Στα σαγόνια της….γραφειοκρατίας
Είκοσι τρία δικαιολογητικά για μία βάρκα!!!
Μπορεί να χρειάζονται 23 δικαιολογητικά από διάφορες υπηρεσίες για να ρίξει ένας ψαράς τη βάρκα στη θάλασσα; Φυσικά και στην Ελλάδα μπορεί! Αυτό όμως δεν είναι το χειρότερο....
Για την ίδρυση μιας μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας, κλάδος δυναμικά αναπτυσσόμενος στην Ήπειρο, απαιτούνται στην καλύτερη περίπτωση τρία ολόκληρα χρόνια!
Υπό αυτούς τους όρους μιλούμε για ανάπτυξη! Και βέβαια υπό αυτούς τους όρους θα πρέπει να περιμένουμε πολλά χρόνια.
Όσες προσπάθειες κι αν έγιναν μέχρι σήμερα για τον δραστικό περιορισμό της γραφειοκρατίας, που αποτελεί το βασικό εμπόδιο στην ανάπτυξη έπεσαν στο κενό.
Η ίδρυση επιχείρησης αποτελεί Γολγοθά στην Ελλάδα αφού στην δαιδαλώδη γραφειοκρατία κανένας δεν μπόρεσε να βρει τον μίτο της Αριάδνης.
Οι ιχθυοκαλλιεργητές στη Θεσπρωτία κι όχι μόνο, χρειάζεται να εξασφαλίσουν 23 δικαιολογητικά για να ρίξουν μία βάρκα στη θάλασσα και να φτάσουν μέχρι τη μονάδα τους.
Τιμολόγιο κι απόδειξη αγοράς της βάρκας.
Τιμολόγιο κι απόδειξη της μηχανής.
Βεβαίωση και τεχνικό εγχειρίδιο.
Σειριακό αριθμό από τον κατασκευαστή
Πρακτικό συνεδρίασης Διοικητικού Συμβουλίου, αν πρόκειται για εταιρία.
Κι έπεται συνέχεια....
«Εάν έχει κάποιος δύο βάρκες, πράγμα πολύ συνηθισμένο για το μέγεθος των δικών μας επιχειρήσεων θα πρέπει ένας άνθρωπος να ασχολείται μόνο με αυτό» δηλώνει ο πρόεδρος του Σωματείου Ιχθυοκαλλιεργητών Θεσπρωτίας Γιάννης Χικίμογλου.
Αυτό βέβαια δεν είναι το χειρότερο. Σίγουρα όμως είναι ενδεικτικό της γραφειοκρατίας και της τρέλας που μπορεί να συναντήσει κάποιος στο ελληνικό δημόσιο.
Για την ίδρυση μιας μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας στην καλύτερη περίπτωση απαιτείται μία τριετία από τη στιγμή που κάποιος θα ξεκινήσει τη διαδικασία. Και ο χρόνος αυτός είναι απαραίτητος όταν όλα κυλούν ομαλά. Όταν δηλαδή δεν υπάρχουν αντιδράσεις, προσφυγές και οτιδήποτε άλλο, όταν οι υπάλληλοι βρίσκονται στα γραφεία τους, δεν ασθενούν ή δεν ξεχνούν τους φακέλους σε κάποιο συρτάρι....
Αρκεί να αναφερθεί ότι μόνο για την έγκριση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την ίδρυση μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας πρέπει να υπάρξουν επτά διαφορετικές γνωμοδοτήσεις, πράγμα που δεν γίνεται σε διάστημα μικρότερο του ενός έτους.
Αυτή λοιπόν είναι η ελληνική πραγματικότητα. Κι επειδή είναι ωραίο να μιλούμε για ανάπτυξη, αν αυτή η πραγματικότητα δεν αλλάξει άμεσα, τότε θα συνεχίσουμε να μιλούμε για πολλά χρόνια μετρώντας συνάμα τις ευκαιρίες που χάνονται!!
http://www.epiruspost.gr/oikonomia/epixeiriseis/11782-2012-03-08-00-39-42.html
Μπορεί να χρειάζονται 23 δικαιολογητικά από διάφορες υπηρεσίες για να ρίξει ένας ψαράς τη βάρκα στη θάλασσα; Φυσικά και στην Ελλάδα μπορεί! Αυτό όμως δεν είναι το χειρότερο....
Για την ίδρυση μιας μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας, κλάδος δυναμικά αναπτυσσόμενος στην Ήπειρο, απαιτούνται στην καλύτερη περίπτωση τρία ολόκληρα χρόνια!
Υπό αυτούς τους όρους μιλούμε για ανάπτυξη! Και βέβαια υπό αυτούς τους όρους θα πρέπει να περιμένουμε πολλά χρόνια.
Όσες προσπάθειες κι αν έγιναν μέχρι σήμερα για τον δραστικό περιορισμό της γραφειοκρατίας, που αποτελεί το βασικό εμπόδιο στην ανάπτυξη έπεσαν στο κενό.
Η ίδρυση επιχείρησης αποτελεί Γολγοθά στην Ελλάδα αφού στην δαιδαλώδη γραφειοκρατία κανένας δεν μπόρεσε να βρει τον μίτο της Αριάδνης.
Οι ιχθυοκαλλιεργητές στη Θεσπρωτία κι όχι μόνο, χρειάζεται να εξασφαλίσουν 23 δικαιολογητικά για να ρίξουν μία βάρκα στη θάλασσα και να φτάσουν μέχρι τη μονάδα τους.
Τιμολόγιο κι απόδειξη αγοράς της βάρκας.
Τιμολόγιο κι απόδειξη της μηχανής.
Βεβαίωση και τεχνικό εγχειρίδιο.
Σειριακό αριθμό από τον κατασκευαστή
Πρακτικό συνεδρίασης Διοικητικού Συμβουλίου, αν πρόκειται για εταιρία.
Κι έπεται συνέχεια....
«Εάν έχει κάποιος δύο βάρκες, πράγμα πολύ συνηθισμένο για το μέγεθος των δικών μας επιχειρήσεων θα πρέπει ένας άνθρωπος να ασχολείται μόνο με αυτό» δηλώνει ο πρόεδρος του Σωματείου Ιχθυοκαλλιεργητών Θεσπρωτίας Γιάννης Χικίμογλου.
Αυτό βέβαια δεν είναι το χειρότερο. Σίγουρα όμως είναι ενδεικτικό της γραφειοκρατίας και της τρέλας που μπορεί να συναντήσει κάποιος στο ελληνικό δημόσιο.
Για την ίδρυση μιας μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας στην καλύτερη περίπτωση απαιτείται μία τριετία από τη στιγμή που κάποιος θα ξεκινήσει τη διαδικασία. Και ο χρόνος αυτός είναι απαραίτητος όταν όλα κυλούν ομαλά. Όταν δηλαδή δεν υπάρχουν αντιδράσεις, προσφυγές και οτιδήποτε άλλο, όταν οι υπάλληλοι βρίσκονται στα γραφεία τους, δεν ασθενούν ή δεν ξεχνούν τους φακέλους σε κάποιο συρτάρι....
Αρκεί να αναφερθεί ότι μόνο για την έγκριση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την ίδρυση μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας πρέπει να υπάρξουν επτά διαφορετικές γνωμοδοτήσεις, πράγμα που δεν γίνεται σε διάστημα μικρότερο του ενός έτους.
Αυτή λοιπόν είναι η ελληνική πραγματικότητα. Κι επειδή είναι ωραίο να μιλούμε για ανάπτυξη, αν αυτή η πραγματικότητα δεν αλλάξει άμεσα, τότε θα συνεχίσουμε να μιλούμε για πολλά χρόνια μετρώντας συνάμα τις ευκαιρίες που χάνονται!!
http://www.epiruspost.gr/oikonomia/epixeiriseis/11782-2012-03-08-00-39-42.html
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου