Tο άνοιγμα της βεντάλιας και το πέταγμα του πελαργού

Του Λεωνίδα Ταφέκη

Ο ελληνικός λαός, το τρίτο δίμηνο του 2012, αξιοποιώντας τα δημοκρατικά κεκτημένα εκφράστηκε εν μέσω δεινής κρίσης δύο φορές δια της ψήφου του για το μέλλον του τόπου και των παιδιών του. Στις 6 Μαΐου στείλαμε στην ελληνική Βουλή επτά κόμματα χωρίς να αναδείξουμε κανένα από αυτά σε ισχυρό νικητή που θα του επέτρεπε είτε από μόνο του είτε σε συνεργασία με άλλα κόμματα να συστήσει μία κυβέρνηση μακράς πνοής, παρόλο που ως πολίτες είχαμε την δυνατότητα να επιλέξουμε από μία πλήρως ανοιγμένη πολιτική βεντάλια που απαρτιζόταν από τριάντα ξεχωριστά κόμματα και τέσσερις συνασπισμούς κομμάτων.


Τα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων που ακολούθησαν τις εκλογές της 6ης Μαΐου αντί να επιφέρει μία κυβέρνηση εθνικής ευθύνης οδήγησε στον σχηματισμό μίας υπηρεσιακής κυβέρνησης και στην διενέργεια επαναληπτικών εκλογών στις 17 Ιουνίου 2012 για λόγους που το κάθε κόμμα είχε επιλέξει.
Το πρώτο κόμμα που προέβλεψε τις επαναληπτικές εκλογές ήταν το ΚΚΕ, το οποίο, ειδικό όπως είναι σε μάχες οπισθοφυλακής, προετοιμάστηκε κατάλληλα για να αντιμετωπίσει εξ αποστάσεως τα προβλήματα του ελληνικού λαού. Γι’ αυτό και η άρνησή του να συμβάλλει στην δημιουργία κυβέρνησης το οδήγησε σε εκλογική πανωλεθρία στις εκλογές της 17 Ιουνίου. Σύμφωνα δε με έγκυρους διεθνούς αναλυτές στην επομένη εκλογική αναμέτρηση, όποτε και αν γίνει αυτή, κινδυνεύει να μείνει εκτός ελληνικού Κοινοβουλίου. Όμως δεν γνωρίζω αν και αυτοί έχουν σκεφτεί το ενδεχόμενο, επειδή πολλά παράδοξα συμβαίνουν στο πολιτικό σκηνικό της χώρας το τελευταίο διάστημα ,το ΚΚΕ να απέχει στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, εάν θεωρήσει ότι ο λαός θα το καταστήσει δια της ψήφου του κυβερνώσα δύναμη. Αυτό βέβαια πολλοί το απεύχονται διότι γνωρίζουν ότι προηγούμενη αποχή του ΚΚΕ από βουλευτικές εκλογές είχε ως επακόλουθο τον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο του 1946-1947, με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα.
Θα περιμένει κανείς βέβαια ότι οι άνθρωποι που στελεχώνουν σήμερα το ΚΚΕ θα αντιληφθούν πως οι φράσεις που με ευκολία χρησιμοποιούν συχνά, όπως «πραγματική αλλαγή και λαϊκή εξουσία δεν επέρχεται αν τα αυγά δεν βαφτούν κόκκινα»( αν δηλαδή δεν χυθεί ελληνικό αίμα), δεν έχουν πέραση και δεν φοβίζουν τους πολίτες. Αντίθετα, προτιμούν τα προβλήματά τους να συζητιούνται από τα υπεύθυνα πολιτικά κόμματα με προτάσεις και με αντιπαράθεση απόψεων και να καταλήγουν με συγκλίσεις σε στιβαρές κυβερνήσεις με κοινούς στόχους, που θα αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που τους απασχολούν οδηγώντας τη χώρα σε ένα καλύτερο αύριο.
Το πρόβλημα της εμμονής των στελεχών του ΚΚΕ στη σύγκρουση και στη βία πηγάζει από την ιδεολογία τους και το οικονομικό τους πρόγραμμα, το οποίο εναντιώνεται στην ύπαρξη ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας και κατ’ επέκτασης των ανθρώπων που την ασκούν, οι οποίοι κατά προσέγγιση ανέρχονται στο 40% της ελληνικής κοινωνίας. Γι’ αυτό και οι λαοί που ασπάστηκαν αυτή την ιδεολογία την απαρνήθηκαν πλήρως, θέτοντας στο περιθώριο όσες ακόμη ασήμαντες μειοψηφίες επιθυμούν να την εκφράζουν.
Ερχόμαστε τώρα στον έτερο ωφελούμενο των εκλογών τις 17 Ιουνίου, το ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αφού έταξε σε όλους λαγούς και πετραχήλια, κατόρθωσε να αποσπάσει το 26,89% των ψήφων του ελληνικού λαού που πείστηκε ότι η επανακρατικοποίηση των επιχειρήσεων και η δανειακή κρατική επενδυτική δραστηριότητα, που θα ασκούσε εάν κυβερνούσε, θα του εξασφάλιζε τις απαιτούμενες «δανεικές» εργασιακές θέσεις που θα τον έβγαζαν από το τέλμα και την ακινησία που θεωρεί ότι βρίσκεται.
Και αν στο ΚΚΕ βρίσκονται οι πραγματικοί εχθροί της προόδου, οι κεκαλυμμένοι αντεραστές της προόδου που στελεχώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ δεν διακηρύσσουν ότι τα θέλουν όλα κρατικά και ότι δεν επιθυμούν να υπάρχει ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα, απλά το πράττουν έμμεσα καταγγέλλοντας κάθε επένδυση ως κερδοσκοπική και βλαπτική για το περιβάλλον, ενώ κάθε δανειακή στήριξη που προβλέπει δωρεάν διαγραφή χρέους και μας ενισχύει με τα απαραίτητα κεφάλαια που μπορούν να επανεκκινήσουν την ελληνική οικονομία, όπως απλόχερα μας προσφέρουν οι σύμμαχοι μας τώρα που την χρειαζόμαστε, την θεωρούν τοκογλυφική και καταστροφική για τη χώρα.
Το ψέμα όμως έχει κοντά ποδάρια και η αλήθεια θα αναδειχθεί από την οξεία αντιπαράθεση που προβλέπεται να υπάρξει στο προσεχές διάστημα ενάντια σε όλους αυτούς που έχουν κάνει την εξαπάτηση επάγγελμα και αρνούνται να συμβάλλουν στην ανόρθωση της χώρας μας και στην πραγματική επανεκκίνηση της οικονομίας. Αξίζει εδώ να σταθούμε σε μερικά μαργαριταρένια παραδείγματα που έχουν αναδειχθεί από το λόγο των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στο τρίτο τρίμηνο του 2012, στο αποκορύφωμα της προεκλογικής περιόδου.
Ο κύριος Α. Γλέζος, ο άνθρωπος που κατέβασε τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη και απαιτεί σχεδόν καθημερινά να επιστρέψει το γερμανικό κράτος το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που μας επέβαλλαν οι Ναζί κατά τη διάρκεια της κατοχής, ζήτησε από της τηλεοράσεως να δημευθεί ένα μέρος των καταθέσεων των ελλήνων πολιτών και να παρασχεθεί ως αναγκαστικό δάνειο στην αναμενόμενη κατ’ αυτόν κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που θα προέκυπτε από το αποτέλεσμα των εκλογών της 17 Ιουνίου. Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εκλέχτηκε πρώτο κόμμα και ο ελληνικός λαός απαλλάχτηκε από ένα δεύτερο αναγκαστικό δάνειο που θα επέφερε στις καταθέσεις των ελλήνων η υπό αναίρεση κατοχική κυβέρνηση του κυρίου Α. Τσίπρα. Συζητείται ευρέως, χωρίς έως τώρα να έχει διαψευσθεί, ότι στα υπόγεια της Κουμουνδούρου όπου εδρεύει ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδιάστηκε και εκτυπώθηκε δοκιμαστικά σε ένα μικρό αριθμό το «νέο ελληνικό νόμισμα», που φέρνει εξ αριστερών την υπογραφή του κ. Α. Γλέζου ως προέδρου της τράπεζας της Ελλάδος και εκ δεξιών την υπογραφή του κ. Λαζαφάνη ως υπουργού οικονομικών, ενώ στο κέντρο- καθώς στον ΣΥΡΙΖΑ εκφράζονται πάντα όλες οι απόψεις- υπογράφει τιμής ένεκεν ο υπό αναίρεση πρωθυπουργός της υποτιθέμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Α. Τσίπρας.
Αυτή την στιγμή η τύχη των εν λόγω νέων σχεδιασμένων νομισμάτων που θα παρείχε δωρεάν και αναγκαστικά στους Έλληνες πολίτες ο ΣΥΡΙΖΑ εάν η υποτιθέμενη κυβέρνηση του δεν κατάφερνε να κυβερνήσει με νόμισμά της το ευρώ. Εάν πράγματι έχουν τυπωθεί δοκιμαστικά κάποια από τα εν λόγω νομίσματα θα έχουν όντως ανυπολόγιστη συλλεκτική αξία, την οποία φαντάζομαι θα την αξιοποιήσουν καταλλήλως οι νέοι σύντροφοι των ανυπολόγιστων προσωπικών συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί όπως ακούγεται πολλά από αυτά που έχουν αντίκρισμα σε αξία ίση με ένα εκατομμύριο ευρώ.
Θεωρείται βέβαιο ότι οι σύντροφοι που θα ξεψαχνίσουν τα αρχεία στα υπόγεια της Κουμουνδούρου θα συναντήσουν και τη ρύθμιση του δανείου της Εθνικής Τράπεζας που έγινε επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ από στελέχη που τώρα τον στηρίζουν. Η ρύθμιση αυτή τους επέτρεψε τότε να αποφύγουν την κατάσχεση του κτιρίου τους διότι δεν τηρούνταν επακριβώς οι υποχρεώσεις αποπληρωμής του δανείου. Στα υπόγεια βέβαια της Κουμουνδούρου φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν και οι αποφάσεις των ψευτοεπαναστατών της δεκάρας που ψηφίστηκαν στη Βουλή σχετικά με τη συνθήκη του Μάαστριχτ, το σχέδιο Ανάν, το νομοσχέδιο Καποδίστρια και άλλα πολλά που συνηθίζουν να ψηφίζουν τα στελέχη του πάλαι ποτέ ενιαίου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ μαζί με κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες φρόντιζαν πάντοτε οι μεταρρυθμίσεις τους να μην στηρίζουν τους νέους θεσμούς που δημιουργούταν με τους απαραίτητους πόρους που απαιτούνταν για την ολοκλήρωση και την ομαλή λειτουργία τους.
Όπως είναι φυσικό όλα αυτά και άλλα πολλά που οι ίδιοι τα γνωρίζουν καλύτερα τα ψήφιζαν πάντα χωρίς ανταλλάγματα, απλά γιατί έτσι τα πίστευαν, αλλά και γιατί η στάση τους αυτή αναδεικνύει τις δυνατότητες των υποτιθέμενων ανατροπέων του συστήματος, να καταστήσουν το ανέφικτο εφικτό ακόμη και με την ψήφο τους. Ας είναι όμως βέβαιοι οι κάθε είδους αριστεροί ότι ο ελληνικός λαός παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει δεν θα επιτρέψει με την ψήφο του να γυρίσουμε σε ένα σύστημα μαοϊκής-σοβιετίας, το οποίο έφτασε τα μεροκάματα στο μηδέν και την παραγωγή στον όλεθρο οδηγώντας τους λαούς που το εφάρμοσαν στην εκπόρνευση, στη μαζική μετανάστευση και στην πολιτισμική καταστροφή. Στη διάρκεια των δύο προηγούμενων αιώνων έχουνε διαπραχθεί πολλά ειδεχθή εγκλήματα στο όνομα της υπεράσπισης της εργατικής τάξης από τους κάθε είδους αριστερούς που ακόμη και σήμερα ζητούν δικαίωση.
Ο ελληνικός λαός στη σύγχρονη ιστορία του έχοντας βιώσει έναν οδυνηρό εμφύλιο πόλεμο δεν θα επιτρέψει ξανά στους νοσταλγούς του αιματηρού παρελθόντος να επανέλθουν μασκαρεμένοι με το νέο ανθρωπόμορφο χαμογελαστό προσωπείο που λόγω εκλογών απέκτησαν. Είναι σίγουρο πως στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις θα τους θέσει στο περιθώριο της ιστορίας, όπως πράξανε και οι λαοί που κυβερνήθηκαν από τους κάθε είδους ψευδοαριστερούς τον προηγούμενο αιώνα. Δράττοντας την ευκαιρία θα ήθελα να ρωτήσω τους κάθε είδους «έλληνες» αριστερούς οι συμμαχικές δυνάμεις που συνέτριψαν το ναζιστικό στρατό με επικεφαλής τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και την Αγγλία γιατί άραγε όταν εισήλθαν στην Ελλάδα αντιμετωπίστηκαν από τους ομοίους τους ως δυνάμεις κατοχής, ενώ όλοι οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί τους υποδέχτηκαν ως εθνικοαπελευθερωτές;
Στη δύσκολη οικονομική συγκυρία που βιώνουμε επιθυμώ να διακηρύσσω σε όλους τους τόνους ότι κάθε προσπάθεια που γίνεται στο όνομα της υπεράσπισης των εργαζομένων ενάντια στον παραγωγικό ιστό της χώρας είναι βαθύτατα αντιδραστική και οδηγεί τα εισοδήματά τους στην αφάνεια και αυτούς στη μόνιμη ανεργία. Επίσης, κάθε αντίδραση που προκύπτει στο όνομα της υπεράσπισης του περιβάλλοντος ενάντια σε κάθε περιβαλλοντικό έργο που γίνεται σύμφωνα με όλες τις σύγχρονες, ευρωπαϊκές, επιστημονικές προδιαγραφές οδηγεί σε περιβαλλοντικά εγκλήματα και σε διαρκή υποβάθμιση του πανέμορφου ελληνικού τοπίου.
Όσο για τα υπόλοιπα κόμματα του ελληνικού αστικού χώρου είναι σίγουρο ότι θα συναντήσουν δυσκολίες. Αλλά το γεγονός ότι ήδη σχημάτισαν τρικομματική κυβέρνηση μακράς πνοής, δείχνει ότι έχουν τις δυνατότητες να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους συνεχίζοντας την προσφορά τους στην πατρίδα μας ανάλογα με το μέγεθος των δυνάμεων που θα τους δίνει δια της ψήφου του ο ελληνικός λαός.
Η ΝΔ, που στην παρούσα φάση διακρίνεται ως η μόνη σταθερή δύναμη, αναμένεται να εξυγιανθεί και να ενισχυθεί περαιτέρω σε αντιστοιχία με την αποτελεσματικότητα του κυβερνητικού της έργου. Ο ελληνικός λαός φαίνεται ότι της αναγνωρίζει το γεγονός πως ενέταξε τη χώρα μας στους δύο πιο ισχυρές συμμαχίες της εποχής μας (Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ) και ότι γενικά παρ’ όλες τις αδυναμίες που παρουσίασε στα λίγα χρόνια που κυβέρνησε τη χώρα μετά το 1981 το έργο της είχε θετικό πρόσημο.
Όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, αν πράγματι επιθυμεί να αποτελέσει το δεύτερο κομματικό πόλο , ο οποίος θα συγκεντρώνει έστω και με συνεργασίες με άλλους σχηματισμούς το κεντρώο δημοκρατικό τμήμα του λαού μας- το οποίο με εξυγιαντικά αντανακλαστικά και νέα δυναμική θα συμβάλλει στην ανόρθωση της σύγχρονης Ελλάδας- οφείλει να ανοίξει στο εσωτερικό του μία σοβαρή συζήτηση για τα ατοπήματα, τα ανομήματα και τα ανοσιουργήματα που επέφερε στη χώρα ένα μέρος του βασικού του κορμού σε συνεργασία με πολλές από τις συνιστώσες της κίβδηλης αριστεράς από το 1981 και μετά.
Ένα από τα ερωτήματα που θα άξιζε να συζητηθεί είναι το κάτωθι: πώς είναι δυνατόν σε μία χώρα που τα ποσοστά της αριστεράς κυμαίνονται επί δεκαετίες κοντά στο 10%, η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων των τηλεοπτικών μέσων να εμπνέονται από αριστερές ιδέες λαϊκίζοντας αφόρητα και πληκτικά και ισοπεδώνοντας κυριολεκτικά τις υπόλοιπες ιδεολογίες και θέσεις του φιλελευθέρου αστικού χώρου. Μία ακόμη ιδέα που θα μπορούσε να συζητηθεί , που θα μπορούσε να μετουσιωθεί σε πραγματικό όφελος για τη χώρα, είναι το πώς μπορεί το ΠΑΣΟΚ να συμβάλλει στο μέτρο των δυνατοτήτων του στο να δημευτούν όσες περιουσίες αποκτήθηκαν χωρίς εργασία από τους οποιουσδήποτε επιτήδειους από το 1974 έως σήμερα.
Η Δημοκρατική Αριστερά του κ. Κουβέλη, με την υπεύθυνη στάση που αναδεικνύει στην κρίσιμη αυτή περίοδο, αναμένεται να ενισχυθεί πολιτικά εμπνέοντας ένα μέρος του λαού μας που υποστηρίζει τα ιδεώδη πρότυπα της άμεσης και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, όπως αυτά εν μέρει στηρίζονται στα αρχέτυπα προτάγματα της Αθηναϊκής Δημοκρατίας.
Η τύχη των υπολοίπων κομμάτων, που εμφανίζονται στον ευρύτερο χώρο της κεντροδεξιάς, θα κριθεί από το πόσο τα στελέχη τους θα κατανοήσουν ότι τα κόμματα του αστικού αυτού χώρου δεν μπορούν να έχουν μέλλον εάν στηρίζονται αποκλειστικά στις φιλοδοξίες των αρχηγών τους και ότι οι διαφορετικές απόψεις που αναφύονται δεν οδηγούν αναγκαστικά στη δημιουργία νέων κομμάτων, τα οποία μάλιστα μπορούν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους ακόμα και αν δεν ανταποκρίνονται στις αδήριτες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Στο δημοκρατικό κεντροδεξιό χώρο διαφαίνεται ότι μέρος της κοινωνίας είναι διατεθειμένο να στηρίξει τη δημιουργία ενός ξεχωριστού φιλελεύθερου κόμματος. Αυτή η τάση τους όμως μετατίθεται χρονικά εξαιτίας της όξυνσης της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας να ξεπεραστεί αυτή άμεσα και χειροπιαστά.
Όσο για τους εραστές της βίας, τύπου ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, αυτοί θα απομειώνονται σταδιακά σε συνάρτηση με το βαθμό της αποφασιστικής αντιμετώπισης από τις κυβερνήσεις των φαινομένων της διάχυτης εγκληματικότητας, της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης και της αναιτιολόγητης βίας που χρησιμοποιεί ένα μέρος της υποτιθέμενης αριστεράς για να εμποδίσει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών στον πανεπιστημιακό χώρο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ για να έχει μέλλον ως κυβερνώσα δύναμη οφείλει να αναγνωρίσει τις συμμαχίες της χώρας, να αποδεχτεί το βαρυσήμαντο ρόλο που διαδραματίζει η ιδιωτική οικονομία στην ανάπτυξη, την εξέλιξη και την πρόοδο της χώρας και να απομακρύνει από τους κόλπους του όλα εκείνα τα στελέχη που καθημερινά παίζουν με τον όλεθρο, προετοιμάζοντας συστηματικά την καταστροφή του παραγωγικού, κοινωνικού περιβαλλοντικού και πολιτιστικού ιστού της χώρας. Σε αντίθετη περίπτωση θα έχει τύχη ανάλογη του ΚΚΕ και αυτό θα είναι πραγματικά οδυνηρό για όλο τον κόσμο που τους πίστεψε, τους ψήφισε και τους ανέδειξε.
Περιμένουμε όλα τα κόμματα να απαντήσουν στις απόψεις που κυκλοφορούν εδώ και καιρό στους κύκλους των διεθνών οικονομικών αναλυτών αν η οικονομική χρεωκοπία της Ελλάδας ξεκίνησε ουσιαστικά όταν προσλήφθηκε ο 400.001 μόνιμος δημόσιος υπάλληλος του ελληνικού κράτους και αν συνεχίζεται και σήμερα, εφόσον το Ελληνικό Ακαθάριστο Προϊόν δεν επιτρέπει να πληρώνονται τόσοι πολλοί υπάλληλοι με περισσότερα από 500 ευρώ το μήνα. Δυστυχώς τα λεφτά που τόσο απλόχερα μας δάνεισαν δεν δημιούργησαν την ανθηρή οικονομία και το ισχυρό κράτος που πολλοί σύμμαχοι πίστευαν ότι μπορούμε να συστήσουμε, γι’ αυτό και σήμερα η έξοδος από την κρίση περνάει από την δραστική μείωση των δημοσίων υπαλλήλων, τον εξορθολογισμό των δομών, των λειτουργιών και των δραστηριοτήτων της Δημόσιας Διοίκησης σε συνάρτηση με την καταπολέμηση της σπατάλης και της διαφθοράς που εντρυφά στους κόλπους της.
Να μην το ξεχάσω! Διακινείται ότι, ακόμη και με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός, για να αποκτήσεις θέση καθηγητή στα Ελληνικά Πανεπιστήμια προσκομίζεται απαραιτήτως ως εγγύηση πιστοποιητικό αριστερών κοινωνικών φρονημάτων.
Με εμπιστοσύνη και ελπίδα στις ικανότητες του λαού μας παρέθεσα τις προαναφερθείσες απόψεις μου, ευελπιστώντας ότι οι προβληματισμοί μου συμβαδίζουν με τις διαθέσεις των συμπολιτών μας, ο οποίος σοφά ποιών συνέβαλε στο κλείσιμο του ανοίγματος της πολιτικής βεντάλιας στις 6 Μαΐου, προτιμώντας τη σταθερή πορεία του πετάγματος του πελαργού. Την οποία προτίμησή του στις 17 Ιουνίου 2012 την τοποθέτησε σε τόπους όπου η επιβίωσή του και η παραγωγική του δραστηριότητα αντιμετωπίζει τα ακραία πολιτικά καιρικά φαινόμενα, επιτρέποντας στις παραγωγικές και εργασιακές δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς να ανθίσουν με την ομαλή και αέναη αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών μας πόρων που θα επιτρέψει την αναζωογόνηση, την ανάκαμψη και την ανάπτυξη των οικονομικών δυνατοτήτων μας καθώς και την περιβαλλοντική αναβάθμιση του πανέμορφου τόπου μας.
Με πίστη σε όσα πίστεψα
Με αγάπη σε όσα αγάπησα
Χωρίς μίσος σε όσους με μισούν
Χωρίς έχθρα σε όσους με εχθρεύονται
Παντοτινά φίλος σε όσους εκτιμούν τη φιλία μου
Ο ΈΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΑΦΕΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: