Προβληματισμό και πολλές απορίες προκαλεί η απόφαση του Δασαρχείου Ιωαννίνων να καταργήσει το καταφύγιο στο Καλοχώρι. Απόφαση η οποία βρίσκει αντίθετους τους κυνηγούς της περιοχής, τον Κυνηγετικό Σύλλογο Ιωαννίνων, το Δημοτικό Συμβούλιο Ευρμενών. Για το σκοπό αυτό κυνηγοί έστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας στο Δασαρχείο στην γενική Γραμματέα Περιφέρειας Ηπείρου, του Υπουργείο Περιβάλλοντος και τη Γενική Γραμματεία Περιφέρειας Δασών Ηπείρου η οποία αναφέρει:«Το τελευταίο διάστημα είμαστε μάρτυρες στο θέατρο του παραλόγου που μεθοδεύεται στα επιτελικά γραφεία του Δασαρχείου Ιωαννίνων σχετικά με την άρση απαγόρευσης του κυνηγίου στο καταφύγιο του Καλοχωρίου.
Παρατηρείται το οξύμωρο φαινόμενο σύσσωμοι σχεδόν, οι κυνηγοί και οι κάτοικοι όλων των γύρω περιοχών να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να αποτρέψουν την άρση της απαγόρευσης στο, κατά γενική ομολογία, πιο επιτυχημένο καταφύγιο θηραμάτων των τελευταίων ετών. Απέναντι τους βρίσκεται το Δασαρχείο, που επικαλούμενο εντελώς αστήρικτα επιχειρήματα, προσπαθεί να καταστρέψουν εν μία νυκτί ότι η φύση κατάφερε να δημιουργήσει μόνη της τα τελευταία έξι χρόνια, που η περιοχή αυτή βρίσκεται σε καθεστώς απαγόρευσης του κυνηγίου.
Αναρωτιόμαστε πώς το αρμόδιο Δασαρχείο από ρυθμιστής και αρωγός της πανίδας και του φυσικού μας πλούτου όπως θα έπρεπε να είναι, μετατρέπεται σε αυτόκλητος καταπατητής;
Πού ξανακούστηκε οι κυνηγοί να προτείνουν απαγόρευση του κυνηγίου και το κράτος μεθοδευμένα να τους επιβάλλει την εξόντωση των θηραμάτων, χωρίς μάλιστα οποιαδήποτε εξήγηση σχετικά με τη ενέργεια αυτή. Με αγωνία αναμένουμε το αν η Κα Περιφερειάρχης Ηπείρου συνυπογράψει την πρόταση του Δασαρχείου ή αφήσει να συντελεστεί ένα τέτοιο "έγκλημα" κατά του θηραματικού πλούτου αλλά και της πανίδας της περιοχής και την καλούμε έστω και την τελευταία στιγμή να αντιδράσει. Συγχρόνως εφιστούμε την προσοχή όλων των αρμοδίων διότι διαφαίνεται άμεσος κίνδυνος, ο ανταγωνισμός κάποιων κυνηγών τις πρώτες μέρες, να οδηγήσει σε σοβαρότατες διενέξεις μεταξύ τους. Ελπίζουμε να μην φτάσουμε στο σημείο, εξ' αιτίας ανεύθυνων αποφάσεων, να χυθεί ακόμα και αίμα! Και οι λέξεις αυτές είναι μετά λόγου γνώσεως όταν διατυπώνονται από κυνηγούς και κατοίκους της περιοχής. Προσέξτε, γιατί εκ των υστέρων θα αναζητηθούν ευθύνες!!!
Αναφορικά με τα επιμέρους ζητήματα που τίθενται. Το αιτιολογικό της απόφασης άρσης της απαγόρευσης από το Δασαρχείο Ιωαννίνων επικαλείται:
• Καταστροφή των καλλιεργειών εντός του καταφυγίου. Υπενθυμίζουμε ότι εκτός των σπορών του κυνηγετικού συλλόγου Ιωαννίνων, που σημειωτέον είναι υπέρ της συνέχισης της απαγόρευσης, ουδεμία άλλη σπορά υπάρχει εντός του καταφυγίου.
• Για τις ζημιές στις καλλιέργειες εκτός του καταφυγίου, τις ελάχιστες βέβαια που διατηρούνται πλέον στην ευρύτερη περιοχή λόγω της εγκατάλειψης των χωριών μας, θεωρούμε ότι μόνο εκ του πονηρού, μπορεί κανείς να το επικαλεστεί αφού υπάρχουν χίλιοι δύο τρόποι να φυλαχθούν τα χωράφια, όπως ηλεκτροφόρα σύρματα κλπ.
• Για το γεγονός της ύπαρξης τριών οικισμών εντός του καταφυγίου, τώρα τους ενόχλησε; Όταν το πρότειναν πριν έξι χρόνια δεν τους απασχόλησε; Τώρα που αποδεδειγμένα πέτυχε η συνύπαρξη, γιατί το επικαλούνται;
• Σε ότι αφορά τον υβριδισμό των αγριόχοιρων (επιμειξία άγριων με ήμερων ζώων), η άποψή μας είναι ότι δεν υφίσταται, αλλά αυτό μένει να το αποδείξει η μελέτη του Δασαρχείου, που πρόκειται να εκπονηθεί. Ακόμα όμως και στην περίπτωση που τα συμπεράσματα είναι θετικά, το καταφύγιο και τα αγριογούρουνα ευθύνονται γι αυτό και πρέπει να εξοντώσουμε; Και πρέπει πρώτα να ελευθερωθεί το καταφύγιο και μετά να μελετηθεί, χωρίς μάλιστα να έχουν ξεκινήσει διαδικασίες αναζήτησης κάποιου άλλου, με αντίστοιχα χαρακτηριστικά; Και αν αποδειχθεί ότι πράγματι δεν υφίσταται υβριδισμός θα μας πουν εκ των υστέρων ότι έσφαλαν; Πώς περιμένουν τότε από μας να αντιδράσουμε;
• Επικαλούνται τη μετακίνηση των θηραμάτων την ημέρα για να ενισχύσουν την άποψη της επιμειξίας. Χωρίς να θέλουμε να τους υποδείξουμε τίποτε, δεν γνωρίζουν ότι τα ζώα μετακινούνται ακόμα και την ημέρα όταν δεν υπάρχουν δραστηριότητες όχλησης, είτε σε μεγάλες ζέστες για αναζήτηση νερού, είτε όταν βρίσκονται σε οίστρο ή όταν απλά νιώθουν ασφάλεια στο γύρω φυσικό τους περιβάλλον;
Τέλος, θέλουμε να επισημάνουμε τη μεγάλη προσφορά του συγκεκριμένου καταφυγίου στη σημαντικότατη αύξηση του πληθυσμού όλων των ζώων. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ζαρκαδιού, εξαφανισμένου σχεδόν από την περιοχή πριν το καταφύγιο, συναντάται σήμερα ακόμα και κοντά σε οικισμούς σε μικρές ομάδες, ένδειξη του ότι έχει αναπτυχθεί ένας υγιής πληθυσμός. Πρέπει να εξοντωθεί άμεσα; Γιατί είναι σίγουρο ότι δεν θα φυλαχθεί από όλους. Αυτή περιμένουμε να είναι η προσφορά του Δασαρχείου και της πολιτείας, αντί της διαφύλαξής του με αποτελεσματικότερο έλεγχο; Ο λαγός φταίει κι αυτός, που αυξήθηκε και τον συναντάμε πλέον συχνά; Η κάνει μεγάλες ζημιές στις καλλιέργειες; Η πέρδικα, ενώ αποδεδειγμένα δεν υπήρχε καν στο καταφύγιο, άρχισε να κάνει δειλά-δειλά την εμφάνισή της με φυσικό εποικισμό από τις γύρω περιοχές. Πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά; Η Φάσα, κυνηγημένη και εκτοπισμένη από τη στιγμή που εισέρχεται στην Ελλάδα, από τις ορδές των τυφεκιοφόρων σε όλα τα περάσματα, βρήκε χώρο για ξεκούραση στο καταφύγιο και διαβιεί μαζί με άλλα αποδημητικά θηράματα, που τρέφονται και κυκλοφορούν σε όλη τη γύρω περιοχή. Το ίδιο και το κοτσύφι, που υπόκειται όμως μια πραγματική σφαγή στα όρια του καταφυγίου από ασυνείδητους κυνηγούς, που καταφτάνουν από όλα τα μέρη της Ελλάδας. Το γεγονός αποτελεί όνειδος για την περιοχή αλλά κυρίως για τους υπεύθυνους της φύλαξης, που προκλητικά κωφεύουν σ αυτόν τον κανιβαλισμό. Αυτό δεν τους ενοχλεί ώστε να πάρουν κάποια μέτρα και αντ' αυτού βάλθηκαν να επιτρέψουν το κυνήγι στο πιο υγιές οικοσύστημα, που συγκεντρώνει όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και τροφοδοτεί την ευρύτερη περιοχή; Γιατί αλήθεια δεν αναζητούν τους λόγους της μη απόδοσης των αναμενόμενων σε γειτονικά καταφύγια; Μήπως διότι η θέση του, κοντά σε οικισμούς, δίνει τη δυνατότητα να φυλάσσεται καλύτερα απ' τους ίδιους τους κατοίκους και δεν έχουν τη δυνατότητα κάποιοι λαθροθήρες, να αλώσουν και αυτό το καταφύγιο;
Σε όλα αυτά τα επιχειρήματα θα πρέπει να προστεθούν και οι αποφάσεις υπέρ της συνέχισης ύπαρξης του καταφυγίου, που εξέδωσε ο Κυνηγητικός σύλλογος Ιωαννίνων, ο Δήμος Ευρυμενών, στα όρια του οποίου βρίσκεται κατά 70% το καταφύγιο, ενώ εκκρεμεί η απόφαση του Δήμου Μολοσσών καθώς και η κατ' επανάληψη εκπεφρασμένη άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας κυνηγών και κατοίκων των γύρω περιοχών, που υπογράφουν και την παρούσα επιστολή. Τι αλήθεια λαμβάνει υπ' όψη της η απόφαση της Ε' Κυνηγετικής Ομοσπονδίας και του Δασαρχείου Ιωαννίνων, που έρχεται αντιμέτωπη; Την πλειοψηφία τω κατοίκων, τα θηράματα, την πανίδα; Με αυτές τις αποφάσεις πόσο αστεία ηχούν τα λόγια στο δικτυακό τόπο της Ε' Ομοσπονδίας "κληρονομήσαμε μια μοναδική φύση στην Ήπειρο, και με τις ενέργειές μας φροντίζουμε για την προστασία και την αειφορία της".
Να έχουν όμως κατά νου όσοι άκριτα και ελαφρά τη καρδία παίρνουν τέτοιες αποφάσεις, ότι θα μας βρουν όλους απέναντι τους με όποιο δόκιμο μέσον διαθέτουν οι πολίτες απέναντι στην αυθαιρεσία των μηχανισμών της όποιας εξουσίας, διότι και μνήμη διαθέτουμε και κρίση όταν έρθει η ώρα!!
http://www.neoiagones.gr/index.php/-mainmenu-41/15936-2010-09-10-07-01-02.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου