
Κάρολος Κουν, 1979
Πρωταγωνιστής και κομπάρσος, μέτοχος και αμέτοχος, κορυφαίος της παράστασης-εκδήλωσης που έγινε προς τιμήν του, αλλά συγχρόνως ένας συγκινημένος και δακρυσμένος-αν και σπάνια κλαίει, όπως μας αποκάλυψε-θεατής υπήρξε ο σύγχρονος θεατράνθρωπος, Γιώργος Αρμένης, στην τελετή βράβευσής του από την Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος. Μια τελετή-ιεροτελεστία κατά την οποία «ιερούργησαν» ο διακεκριμένος κριτικός κ. Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο διάσημος σκηνοθέτης κ. Παντελής Βούλγαρης, ο καταξιωμένος λογοτέχνης και δικηγόρος κ. Βασίλης Γκουρογιάννης και ο δημοσιογράφος και συγγραφέας, η φωνή του «Εδώ Πολυτεχνείο» κ. Δημήτρης Παπαχρήστος.«Συλλειτούργησαν» μέλη της διοίκησης της Πανηπειρωτικής, με επικεφαλής τον πρόεδρό τους κ. Κώστα Αλεξίου, ο οποίος υποδέχτηκε τους καλεσμένους, έκανε αναφορά στην προσπάθεια και το χρέος της αποδημίας ν΄αναδείξει μέσα από το πρόγραμμα «Δράσεις πολιτισμού», πρόγραμμα το οποίο πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όλους εκείνους τους Ηπειρώτες που διακρίθηκαν στις Τέχνες, τα Γράμματα και τις Επιστήμες και σημάδεψαν με την παρουσία και το έργο τους αντίστοιχους τομείς του πολιτισμού όπου διέπρεψαν. Συνεχάρη τον κ. Αρμένη και έκανε εκτενή αναφορά στο πλούσιο βιογραφικό του. Στο ιερατείο και ο «τελετάρχης» της εκδήλωσης, γενικός γραμματέας της Πανηπειρωτικής κ. Ιπποκράτης Κατσένης και βεβαίως μαζί τους η μαγεία της σκηνής, το Θέατρο Τέχνης του αείμνηστου ιεροφάντη Καρόλου Κουν, το Νέο Ελληνικό Θέατρο, οι άνθρωποί του, η τέχνη, η ιστορία, η ζωή. Κοντά τους και δίπλα τους ο «πατριάρχης» της εκδήλωσης και τιμώμενος, ο αξεπέραστος σύγχρονος Αριστοφανικός ηθοποιός, ο δάσκαλος, ο συγγραφέας, ο φίλος, ο θερμός πατριώτης και υπέροχος άνθρωπος Γιώργος Αρμένης. Ένας καλλιτέχνης με ανεξάντλητες γνώσεις και ιδέες που κατέθεσε και καταθέτει επί 40 χρόνια στο σανίδι. Γι΄ αυτή την ανεκτίμητη προσφορά του, που τιμά τη γενέτειρά του Κληματιά Ιωαννίνων, την Ήπειρο, την Τέχνη και το Θέατρο, προσφορά που μας κάνει όλους περήφανους, τιμήθηκε με ειδική αναμνηστική πλακέτα από την κορυφαία οργάνωση της Ηπειρώτικης αποδημίας, την Πανηπειρωτική, εν μέσω θερμών χειροκροτημάτων από τους παριστάμενους, οι οποίοι στη συνέχεια παρακολούθησαν με θρησκευτική κατάνυξη τους ομιλητές να ξετυλίγουν το νήμα της ζωής και της λαμπρής πορείας του Γ. Αρμένη στο θέατρο. Και είπαν τόσα πολλά από τα «προσωπικά δεδομένα του», που μπορεί να τον «ξεγύμνωσαν» στα μάτια των ακροατών, τον έφεραν όμως πιο κοντά τους, τόσο καθάριο όπως και το βλέμμα του. Και τους έκαναν κοινωνούς αγνώστω ν πτυχών της ζωής του, όπως π.χ. πως είναι τέλειος μάγειρας, ζωγράφος και ναυτικός.«Ο Γ. Αρμένης δεν είναι η μοναδική περίπτωση που διασώθηκε μέσω της τέχνης. Βρήκε ο ίδιος το κατάλληλο φάρμακο. Δεν ήταν τυχερός, δημιούργησε την τύχη του», είπε, μεταξύ άλλων ο Δ. Παπαχρήστος μιλώντας για το φίλο, κουμπάρο και συνεργάτη του. Είναι σίγουρο βέβαια πως για να φτάσει τόσο ψηλά πάλεψε σκληρά. Όμως όπως ανέφερε ο κ. Γεωργουσόπουλος, ο Αρμένης είχε στις αποσκευές του δύο μεγάλες «προίκες» χάρη στις οποίες ευδοκίμως πορεύτηκε, αξιοποιώντας παράλληλα το ταλέντο και την αταλάντευτη θέλησή του.
Πρώτη προίκα υπήρξε η βιωματική εμπειρία που απέκτησε στη γενέτειρά του περπατώντας ξυπόλυτος και με γρατζουνισμένα γόνατα στα κακοτράχαλα βουνά της Ηπείρου, έχοντας κατά νου τα ακούσματα γιαγιάδων και παππούδων, τα τσακίσματα του κλαρίνου, το γλυκολάλημα της φλογέρας, τα κουδουνίσματα των γιδοπροβάτων, κουβαλώντας ήθη και έθιμα πατροπαράδοτα μιας ξεχωριστής περιοχής και κοινωνίας και κτήμα του τη φτώχεια, την πείνα και το κρύο που πιρούνιασε το κορμί του.
Η δεύτερη και πλουσιότερη προίκα αποκτήθηκε με την τρίχρονη μαθητεία του και την πολύχρονη συνεργασία του με τον ιεροφάντη του θεάτρου μας Κάρολο Κουν. Ο οποίος με τη διορατικότητα που διέθετε διέγνωσε το ξεχωριστό πηγαίο ταλέντο του καλύτερου μαθητή του που είχε ποτέ και του έδωσε την ευκαιρία να βγάλει από μέσα του όλα όσα σπάνια και δημιουργικά κουβαλούσε. Και ήταν πολλά-πάρα πολλά τόσα που ήταν σαν χύτρα που έβραζε έτοιμη να εκραγεί. Κι έτσι ο αυτοδίδακτος καλλιτέχνης και ταλαιπωρημένος από την κοινωνική σύνθεση της τότε εποχής, όπως και πολλοί άλλοι της… κλάσης του, αγωνίστηκε με πείσμα και θέληση για ν΄αναδειχθεί σε μαγικό παιδί του θεάτρου, σε χαρισματικό ηθοποιό, σε καλό δάσκαλο. Και τα κατάφερε περίφημα… «Αν και τραγικά αυτοδίδακτος, όπως οι περισσότεροι των δεκαετιών ΄50 και ΄60 ξεκίνησαν μόνοι τους κι έπρεπε ν΄ανακαλύψουν τα πάντα απ΄ την αρχή» (Κ. Γεωργουσόπουλος). Και ο Αρμένης τα ανακάλυψε όλα πολύ καλά και με τόλμη γι΄ αυτό κι έγινε ξεχωριστός. Έχοντας επιπλέον ακόμη ένα προσόν. Είναι χαρισματικός καλλιτέχνης. Γι΄ αυτό και ο Κάρολος Κουν τον εμπιστεύτηκε και του έδωσε πλήρη ανεξαρτησία να ξεδιπλώσει όλες τις συσσωρευμένες εμπειρίες που κουβαλούσε μέσα του. Κάτι που έκανε και κάνει σε κάθε έργο του, σε κάθε συνεργασία. Το γεγονός αυτό επιβεβαίωσε και ο Π. Βούλγαρης που παρουσίασε τις πτυχές αυτής της πλευράς του Αρμένη, όπως τις ανακάλυψε στη διάρκεια της συνεργασίας του στο γυρισμό της ταινίας «Όλα είναι δρόμος», με την οποία ο τιμώμενος απέσπασε το Α΄ βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Πληροφορώντας μας πως ο Αρμένης διαθέτει την εμπειρία και την ικανότητα ώστε παραλαμβάνοντας έναν «σκελετό» να τον μετατρέψει σε σύντομο χρόνο σε αξιόλογο έργο τέχνης. Έχει τη δύναμη να δίνει ψυχή, νόημα και έκφραση σε όλα με ό,τι καταπιάνεται. Και τούτο γιατί γνωρίζει άριστα «…το παιχνίδι με τις νότες της γλώσσας και είναι πλούσιος στη μουσική έκφραση των συναισθημάτων» (Κ. Γεωργουσόπουλος).Μιλώντας για τον άνθρωπο Αρμένη ο συμπατριώτης του Β. Γκουρογιάννης, είπε πως φέρει μέσα του όλα εκείνα τα στοιχεία της ηπειρώτικης γης και είναι ένας από εκείνους οι οποίοι τη δεκαετία του ΄60 έφεραν τα γιδοπρόβατά τους να… βοσκήσουν στην Ομόνοια και τα Εξάρχεια. Και κατάφεραν να μετουσιώσουν σε τέχνη όλα τα βιώματα της επαρχιακής προέλευσής τους. Ιδιαίτερα ο Αρμένης χώρεσε, χώνεψε και μετέτρεψε όλα αυτά με ζηλευτή επιτυχία σε διαμάντια της τέχνης είτε ως ηθοποιός, είτε ως δάσκαλος ή συγγραφέας.
Κλείνοντας την εκδήλωση ο σεμνός καλλιτέχνης εξομολογούμενος δεν μπόρεσε να κρύψει τη συγκίνηση που τον πλημμύρισε από την τιμή που του επιφυλάχτηκε από την Πανηπειρωτική, τους συμπατριώτες, τους θεατρόφιλους. Και αποκάλυψε πως κάθε φορά που διαβαίνει την Αιτωλοακαρνανία και προσεγγίζει την Άρτα, την Ήπειρο, οδεύοντας προς τη γενέθλια γη δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυα που αυθορμήτως αναβλύζουν από τα μάτια του. Η εξομολόγηση αυτή, οι ευχαριστίες και η υπόκλισή του προς όλους για την τιμή που του επιφύλαξαν με τη βράβευση και την παρουσία τους συνοδεύτηκε από θερμά χειροκροτήματα.
Εκ μέρους του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, η εκπρόσωπος του οποίου κ. Γεωργία Λαδογιάννη δεν μπόρεσε να παρευρεθεί λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων στο εξωτερικό, αναγνώστηκε χαιρετιστήριο μήνυμα του πρυτάνεως κ. Ι.Γεροθανάση.
Παραβρέθηκαν οι βουλευτές Ιωαννίνων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας αντιστοίχως κ. Βαγγέλλης Αργύρης, αντιπρόεδρος της Βουλής και Σταύρος Καλογιάννης, πρώην υπουργός, καθηγητές πανεπιστημίων, εκπαιδευτικοί, συγγραφείς, συνάδελφοι δημοσιογράφοι, πατριώτες και πολλοί θεατρόφιλοι.
epirusgate
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου