Ο «Διάβολος» της Γερμανίας έφυγε για την Κόλαση
Ολα τα ταμπού της πολιτικής, κοινωνικής και σεξουαλικής ζωής ησύχασαν μια και καλή
Ηταν όνομα και πράμα. Τόιφελ σημαίνει Διάβολος στα γερμανικά. Και ο Φριτς Τόιφελ, που πέθανε σε ηλικία 67 ετών στο Βερολίνο, έκανε ό,τι μπορούσε για να το επιβεβαιώσει. « Είμαι ο επίγειος εκπρόσωπος του Αντιχρίστου » έλεγε. Το γερμανικό κατεστημένο έτρεμε στο άκουσμά του, ιδίως στα τέλη της δεκαετίας του ΄60, όταν ο τότε φοιτητής της Γερμανικής Φιλολογίας βάλθηκε να σπάσει όλα τα ταμπού της κοινωνικής και σεξουαλικής ζωής.
Ηταν ανορθόδοξος σε όλα του. Το 1967 ίδρυσε την περίφημη «Κommune 1», το πρώτο και πιο διάσημο κοινόβιο της χώρας. Εντός της είχαν καταργηθεί η ατομική ιδιοκτησία και η μονογαμία- τα μέλη της, γύρω στα 15 άτομα, άλλαζαν συνεχώς σεξουαλικό σύντροφο.
Ανορθόδοξη ήταν η στάση του έναντι της Δικαιοσύνης. Παράδειγμα, τον Ιούνιο του 1967, όταν κατηγορήθηκε ότι πέταξε πέτρες κατά του Σάχη της Περσίας στο Δυτικό Βερολίνο. « Να σηκώνεστε αμέσωςόταν οι δικαστές μπαίνουν στην αίθουσα » του ζήτησε ο πρόεδρος του δικαστηρίου. « Να το κάνω, αν αυτό συντελεί στην εξεύρεση της αλήθειας » ήταν η απάντησή του, που προκάλεσε ομηρικούς καγχασμούς στο ακροατήριο. Από τότε ο Τόιφελ απέκτησε τη φήμη «πλακατζή» του φοιτητικού κινήματος.
Στα χρονικά έχει μείνει και το σχέδιό του να ρίξει βόμβες από πουτίγκα στον τότε αμερικανό αντιπρόεδρο Χιούμπερτ Χάμφρεϊ, που επισκέφθηκε το 1967 το Δυτικό Βερολίνο. Η επίθεση δεν έγινε ποτέ, αλλά ο Τόιφελ κατέληξε πάλι στο εδώλιο του κατηγορουμένου επειδή ο πληροφοριοδότης, που άκουσε για το σχέδιο, «έπιασε» μόνο τη λέξη «βόμβα», όχι όμως και το συμπλήρωμα «πουτίγκα».
Αργότερα ο Τόιφελ έγινε πραγματικός βομβιστής ως μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης «2. Juni». Τo αποτέλεσμα ήταν να περάσει τουλάχιστον οκτώ χρόνια από τη ζωή του στη φυλακή. Πολλές από τις κατηγορίες εναντίον του αποδείχτηκαν αβάσιμες. Παράδειγμα, εκείνη για τη συμμετοχή στην απαγωγή του χριστιανοδημοκράτη πολιτικού Πέτερ Λόρεντς.
Αποκάλυψε στο τέλος της πολύμηνης δίκης ότι είχε ακλόνητο άλλοθι: την ημέρα της απαγωγής δεν βρισκόταν στο Βερολίνο, αλλά στη Στουτγάρδη, όπου δούλευε «ινκόγκνιτο» σε εργοστάσιο παραγωγής στεφανιών της τουαλέτας. « Γιατί δεν μας το είπες από την αρχή; » ρώτησε ο δικαστής. « Για να δείξω με τι ψέματα στήνετε τις δίκες » ήταν η απάντηση.
Από το 1980 και μετά ο Τόιφελ κρέμασε την τρομοκρατία στον τοίχο. Ομως η ιδιορρυθμία τού έμεινε.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=342251&dt=10/07/2010
Ηταν όνομα και πράμα. Τόιφελ σημαίνει Διάβολος στα γερμανικά. Και ο Φριτς Τόιφελ, που πέθανε σε ηλικία 67 ετών στο Βερολίνο, έκανε ό,τι μπορούσε για να το επιβεβαιώσει. « Είμαι ο επίγειος εκπρόσωπος του Αντιχρίστου » έλεγε. Το γερμανικό κατεστημένο έτρεμε στο άκουσμά του, ιδίως στα τέλη της δεκαετίας του ΄60, όταν ο τότε φοιτητής της Γερμανικής Φιλολογίας βάλθηκε να σπάσει όλα τα ταμπού της κοινωνικής και σεξουαλικής ζωής.
Ηταν ανορθόδοξος σε όλα του. Το 1967 ίδρυσε την περίφημη «Κommune 1», το πρώτο και πιο διάσημο κοινόβιο της χώρας. Εντός της είχαν καταργηθεί η ατομική ιδιοκτησία και η μονογαμία- τα μέλη της, γύρω στα 15 άτομα, άλλαζαν συνεχώς σεξουαλικό σύντροφο.
Ανορθόδοξη ήταν η στάση του έναντι της Δικαιοσύνης. Παράδειγμα, τον Ιούνιο του 1967, όταν κατηγορήθηκε ότι πέταξε πέτρες κατά του Σάχη της Περσίας στο Δυτικό Βερολίνο. « Να σηκώνεστε αμέσωςόταν οι δικαστές μπαίνουν στην αίθουσα » του ζήτησε ο πρόεδρος του δικαστηρίου. « Να το κάνω, αν αυτό συντελεί στην εξεύρεση της αλήθειας » ήταν η απάντησή του, που προκάλεσε ομηρικούς καγχασμούς στο ακροατήριο. Από τότε ο Τόιφελ απέκτησε τη φήμη «πλακατζή» του φοιτητικού κινήματος.
Στα χρονικά έχει μείνει και το σχέδιό του να ρίξει βόμβες από πουτίγκα στον τότε αμερικανό αντιπρόεδρο Χιούμπερτ Χάμφρεϊ, που επισκέφθηκε το 1967 το Δυτικό Βερολίνο. Η επίθεση δεν έγινε ποτέ, αλλά ο Τόιφελ κατέληξε πάλι στο εδώλιο του κατηγορουμένου επειδή ο πληροφοριοδότης, που άκουσε για το σχέδιο, «έπιασε» μόνο τη λέξη «βόμβα», όχι όμως και το συμπλήρωμα «πουτίγκα».
Αργότερα ο Τόιφελ έγινε πραγματικός βομβιστής ως μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης «2. Juni». Τo αποτέλεσμα ήταν να περάσει τουλάχιστον οκτώ χρόνια από τη ζωή του στη φυλακή. Πολλές από τις κατηγορίες εναντίον του αποδείχτηκαν αβάσιμες. Παράδειγμα, εκείνη για τη συμμετοχή στην απαγωγή του χριστιανοδημοκράτη πολιτικού Πέτερ Λόρεντς.
Αποκάλυψε στο τέλος της πολύμηνης δίκης ότι είχε ακλόνητο άλλοθι: την ημέρα της απαγωγής δεν βρισκόταν στο Βερολίνο, αλλά στη Στουτγάρδη, όπου δούλευε «ινκόγκνιτο» σε εργοστάσιο παραγωγής στεφανιών της τουαλέτας. « Γιατί δεν μας το είπες από την αρχή; » ρώτησε ο δικαστής. « Για να δείξω με τι ψέματα στήνετε τις δίκες » ήταν η απάντηση.
Από το 1980 και μετά ο Τόιφελ κρέμασε την τρομοκρατία στον τοίχο. Ομως η ιδιορρυθμία τού έμεινε.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=342251&dt=10/07/2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου