Η ζωή, η δράση και η συμμετοχή του ναζιστή εγκληματία πολέμου Χέρμαν Γκέρινγκ είναι ευρέως τεκμηριωμένες, όπως και το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί στο Ολοκαύτωμα.Ελάχιστοι όμως γνωρίζουν ότι είχε έναν νεότερο αντιναζιστή αδελφό, ο οποίος διακινδύνευσε πολλές φορές τη ζωή του για να σώσει εβραίους και αντιφρονούντες, και μάλιστα κατέληξε να «επικηρυχτεί» από την Γκεστάπο στα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Οπως αποκαλύπτει στο βιβλίο του υπό τον τίτλο «34» ο αυστραλός ιστορικός Γουίλιαμ Χέιστινγκς Μπερκ, η ζωή του «καλού» Αλμπερτ Γκέρινγκ υπήρξε το άκρως αντίθετο εκείνης του αδελφού του και δεύτερου ισχυρότερου άνδρα του Γ΄ Ράιχ.
Οταν μετά τη σύλληψή του από τους Συμμάχους ο Αλμπερτ παρέδωσε στους ανακριτές ένα έγγραφο με 34 ονόματα ατόμων που είχε σώσει προσωπικά από τα νύχια της Γκεστάπο, εκείνοι πίστεψαν ότι επρόκειτο για « την εξυπνότερη προσπάθεια συγκάλυψης » που είχαν δει.
Κατά πάσα πιθανότητα ο Αλμπερτ θα είχε την τύχη του αδελφού του, να καταδικαστεί σε θάνατο δηλαδή, αν ένας από τους ανακριτές δεν αναγνώριζε μεταξύ των ατόμων της λίστας το όνομα ενός συγγενούς του και δεν επιβεβαίωνε την απίστευτη ιστορία του.
Ηταν πράγματι εξαιρετικά δύσκολο να πιστέψουν ότι ένας Γκέρινγκ θα πιανόταν στα χέρια με δύο άνδρες της Γκεστάπο για να γλιτώσει μια 75χρονη γυναίκα, την οποία είχαν αναγκάσει να φοράει στον λαιμό μια πινακίδα με την επιγραφή «Είμαι μια εβραία γουρούνα». Ο Αλμπερτ ωστόσο είχε δείξει από πολύ νωρίς την αντίθεσή του στο ναζιστικό καθεστώς. Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και την αναρρίχηση του αδελφού του στην ιεραρχία, εκείνος έφυγε για την ακόμη ελεύθερη Αυστρία.
Εκεί ο Αλμπερτ χρησιμοποίησε πολλές φορές το όνομά του για να φυγαδεύσει εβραίους φίλους του. Παρά τις εκ διαμέτρου αντίθετες ιδεολογικές τους απόψεις, τα δύο αδέλφια συνέχιζαν να διατηρούν καλές σχέσεις και ο Αλμπερτ κατέφευγε συχνά στον αδελφό του για βοήθεια.
Τις περισσότερες φορές οι παρεμβάσεις του νεαρού Γκέρινγκ ήταν παράτολμες και η δράση του δεν πέρασε απαρατήρητη από τη ναζιστική ηγεσία. Συνεχώς όμως τον έσωζε το ισχυρό οικογενειακό του όνομα. Ο Χέρμαν φρόντισε μάλιστα να εξαφανίσει το ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε εναντίον του το 1939 ως « τρομοκράτη και δημόσιου εχθρού του Γ΄ Ράιχ ».
Λίγα χρόνια αργότερα, όταν ο Αλμπερτ είχε πλέον εγκατασταθεί στην Πράγα, χρησιμοποίησε και πάλι το όνομά του και τη θέση του στην εταιρεία Skoda: πήρε ένα καμιόνι, πήγε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Τιρεσίενσταντ, όπου 33.000 άτομα έχασαν τη ζωή τους, και ζήτησε να του δώσουν 300 εργάτες.
Οταν απομακρύνθηκαν από το στρατόπεδο απελευθέρωσε τους εβραίους αιχμαλώτους σε ένα κοντινό δάσος. Το 1944 εκδόθηκε και πάλι ένταλμα για τη σύλληψή του, ενώ η Γκεστάπο είχε λάβει εντολές να τον τουφεκίσει όταν τον έπιανε.
Ο Αλμπερτ Γκέρινγκ σώθηκε λόγω της λήξης του πολέμου. Παρά τις πεποιθήσεις και τις πράξεις του, το έργο του άργησε πολύ να αναγνωριστεί και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του φέροντας το στίγμα των πράξεων του αδελφού του.
tovima
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου