Σε εγκατάλειψη, και μάλιστα πλήρη, βρίσκεται το ιστορικό Σούλι.Η περιοχή που θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο έλξης μεγάλου αριθμού τουριστών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, αργοσβήνει. Και μαζί της πεθαίνει σιγά-σιγά και η ένδοξη ιστορία της.Όπως λένε εκδρομείς που ανηφόρισαν πρόσφατα στα ηρωικά βουνά, στο Κούγκι και στο αμφιθέατρο που υπάρχει εκεί, οι χώροι είναι γεμάτοι σκουπίδια, σχισμένα σημαιάκια, αλλά και λινάτσες, όλα υπολείμματα από τον εορτασμό του Μαϊου, αν και από τότε έχουν περάσει 8 περίπου μήνες.Επίσης οι επιγραφές στις πινακίδες, που θυμίζουν στους προσκυνητές τα κατορθώματα των αθάνατων Σουλιωτών, με δυσκολία διαβάζονται.Δεν είναι μόνο αυτά. «Στο ηρωικό Κούγκι το κοντάρι της Ελληνικής σημαίας είναι σκουριασμένο και σαπισμένο».Όπως επισημαίνει στο διαδίκτυο ο Σ. Νικάνορας «δεν υπάρχουν κάποιοι να συντηρήσουν και να αναδείξουν τον τόπο αυτό; Κάποιοι με ευαισθησία εθνική για το «κακο-Σούλι»; Ακόμη οι τοίχοι είναι γεμάτοι με συνθήματα πολιτικά, αλλά κυρίως ποδοσφαιρικών ομάδων. Έτσι το ονόμαζαν οι Τούρκοι, έτσι πλέον πρέπει να το ονομάζουμε και εμείς. Εκτός, αν κάποιοι θελήσουν και το κρατήσουν ψηλά ως «αθάνατο Σούλι». Όπως έμεινε στην ιστορία. Θα βρεθούν, όμως;».Ίσως είναι κάπως υπερβολικά τα γραφόμενα, ωστόσο καταγράφουν την σημερινή πραγματικότητα. Μιλάμε για κρίση του τουριστικού προϊόντος στην Ήπειρο, τη στιγμή που αφήνουμε αναξιοποίητα σπουδαία μνημεία.Η επίσκεψη στο ιστορικό Σούλι και τα μνημεία του, ταξιδεύουν τον επισκέπτη σε άλλες εποχές. Η εγκατάλειψη είναι οφθαλμοφανής, αλλά ας επιμένουμε να δίνουμε ζωή σε τέτοιους τόπους, διακηρύττοντας ότι αξίζουν καλύτερη τύχη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου