O εικαστικός διάλογος που αναπτύσσεται μεταξύ μιας ελληνίδας καλλιτέχνιδος και δύο τούρκων ομοτέχνων της, καθώς και οι σπάνιες φωτογραφικές μαρτυρίες μιας για πάντα χαμένης ελληνικής αρχιτεκτονικής βρίσκουν θέση στο Sanat Limani της Κωνσταντινούπολης από τις 30 Ιουλίου ως τις 19 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο της «Ιnstanbul, Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2010». Πρόκειται για δύο διαφορετικές εκθέσεις τις οποίες παρουσιάζει το Πολιτιστικό Ιδρυμα του Ομίλου Πειραιώς στο πλαίσιο των διακρατικών συμφωνιών και ανταλλαγών του στον τομέα του πολιτισμού.Τρεις νέοι καλλιτέχνες, η Ελένη Κοτσώνη, η Raziye Κubat και o Ηapru Saray, ενώνουν τις δυνάμεις τους στην παρουσίαση της sitespecific εγκατάστασης «Ενδιάμεσος χώρος- Α space between», επί της ουσίας μιας «χωροταξικής» κατασκευής, με αντικείμενα, σχέδια και ζωγραφικά έργα, η οποία αναπτύσσεται μέσω του διαλόγου των υλικών. Τα έργα της ελληνίδας καλλιτέχνιδος εστιάζουν συνήθως στην έννοια του χώρου ως κατοίκησης ιδεών, καθώς και στην έννοια του περάσματος ως κατάστασης διαδρομής αλλά και καταγραφής. Η ίδια χρησιμοποιεί κυρίως σχέδια, φωτογραφίες, πλεγμένα υφάσματα, ξύλα, καθημερινά ευτελή υλικά καθώς και υπολείμματα προηγούμενων έργων.
Οι «Ξύλινες σελίδες» της Raziye Κubat, έργα μεικτής τεχνικής σε ξύλο, ξεκίνησαν ως καρτποστάλ από ξύλο, μικρές σημειώσεις και σχέδια της εποχής και εξελίχθηκαν σε «σελίδες». Το έργο ολοκληρώθηκε στην Κωνσταντινούπολη και μπορεί να εκτεθεί κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο. Οσο για τον Ηapru Saray, συμμετέχει στην έκθεση με μια νέα εγκατάσταση με αφορμή τον «ενδιάμεσο χώρο».
* Η έκθεση «Αρχιτεκτονικές αντιστίξεις στην Ελλάδα: από την παράδοση του 19ου στις μεταλλάξεις του 21ου αιώνα» συγκεντρώνει περισσότερες από 100 φωτογραφίες του διακεκριμένου αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχου (1871- 1939). Οι φωτογραφίες, που ανήκουν στο Αρχείο Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, επελέγησαν επειδή συνιστούν φωτογραφικές μαρτυρίες μιας για πάντα χαμένης αρχιτεκτονικής η οποία παρουσιάζει μεγάλη αξία και ενδιαφέρον τόσο για τους αρχιτέκτονες και τους ιστορικούς όσο και για τους μη ειδικούς. Ο αρχιτέκτων Γιάννης Κίζης, ο οποίος επιμελήθηκε και σχεδίασε την έκθεση, γράφει: «Ο Ζάχος φωτογραφίζει σύνολα ή λεπτομέρειες, αποτυπώνοντας την πόλη, το μνημείο, την κρήνη, χωρίς καλλιτεχνική πρόθεση. Εντούτοις, το αποτέλεσμα έχει μια παράξενη γοητεία, καθώς, σχεδόν πάντα μέσα στο θέμα αποτυπώνονται πρόσωπα, βλέμματα, συμπεριφορές και φορεσιές που σκιαγραφούν τις συνθήκες ζωής του ανθρώπινου μωσαϊκού στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου». Ξαναβλέποντας τις «αρχιτεκτονικές αντιστίξεις» στην Ιstanbul 2010 είναι φυσικό να συγκρίνει κανείς την εξέλιξη των αστικών και περιαστικών τόπων της σύγχρονης Τουρκίας με τις αντίστοιχες μεταλλάξεις που γνώρισε η Ελλάδα.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artId=345047&dt=24/07/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου