Για μια ακόμη χρονιά η Φιλαρμονική του Σκουφά παρουσίασε το έργο της με συναυλία που την παρακολούθησαν πολλοί Αρτινοί. Συνεχίζει με τον τρόπο αυτό μια παράδοση εκατό και πλέον ετών από την ημέρα που το Δ.Σ. του νεοϊδρυθέντος τότε Συλλόγου αποφάσισε να προχωρήσει στην ίδρυσή της. Δυο χρόνια μόλις μετά την ίδρυση του Μ/Φ Συλλόγου «ΣΚΟΥΦΑΣ» - το 1898 – το Δ.Σ. του Συλλόγου αποφασίζει να προχωρήσει στην ίδρυση Φιλαρμονικής. Χαρακτηριστικά το πρακτικό αναφέρει: «Μετά ταύτα ο κ. Πρόεδρος (Ξανθόπουλος) αναγγέλλει την υπό του Δ.Σ. απόφαση οριστικής συγκρότησης της Φιλαρμονικής – Μουσικής και εξελέγη τριμελής επιτροπή εκ των κ.κ. Ξανθόπουλου, Μ. Πατσαλιά, Π. Σπήλιου προς συλλογή εράνου. Παρεκάλεσε δε ο κ. Πρόεδρος άπαντα τα μέλη όπως φανούν πρόθυμοι και γενναίοι εις τας συνδρομάς των και ενεργήσωσιν έκαστος το καθ’ εαυτόν προς επιτυχίαν του επιδιωκομένου και κοινωφελούς σκοπού».Αμ’ έπος, αμ’ έργον. Γίνεται έρανος, προσφέρουν χρήματα ο Δήμος και ο τότε Μητροπολίτης Γεννάδιος παραγγέλλονται όργανα στον οίκο Μίλλιερ της Βιέννης. Πρώτος μουσικός προσλαμβάνεται ο Νικ. Παναγόπουλος. Στο μεταξύ υπάρχει μια κατάσταση γενικής ευφορίας όσο αφορά στην ευόδωση των στόχων, αφού η νεολαία της Άρτας «τρέχει» να μάθει μουσική.
Η πρώτη δημόσια εμφάνιση γίνεται θριαμβευτικά με σαράντα όργανα. Η Φιλαρμονική δίνει συναυλίες, συμμετέχει σε εκδηλώσεις και σε εθνικές γιορτές, με επικεφαλής σπουδαίους αρχιμουσικούς, το Ν. Ρομποτή, το Μ. Μάστορης, το Μανάντερο.
Παρόλα αυτά η λειτουργία της είναι προβληματική για οικονομικούς κυρίως λόγους, αλλά ευτυχώς τα προβλήματα ξεπερνιούνται με την τακτική καταβολή ποσοστών επί των εμπορευμάτων και τη γενναία συνδρομή του Δήμου. Οι καιροί όμως είναι δύσκολοι. Πόλεμοι συνταράζουν την Ελλάδα (πόλεμος του 1897, Βαλκανικοί πόλεμοι, Α΄ Παγκόσμιος πόλεμος), πείνα και θανατηφόρες επιδημίες σαν αυτή της γρίπης του 1919, ανακόπτουν την πορεία της Φιλαρμονικής. Σ’ έναν κόσμο που ταράζεται συθέμελα και ανατρέπονται τα πάντα, η μουσική θεωρείται πολυτέλεια. Όχι βέβαια για όλους. Γιατί από το 1919 με Αρχιμουσικό τον Ι. Φαναριώτη, καταβάλλεται προσπάθεια να επαναδραστηριοποιηθεί η Φιλαρμονική των Αρτινών, αφού πια θεωρείται κομμάτι της πόλης. Δάσκαλοι και μαθητές κινητοποιούνται, μεταξύ των οποίων οι : Χρ. Τσιλιγιάννης, Ν. Ναζόπουλος, Δ. Ράγγος, Σπ. Μανάντερος, Β. Σαλωνίτης, Δ. Παναβέλης, Β. Παναβέλης, Αλ. Λαλάκος, Β. Δρούγας, Ο. Λελοβίτης, Αθαν. και Γ. Νικάκης, Χρ. Ρέτσας, Σπ. Λάμπρου, Γ. Ζάγκας, Β. Μαϊδάτσης, Δ. Μπουντούρης, Σπ. Έξαρχος, Κ. Κατσαργύρης, Γ. Λιάκατσας, Γ. Στίπας, Σπ. Κακαβάς, Ερ. Ναζόπουλος, Ιωαν. Στάικος, Αφοί Εξάρχου.
Μέχρι το 1940 προσλαμβάνονται ακόμη ως αρχιμουσικοί οι: Δ. Παπαϊωάννου, Ερ. Τζινιόλης, Ευ. Μανδήλας, Πάγκης, Παπαδόπουλος. Την περίοδο αυτή διακρίνονται πολλοί μουσικοί, όπως οι : Γ. Κόντης, Μ. Τζιμόπουλος, Θ. Μαργώνης, Πελ. Αλεξίου, Δ. Καρατζιάς, Απ. Ράπτης, Ηρ. Γιαννής, Γ. και Θ. Μεθόδιος, Γ. Χαρίσης, Ν. Τάτσης, Γ. Κατσιώρας, Γ. Γούσιας, Κ. Αλίβερτης, Β. Πέμπας, Λ. και Γκούβελος, Δ. Παναγιώτου, Ε. Τατσιόπουλος, Σπ. Τριχιάς, Α. Μπιντολίσιος, Απ. Τσουβάρας, Αλ. Κατσής, Β. Σακκάς και άλλοι. Το 1940, όσοι στρατεύθηκαν, στελέχωσαν στρατιωτικές μπάντες και ύστερα βρέθηκαν στην Εθνική Αντίσταση.1940 – Κατοχή: Όπως ήταν φυσικό κάθε δραστηριότητα της Φιλαρμονικής ανακόπηκε και το χειρότερο ήταν πως ο Σύλλογος λεηλατήθηκε από τους Γερμανούς, οι οποίοι πήραν μαζί τους ένα μεγάλο αριθμό από τα καλύτερα μουσικά κομμάτια και όργανα. Ο Σύλλογος και η Φιλαρμονική διαλύθηκαν από τις δυνάμεις κατοχής.
Μετά την κατοχή ανασυγκροτήθηκε η Φιλαρμονική και προσλήφθηκε ως Αρχιμουσικός ο Δ. Παπαϊωάννου. Τα τεράστια οικονομικά προβλήματα παραμένουν άλυτα ως το 1950, όταν ο τότε Υπουργός Οικονομικών, ο συμπατριώτης μας Δ. Χέλμης, παραχωρεί στο Σύλλογο την είσπραξη του 10% επί των Δημοσίων Θεαμάτων. Τότε αγοράστηκαν καινούργια όργανα, στολές και ότι άλλο χρειαζόταν η Φιλαρμονική.
Το 1959 η Φιλαρμονική συμμετέχει στη μεγάλη στρατιωτική άσκηση στην Ήπειρο, κατά τη διάρκεια της οποίας σκοτώθηκε ύστερα από ανατροπή στρατιωτικού οχήματος ο Αρχιμουσικός Δ. Παπαϊωάννου, ενώ τραυματίστηκαν πολλοί μαθητές.
Στο πέρασμα των χρόνων η Φιλαρμονική και η Μουσική Σχολή του «ΣΚΟΥΦΑ» αγκαλιάστηκαν από την Αρτινή κοινωνία. Εδώ ανοίγονταν πλατείς ορίζοντες για τα Αρτινόπουλα, μια και πέρα από τη μουσική παιδεία που διδάσκονταν δωρεάν, πολλά απ’ αυτά στη συνέχεια αποκαταστάθηκαν επαγγελματικά στελεχώνοντας τις Στρατιωτικές Μπάντες, αλλά και συμμετέχοντας σε παρά πολλές ορχήστρες ποικίλης μουσικής σε όλη την Ελλάδα.
Στις δεκαετίες του ’50 και ’60 η Φιλαρμονική βρίσκεται στο απόγειό της. Εξαίρετοι Αρχιμουσικοί διευθύνουν πολύ καλούς μουσικούς και γι’ αυτό δίκαια χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη Φιλαρμονική της Στεριανής Βορειοδυτικής Ελλάδας εκείνης της περιόδου.
Αψευδείς μάρτυρες για την ακμή της είναι τα στοιχεία που προκύπτουν από τα αρχεία του Συλλόγου για τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’60: περί τους 200 μαθητές στη Μουσική Σχολή, μπαντίνα με σαράντα άτομα και η κυρίως μπάντα αποτελούμενη από σαράντα πέντε εκτελεστές. Αξίζει να μνημονευθούν οι Αρχιμουσικοί της περιόδου της μεγάλης ακμής το 1955-65: Κοσμάς, Καρυδάκης, Βαφειάδης, Παγκές, Μπιφέρνο, Κούτνας, Κουρούκλης, ενώ τα τελευταία χρόνια οι: Αγγ. Παπακωνσταντίνου-Σαρρής, Γ. Παναγόπουλος, Δ. Βλάχος, Δ. Σελλάκης, Θ. Καραμανλής, Νικ. Λαμπράκης, Θεοδ. Μαργώνης, Λ. Μπούας, Σπ. Κρεμόνας, Ν. Δάφνος, Κ. Λούτας, Δ. Αϊγιαννίτης, Αθ. Σταμάτης.
Σήμερα η Φιλαρμονική εξακολουθεί να συμμετέχει σε εθνικές και θρησκευτικές τελετές, τόσο στα όρια του νομού μας, όσο και ανά την Ελλάδα, όπου καλείται. Σήμερα στη Φιλαρμονική εξακολουθεί να διδάσκεται δωρεάν η Μουσική Τέχνη, προσφέροντας έτσι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία επαγγελματικής αποκατάστασης για τους νέους.
Να σημειωθεί πως ο Μουσικοφιλολογικός Σύλλογος «ΣΚΟΥΦΑΣ» ιδρύθηκε στην Άρτα το 1896 από ανθρώπους που στόχευαν στην προσφορά πολιτιστικού έργου στην κοινωνία της Άρτας και της ευρύτερης περιοχής, κινούμενοι από καθαρά ανιδιοτελή αγάπη για την πόλη τους και τους συμπολίτες τους.
Από το 1896 μέχρι σήμερα η προσφορά του Συλλόγου «ΣΚΟΥΦΑΣ» υπήρξε μεγάλη. Πρωτοστάτησε σε κάθε εθνική, κοινωνική, πνευματική και πολιτιστική εκδήλωση της Άρτας και του Νομού γενικότερα. Μεγάλη επίσης υπήρξε και η συμμετοχή του σε εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Στα 110 χρόνια ζωής του συνεργάστηκε με πνευματικά και πολιτιστικά ιδρύματα της χώρας μας και πρόσφερε αξιόλογο πνευματικό και πολιτιστικό έργο. Έχει οργανώσει σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση διεθνή και πανελλήνια συνέδρια, καθώς επίσης και το ετήσιο πανελλήνιο φεστιβάλ παραδοσιακών χορών για τη νεολαία. Όλες οι εκδηλώσεις συνδέονται με την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής μας, καθώς και με τον τουρισμό και το περιβάλλον.
ΕΙΡΗΝΗ ΤΖΙΟΜΑΚΗ
http://www.ixotisartas.gr/newspaper/index.php?option=com_content&view=article&id=6734:-100-&catid=1:local&Itemid=28
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου