχοντας των Βαλκανίων". Άλλωστε σε μερικούς υπάρχει και η σατανική υποψία ότι ο τελευταίος κρατικός τυροκόμος της ΔΩΔΩΝΗΣ βρισκόταν σε διατεταγμένη αποστολή. Αρκεί να αναλογιστούμε, υποστηρίζουν οι καχύποπτοι αυτοί, και την τύχη μιας άλλης κρατικής εταιρείας της ΕΛΙΝΤΑ που την οδήγησε κατά παραγγελίαν στην ευθανασία. Είτε όμως ως ιπποκόμος- τυροκόμος είτε ως άλλος δόκτορ της ευθανασίας (βλέπε δόκτωρ θάνατος), θα μείνει στην ιστορία ως ο τελευταίος κρατικός τυροκόμος των Βαλκανίων με ό,τι αυτό συνεπάγεται.Όσο για όλους τους άλλους, που ρίχνουν σήμερα πυροβολισμούς εναντίον της ιδιωτικοποίησης της ΔΩΔΏΝΗΣ, καλό θα ήταν να κρατήσουν και κανένα φυσίγγιο για τους εαυτούς τους. Και μετά από τις διαφαινόμενες νομοτελειακές εξελίξεις απομένουν οι καταναλωτές, που αποτελούν και την συντριπτική πλειοψηφία των ενδιαφερομένων και που ελπίζουν βάσιμα ότι και στο μέλλον θα απολαμβάνουν τα λίγα δυστυχώς σήμερα -συγκριτικά με άλλες βιομηχανίες- προϊόντα της ΔΩΔΩΝΗΣ (έξοχη φέτα, θαυμάσιο αγελαδινό γιαούρτι, υπέροχο ξυνόγολο) προϊόντα που είναι βέβαιο ότι θα πολλαπλασιάσει ο μελλοντικός ιδιοκτήτης. Τουλάχιστον όλα αυτά μέχρι την έλευση της λαϊκής εξουσίας, όπως την ευαγγελίζεται το ΚΚΕ με τον κ. Σαράβα, σωσία του Λένιν και σημαντικό στέλεχός του στην περιοχή μας...
http://epirusgate.blogspot.com/2010/07/blog-post_7868.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου