Για όλα φταίει ο Όθων

Ένας Γερμανός ιστορικός και δημοσιογράφος ανατρέχει στα πρώτα χρόνια μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους και αναζητά στη βασιλεία του Όθωνα τις απαρχές της σημερινής κακοδαιμονίας των Ελλήνων.

Όταν κάποιος αστόχαστος ή εριστικός δημοσιογραφικός κάλαμος στη Γερμανία γράφει μια επιπολαιότητα ή μια υπερβολή για τους Έλληνες, όταν κάποια λαϊκή φυλλάδα εκδοθεί με κάποιο πικάντικο τίτλο για την πραγματική και αντικειμενική μέχρι στιγμής αδυναμία της Αθήνας να χειριστεί το δημοσιονομικό της πρόβλημα, τότε νοιώθουμε προσβεβλημένοι και τύπτουμε τα στήθη μας. Όταν όμως κάποιος στοχαστικός ή νουνεχής δημοσιογράφος αναλύσει με νηφαλιότητα και τόλμη το ελληνικό πρόβλημα, τότε απλά δεν μας ενδιαφέρει, δεν προσθέτουμε τα δικά του γραφόμενα στον ιδεατό ισολογισμό που κάνουμε για να δούμε ποια είναι η εικόνα της Ελλάδας στη Γερμανία. Κακώς.

Φιλοδοξίες και δυνατότητες
Ένα παράδειγμα. Ο ιστορικός και δημοσιογράφος Joachim Käppner, από τα κορυφαία στελέχη της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου δημοσίευσε ολοσέλιδο άρθρο, με το οποίο ανατρέχει στην ιστορία του νεοελληνικού κράτους και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η μοίρα θα ήταν ευνοϊκότερη, αν δεν είχε βρει πρόωρο θάνατο ο πρώτος κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας και αν δεν είχε ανέβει στο νεοσύστατο θρόνο ο Όθων των Βίτελσμπαχ από το Μόναχο! «Η δημοσιονομική κρίση» , σημειώνει, «και μάλιστα όλα σχεδόν τα δομικά σφάλματα του ελληνικού κράτους σήμερα ανάγονται στη βασιλεία του Όθωνα.» Και ο Joachim Käppner εξηγείται. Ο οίκος των Βίτελσμπαχ που βρισκόταν στον θρόνο της Βαυαρίας, δηλαδή μιας ήσυχης και μέτριας γερμανικής δύναμης εκείνης της εποχής, έρεπε σε υψιπετείς φιλοδοξίες και υποτίμηση των αντικειμενικών δυνατοτήτων. Έτσι και ο νεαρός Όθων ονειρευόταν τον εαυτό του αυτοκράτορα του Βυζαντίου με έδρα στο Βόσπορο, μια εντελώς μετέωρη φαντασίωση που αργότερα υπό τη μορφή της Μεγάλης ιδέας είχε για την Ελλάδα τεράστιο πολιτικό και οικονομικό κόστος.

Εξήντα λίρες
Το 1833 ο Όθων βρήκε στον ελληνικό κορβανά 60 όλες κι όλες βρετανικές λίρες, αλλά χρέη που έφθαναν κιόλας τις 80.000 λίρες. Και όμως ο Όθων έστησε μια δημόσια διοίκηση με χιλιάδες υπαλλήλους που κανένας δεν χρειαζόταν, μια τακτική δημιουργίας οπαδών αλλά και χρεών που κληροδότησε στους μεταγενεστέρους και που αναδείχθηκε σε μάστιγα της Ελλάδας ως τις μέρες μας. Και τέλος, αν και φιλέλληνας, ο Όθων μόνο για δημοκρατία δεν ήθελε να ακούσει και αναγκάστηκε τρίζοντας τα δόντια να δεχθεί τη συνταγματική μοναρχία με αποτέλεσμα οι υπήκοοί του να εκλαμβάνουν τους Βαυαρούς ως ξένη δύναμη και όχι ως τη δική τους κυβέρνηση. Εννοείται ότι ούτε λόγος να γίνεται για καταβολή φόρων σε μια ξένη δύναμη, κι ας ήταν καλύτερη από τους Οθωμανούς. Αυτά γράφει χονδρικά ο JoachimKäppnerγια τη βαυαροκρατία στην Ελλάδα και τα γράφει σε μια εφημερίδα που κυκλοφορεί στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας, το Μόναχο. Αναδρομές και διαλογισμοί για ιστορικές ευθύνες και των Γερμανών στο σημερινό ελληνικό δράμα.

http://www.dw-world.de/dw/article/0,,15477228,00.html