Η άλλη προσέγγιση για τα Ηπειρωτικά Κληροδοτήματα
Του Αντώνη Μπέζα
πρ. Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών
Ο πολιτικός πολιτισμός ιεραρχείται στη βάση ενός σχεδόν απόλυτου κριτηρίου. Του χειρισμού της διαφωνίας. Ο φανατικός οποιασδήποτε άποψης δε διαθέτει τρόπο διαχείρισης της διαφωνίας. Γι’ αυτό και η συναίνεση και η συνεννόηση είναι η άριστη κατάληξη στην πολιτική.
Επειδή ενδεχομένως να έχουν δημιουργηθεί εντυπώσεις για τις ενέργειές μου ως αρμόδιου Υφυπουργού την περίοδο 2007-09 σχετικά με τα Ηπειρωτικά Κληροδοτήματα, που προέρχονται από τις συνεχείς -και χωρίς πιστεύω πραγματικό λόγο- αναφορές της φερόμενης ως Επιτροπής Αγώνα στο πρόσωπό μου, οφείλω μια απάντηση, όσο πιο σύντομη μπορώ στα στενά όρια μιας εφημερίδας. Τα θέματα στα οποία θα αναφερθώ είναι γνωστά σ’ αυτούς που έχουν ασχοληθεί, καλό όμως θα ήταν να γίνουν και ευρύτερα γνωστά για να επανέλθει στον «ορθό δρόμο» η προσπάθεια της διεκδίκησης.
Ο α.ν.2039/1939 προβλέπει ότι η Διεύθυνση Εθνικών Κληροδοτημάτων του Υπουργείου Οικονομικών δεν έχει αρμοδιότητα στις κοινωφελείς περιουσίες της πόλης των Ιωαννίνων, σε αντίθεση με τις κοινωφελείς περιουσίες του υπόλοιπου νομού, ο έλεγχος και η εποπτεία των οποίων ασκείται από το Υπουργείο Οικονομικών. Με το άρθρο 113 του ίδιου νόμου δινόταν η δυνατότητα να επεκταθεί με την έκδοση βασιλικού διατάγματος και στην πόλη των Ιωαννίνων το καθεστώς που ίσχυε στον υπόλοιπο νομό, ώστε να μην υπάρχει αυτή η εξαίρεση. Η συγκεκριμένη όμως διάταξη δεν ενεργοποιήθηκε μέχρι την ψήφιση του μεταγενέστερου ν.1473/1984, με τον οποίο και καταργήθηκε.
Η άποψη αυτή επιβεβαιώθηκε με την αρ. 414/2000 ομόφωνη γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η οποία εκδόθηκε μετά από ερώτημα της Διεύθυνσης Εθνικών Κληροδοτημάτων και έγινε αποδεκτή στις 10.8.2000 από τον τότε Υφυπουργό Οικονομικών. Σύμφωνα μ’ αυτήν, το νομικό πρόσωπο «Αγαθοεργά Καταστήματα Ιωαννίνων», που εποπτεύεται από το Υπουργείο Παιδείας , Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, εξακολουθεί να διαχειρίζεται τα Κληροδοτήματα της πόλης των Ιωαννίνων που νομίμως ανήκουν σ’ αυτό και δεν τίθεται θέμα κατάργησής του με τις διατάξεις του ν.1473/1984. Η συγκεκριμένη γνωμοδότηση δεσμεύει τη Διοίκηση, η οποία δεν μπορεί να εφαρμόσει και στην πόλη των Ιωαννίνων το αρθρ. 37 του ν.1473/1984, που παραπέμπει πάλι στον α.ν.2039/1939, στις αρμοδιότητες δηλαδή και την εποπτεία του Υπουργείου Οικονομικών.
Η Επιτροπή Αγώνα στην προσπάθειά της να ξεπερασθεί αυτό το πρόβλημα και μετά από συσκέψεις που έγιναν τη δική μου περίοδο στο Υπουργείο Οικονομικών, πρότεινε την ψήφιση νομοθετικής ρύθμισης με την οποία θα επιδιώκεται η αποσαφήνιση της αληθούς έννοιας του άρθρ. 37 του ν.1473/1984, επειδή όπως υποστηρίζει το Ν.Σ.Κ. έσφαλε αναφέροντας ότι η διάταξη αυτή δεν αφορά στα Κληροδοτήματα της πόλης των Ιωαννίνων. Με τον τρόπο αυτό, θα μπορούσε να ισχύσει και στην πόλη των Ιωαννίνων το ίδιο νομοθετικό καθεστώς που ισχύει για τις κοινωφελείς περιουσίες της υπόλοιπης χώρας.
Η ιδέα αυτής της νομοθετικής ρύθμισης δεν απορρίφθηκε. Εντελώς αντίθετα, έγινε κατ’ αρχήν αποδεκτή. Άποψή μας όμως, μετά και από εισήγηση των αρμόδιων υπηρεσιών και των νομικών συμβούλων, ήταν ότι η αποσαφήνιση της διάταξης του αρθρ. 37 -για την οποία έχουν υπάρξει αντικρουόμενες ερμηνείες και δεδομένης της ομόφωνης γνωμοδότησης της Ολομέλειας του Ν.Σ.Κ. με την οποία δόθηκε εντελώς αντίθετη ερμηνεία σε σχέση με την προτεινόμενη ρύθμιση- χρειαζόταν ιδιαίτερη προσοχή στη διατύπωσή της αφού θα μπορούσε να δημιουργήσει υπόνοιες ή ακόμη και ενστάσεις αντισυνταγματικότητας γιατί θα θεωρείτο νόμος ψευδοερμηνευτικός. Το κυριότερο όμως είναι ότι μια τέτοιου είδους νομοθετική ρύθμιση δε θα μπορούσε να υιοθετηθεί μονομερώς από το Υπουργείο Οικονομικών χωρίς να διατυπώσει τη δική του θέση το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας που εποπτεύει τα «Αγαθοεργά Καταστήματα Ιωαννίνων».
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, με προσωπική επιστολή μου στο Υπουργείο Παιδείας, στις 11.8.2009, ζήτησα επειγόντως κατάλογο των Κληροδοτημάτων που διαχειρίζεται το νομικό πρόσωπο «Αγαθοεργά Καταστήματα Ιωαννίνων» καθώς και τις απόψεις του ίδιου Υπουργείου, προκειμένου να διατυπωθεί με νομική αρτιότητα και επάρκεια η ρύθμιση αλλά και να πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά σαφής καταγραφή και διάκριση των Κληροδοτημάτων του νομού, ποια δηλαδή ανήκουν στην αρμοδιότητα και εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας και ποια στο Υπουργείο Οικονομικών.
Η ενέργειά μου αυτή , που θέτει το ζήτημα των Ηπειρωτικών Κληροδοτημάτων στην ορθή του βάση και που εκφράζει σαφέστατα πολιτική βούληση για την επίλυση του προβλήματος, αναφέρεται με σαφήνεια στην απάντηση που ο τωρινός Υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου έδωσε σε ερώτηση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στην Ήπειρο (αριθμ.9767/5.5.2010).
Και ενώ η φερόμενη ως Επιτροπή Αγώνα ανακοίνωσε «μετ’ επαίνων» την κατάθεση ερώτησης στη Βουλή από τους βουλευτές της συμπολίτευσης, (και μόνο βέβαια η κατάθεση ερώτησης από συμπολιτευόμενους βουλευτές δείχνει αν μη τι άλλο αδυναμία αποδοχής των απόψεών τους από την Κυβέρνηση), δεν ανέφερε τίποτα για το γεγονός ότι η απάντηση του σημερινού Υπουργού παραπέμπει ουσιαστικά στη δική μου ενέργεια, χωρίς μάλιστα να δίνει την παραμικρή δικαιολογία για το γεγονός ότι το Υπουργείο Παιδείας δεν έχει ακόμη ανταποκριθεί στο επείγον ερώτημα που του απέστειλα πριν από ένα περίπου χρόνο ! ! !
Υπάρχει επομένως δρόμος. Σε καμιά περίπτωση δεν ισχυρίζομαι ότι είναι χωρίς εμπόδια. Υπάρχει όμως μπροστά μας… Είναι ο δρόμος που εκείνη την περίοδο χαράξαμε στο Υπουργείο Οικονομικών. Αντί για τις «πομπώδεις ανακοινώσεις», θα μπορούσε πολύ συγκεκριμένα να ζητηθεί από τη σημερινή Κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της και να ολοκληρώσει αυτό που εμείς δεν προλάβαμε λόγω των εθνικών εκλογών του 2009.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Πρωϊνός Λόγος (Ιωαννίνων) την Τετάρτη 1.9.2010
πρ. Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών
Ο πολιτικός πολιτισμός ιεραρχείται στη βάση ενός σχεδόν απόλυτου κριτηρίου. Του χειρισμού της διαφωνίας. Ο φανατικός οποιασδήποτε άποψης δε διαθέτει τρόπο διαχείρισης της διαφωνίας. Γι’ αυτό και η συναίνεση και η συνεννόηση είναι η άριστη κατάληξη στην πολιτική.
Επειδή ενδεχομένως να έχουν δημιουργηθεί εντυπώσεις για τις ενέργειές μου ως αρμόδιου Υφυπουργού την περίοδο 2007-09 σχετικά με τα Ηπειρωτικά Κληροδοτήματα, που προέρχονται από τις συνεχείς -και χωρίς πιστεύω πραγματικό λόγο- αναφορές της φερόμενης ως Επιτροπής Αγώνα στο πρόσωπό μου, οφείλω μια απάντηση, όσο πιο σύντομη μπορώ στα στενά όρια μιας εφημερίδας. Τα θέματα στα οποία θα αναφερθώ είναι γνωστά σ’ αυτούς που έχουν ασχοληθεί, καλό όμως θα ήταν να γίνουν και ευρύτερα γνωστά για να επανέλθει στον «ορθό δρόμο» η προσπάθεια της διεκδίκησης.
Ο α.ν.2039/1939 προβλέπει ότι η Διεύθυνση Εθνικών Κληροδοτημάτων του Υπουργείου Οικονομικών δεν έχει αρμοδιότητα στις κοινωφελείς περιουσίες της πόλης των Ιωαννίνων, σε αντίθεση με τις κοινωφελείς περιουσίες του υπόλοιπου νομού, ο έλεγχος και η εποπτεία των οποίων ασκείται από το Υπουργείο Οικονομικών. Με το άρθρο 113 του ίδιου νόμου δινόταν η δυνατότητα να επεκταθεί με την έκδοση βασιλικού διατάγματος και στην πόλη των Ιωαννίνων το καθεστώς που ίσχυε στον υπόλοιπο νομό, ώστε να μην υπάρχει αυτή η εξαίρεση. Η συγκεκριμένη όμως διάταξη δεν ενεργοποιήθηκε μέχρι την ψήφιση του μεταγενέστερου ν.1473/1984, με τον οποίο και καταργήθηκε.
Η άποψη αυτή επιβεβαιώθηκε με την αρ. 414/2000 ομόφωνη γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η οποία εκδόθηκε μετά από ερώτημα της Διεύθυνσης Εθνικών Κληροδοτημάτων και έγινε αποδεκτή στις 10.8.2000 από τον τότε Υφυπουργό Οικονομικών. Σύμφωνα μ’ αυτήν, το νομικό πρόσωπο «Αγαθοεργά Καταστήματα Ιωαννίνων», που εποπτεύεται από το Υπουργείο Παιδείας , Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, εξακολουθεί να διαχειρίζεται τα Κληροδοτήματα της πόλης των Ιωαννίνων που νομίμως ανήκουν σ’ αυτό και δεν τίθεται θέμα κατάργησής του με τις διατάξεις του ν.1473/1984. Η συγκεκριμένη γνωμοδότηση δεσμεύει τη Διοίκηση, η οποία δεν μπορεί να εφαρμόσει και στην πόλη των Ιωαννίνων το αρθρ. 37 του ν.1473/1984, που παραπέμπει πάλι στον α.ν.2039/1939, στις αρμοδιότητες δηλαδή και την εποπτεία του Υπουργείου Οικονομικών.
Η Επιτροπή Αγώνα στην προσπάθειά της να ξεπερασθεί αυτό το πρόβλημα και μετά από συσκέψεις που έγιναν τη δική μου περίοδο στο Υπουργείο Οικονομικών, πρότεινε την ψήφιση νομοθετικής ρύθμισης με την οποία θα επιδιώκεται η αποσαφήνιση της αληθούς έννοιας του άρθρ. 37 του ν.1473/1984, επειδή όπως υποστηρίζει το Ν.Σ.Κ. έσφαλε αναφέροντας ότι η διάταξη αυτή δεν αφορά στα Κληροδοτήματα της πόλης των Ιωαννίνων. Με τον τρόπο αυτό, θα μπορούσε να ισχύσει και στην πόλη των Ιωαννίνων το ίδιο νομοθετικό καθεστώς που ισχύει για τις κοινωφελείς περιουσίες της υπόλοιπης χώρας.
Η ιδέα αυτής της νομοθετικής ρύθμισης δεν απορρίφθηκε. Εντελώς αντίθετα, έγινε κατ’ αρχήν αποδεκτή. Άποψή μας όμως, μετά και από εισήγηση των αρμόδιων υπηρεσιών και των νομικών συμβούλων, ήταν ότι η αποσαφήνιση της διάταξης του αρθρ. 37 -για την οποία έχουν υπάρξει αντικρουόμενες ερμηνείες και δεδομένης της ομόφωνης γνωμοδότησης της Ολομέλειας του Ν.Σ.Κ. με την οποία δόθηκε εντελώς αντίθετη ερμηνεία σε σχέση με την προτεινόμενη ρύθμιση- χρειαζόταν ιδιαίτερη προσοχή στη διατύπωσή της αφού θα μπορούσε να δημιουργήσει υπόνοιες ή ακόμη και ενστάσεις αντισυνταγματικότητας γιατί θα θεωρείτο νόμος ψευδοερμηνευτικός. Το κυριότερο όμως είναι ότι μια τέτοιου είδους νομοθετική ρύθμιση δε θα μπορούσε να υιοθετηθεί μονομερώς από το Υπουργείο Οικονομικών χωρίς να διατυπώσει τη δική του θέση το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας που εποπτεύει τα «Αγαθοεργά Καταστήματα Ιωαννίνων».
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, με προσωπική επιστολή μου στο Υπουργείο Παιδείας, στις 11.8.2009, ζήτησα επειγόντως κατάλογο των Κληροδοτημάτων που διαχειρίζεται το νομικό πρόσωπο «Αγαθοεργά Καταστήματα Ιωαννίνων» καθώς και τις απόψεις του ίδιου Υπουργείου, προκειμένου να διατυπωθεί με νομική αρτιότητα και επάρκεια η ρύθμιση αλλά και να πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά σαφής καταγραφή και διάκριση των Κληροδοτημάτων του νομού, ποια δηλαδή ανήκουν στην αρμοδιότητα και εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας και ποια στο Υπουργείο Οικονομικών.
Η ενέργειά μου αυτή , που θέτει το ζήτημα των Ηπειρωτικών Κληροδοτημάτων στην ορθή του βάση και που εκφράζει σαφέστατα πολιτική βούληση για την επίλυση του προβλήματος, αναφέρεται με σαφήνεια στην απάντηση που ο τωρινός Υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου έδωσε σε ερώτηση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στην Ήπειρο (αριθμ.9767/5.5.2010).
Και ενώ η φερόμενη ως Επιτροπή Αγώνα ανακοίνωσε «μετ’ επαίνων» την κατάθεση ερώτησης στη Βουλή από τους βουλευτές της συμπολίτευσης, (και μόνο βέβαια η κατάθεση ερώτησης από συμπολιτευόμενους βουλευτές δείχνει αν μη τι άλλο αδυναμία αποδοχής των απόψεών τους από την Κυβέρνηση), δεν ανέφερε τίποτα για το γεγονός ότι η απάντηση του σημερινού Υπουργού παραπέμπει ουσιαστικά στη δική μου ενέργεια, χωρίς μάλιστα να δίνει την παραμικρή δικαιολογία για το γεγονός ότι το Υπουργείο Παιδείας δεν έχει ακόμη ανταποκριθεί στο επείγον ερώτημα που του απέστειλα πριν από ένα περίπου χρόνο ! ! !
Υπάρχει επομένως δρόμος. Σε καμιά περίπτωση δεν ισχυρίζομαι ότι είναι χωρίς εμπόδια. Υπάρχει όμως μπροστά μας… Είναι ο δρόμος που εκείνη την περίοδο χαράξαμε στο Υπουργείο Οικονομικών. Αντί για τις «πομπώδεις ανακοινώσεις», θα μπορούσε πολύ συγκεκριμένα να ζητηθεί από τη σημερινή Κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της και να ολοκληρώσει αυτό που εμείς δεν προλάβαμε λόγω των εθνικών εκλογών του 2009.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Πρωϊνός Λόγος (Ιωαννίνων) την Τετάρτη 1.9.2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου