Ντροπή μας….
Της ΒΑΣΩΣ ΣΚΟΥΛΙΚΑ
Είναι εικόνα που προσβάλει την πόλη, προσβάλει την κοινωνία, προσβάλει και ένα δημοκρατικό κράτος αυτή που παρουσιάζουν οι τριάντα μετανάστες από την Σενεγάλη και το Πακιστάν, έξω από τη Νομαρχία Ιωαννίνων. Είναι εικόνα που πρέπει να μας κάνει να νιώθουμε ντροπή ως πολίτες και ως κράτος, καθώς κάποιοι άλλοι συνάνθρωποί μας, που εργάζονταν για μας, έφτασαν στα όρια της εξαθλίωσης και της απελπισίας.
Εργάτες που αναζήτησαν μεροκάματο, στην χώρα που καμαρώνει επειδή γέννησε την δημοκρατία, εργάτες που στην χώρα αυτή έζησαν τον χειρότερο εφιάλτη τους.
Εδώ και μερικούς μήνες εργάζονταν στα θερμοκήπια της εταιρίας Τζαρτζούλη, στο Καλπάκι. Οι ιδιοκτήτες εξαφανίστηκαν, αφήνοντας τους ανθρώπους που είχαν στην δούλεψή τους, απλήρωτους, να ζουν σε τρικοκοσμικές συνθήκες στις αποθήκες που τους είχαν παραχωρήσει και αδιαφορώντας για την ύπαρξή τους.
Από την Παρασκευή βρίσκονται έξω από τη Νομαρχία Ιωαννίνων. Με τα ελάχιστα υπάρχοντά τους και χωρίς ελπίδα. Προχώρησαν σε απεργία πείνας. Τύποις...Γιατί ουσιαστικά μήνες τώρα ζούσαν σε συνθήκες πείνας.
Είναι εκεί...Έξω από τη Νομαρχία. Στις παγωμένες νύχτες του χειμώνα και στα αδιάφορα βλέμματα.
Η παρουσία τους αποτελεί τον πιο δυνατό χαστούκι στον πολιτισμό μας.
Το δράμα τους αποτελεί το πιο δυνατό χαστούκι σε μία κοινωνία που θέλει να πιστεύει ότι είναι ισότιμη, δίκαιη και δημοκρατική.
Σε ένα κράτος που νομίζει ότι είναι ευρωπαϊκό!
Οι ιδιοκτήτες των θερμοκηπίων που απασχολούνταν οι μετανάστες έχουν εξαφανιστεί αφήνοντας μόνο χρέη. Μαζί τους εξαφανίστηκε προφανώς και η πολιτεία δικαίου και πρόνοιας.
Οι τριάντα εργαζόμενοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα πια. Χωρίς ελπίδα, ζουν στην πείνα και στο κρύο.
Και επειδή η πολιτεία και η κοινωνία δεν είναι κάτι γενικό, αόριστο και αόρατο, οφείλει να δείξει ότι υπάρχει και λειτουργεί.
Αν δεν το πράξει, αν δεν το πράξουμε, τότε πραγματικά θα είναι ντροπή μας. Μπορεί σίγουρα να βρεθεί άμεσα χώρος για την φιλοξενία των ανθρώπων αυτών και υπάρχουν πάντα εκείνοι οι ευαίσθητοι πολίτες που μπορούν να προσφέρουν από το υστέρημά τους, για την περίθαλψή τους.
Όσο για τους ιδιοκτήτες των θερμοκηπίων που τους εκμεταλλεύτηκαν με τον πιο αισχρό τρόπο, έχουν όνομα και επώνυμο. Οφείλει ένα οργανωμένο κράτος, με τις αρμόδιες υπηρεσίες να κινητοποιηθεί και να υποστούν τις κυρώσεις. Σε διαφορετική περίπτωση σίγουρα δεν είναι οργανωμένο και μάλλον θα πρέπει να αναρωτιόμαστε αν είναι και κράτος.
http://www.epiruspost.gr/reportaz/koinonia/7102-2010-12-12-22-43-57.html
Είναι εικόνα που προσβάλει την πόλη, προσβάλει την κοινωνία, προσβάλει και ένα δημοκρατικό κράτος αυτή που παρουσιάζουν οι τριάντα μετανάστες από την Σενεγάλη και το Πακιστάν, έξω από τη Νομαρχία Ιωαννίνων. Είναι εικόνα που πρέπει να μας κάνει να νιώθουμε ντροπή ως πολίτες και ως κράτος, καθώς κάποιοι άλλοι συνάνθρωποί μας, που εργάζονταν για μας, έφτασαν στα όρια της εξαθλίωσης και της απελπισίας.
Εργάτες που αναζήτησαν μεροκάματο, στην χώρα που καμαρώνει επειδή γέννησε την δημοκρατία, εργάτες που στην χώρα αυτή έζησαν τον χειρότερο εφιάλτη τους.
Εδώ και μερικούς μήνες εργάζονταν στα θερμοκήπια της εταιρίας Τζαρτζούλη, στο Καλπάκι. Οι ιδιοκτήτες εξαφανίστηκαν, αφήνοντας τους ανθρώπους που είχαν στην δούλεψή τους, απλήρωτους, να ζουν σε τρικοκοσμικές συνθήκες στις αποθήκες που τους είχαν παραχωρήσει και αδιαφορώντας για την ύπαρξή τους.
Από την Παρασκευή βρίσκονται έξω από τη Νομαρχία Ιωαννίνων. Με τα ελάχιστα υπάρχοντά τους και χωρίς ελπίδα. Προχώρησαν σε απεργία πείνας. Τύποις...Γιατί ουσιαστικά μήνες τώρα ζούσαν σε συνθήκες πείνας.
Είναι εκεί...Έξω από τη Νομαρχία. Στις παγωμένες νύχτες του χειμώνα και στα αδιάφορα βλέμματα.
Η παρουσία τους αποτελεί τον πιο δυνατό χαστούκι στον πολιτισμό μας.
Το δράμα τους αποτελεί το πιο δυνατό χαστούκι σε μία κοινωνία που θέλει να πιστεύει ότι είναι ισότιμη, δίκαιη και δημοκρατική.
Σε ένα κράτος που νομίζει ότι είναι ευρωπαϊκό!
Οι ιδιοκτήτες των θερμοκηπίων που απασχολούνταν οι μετανάστες έχουν εξαφανιστεί αφήνοντας μόνο χρέη. Μαζί τους εξαφανίστηκε προφανώς και η πολιτεία δικαίου και πρόνοιας.
Οι τριάντα εργαζόμενοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα πια. Χωρίς ελπίδα, ζουν στην πείνα και στο κρύο.
Και επειδή η πολιτεία και η κοινωνία δεν είναι κάτι γενικό, αόριστο και αόρατο, οφείλει να δείξει ότι υπάρχει και λειτουργεί.
Αν δεν το πράξει, αν δεν το πράξουμε, τότε πραγματικά θα είναι ντροπή μας. Μπορεί σίγουρα να βρεθεί άμεσα χώρος για την φιλοξενία των ανθρώπων αυτών και υπάρχουν πάντα εκείνοι οι ευαίσθητοι πολίτες που μπορούν να προσφέρουν από το υστέρημά τους, για την περίθαλψή τους.
Όσο για τους ιδιοκτήτες των θερμοκηπίων που τους εκμεταλλεύτηκαν με τον πιο αισχρό τρόπο, έχουν όνομα και επώνυμο. Οφείλει ένα οργανωμένο κράτος, με τις αρμόδιες υπηρεσίες να κινητοποιηθεί και να υποστούν τις κυρώσεις. Σε διαφορετική περίπτωση σίγουρα δεν είναι οργανωμένο και μάλλον θα πρέπει να αναρωτιόμαστε αν είναι και κράτος.
http://www.epiruspost.gr/reportaz/koinonia/7102-2010-12-12-22-43-57.html
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου