Το θέμα της επιστροφής των νέων στην επαρχία, που καλλιεργείται εντέχνως το τελευταίο διάστημα, ίσως αποδειχθεί ένας νέος ελληνικός μύθος.Επιφανειακά το θέμα είναι ωραίο και ελκυστικό, θυμίζει χίπις της δεκαετίας του '60 και.... ισραηλινά κιμπούτς.
«Επιστροφή» σημαίνει ότι κάποιος νέος από μια μεγάλη πόλη αποφασίζει να γυρίσει «πίσω» (μα αφού ποτέ δεν ήταν εκεί, αλλά τέλος πάντων) και να ασχοληθεί με δραστηριότητες της παλαιάς καλής επαρχίας, δηλαδή αγροτιά και τα συναφή.
Αλλά για να γυρίσει ένας νέος, χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις.
Πρώτον, γη για να καλλιεργήσει.
Αν δεν την έχει, πρέπει να τη νοικιάσει, άρα χρειάζονται κάποια «κεφάλαια».
Δεύτερον, χρειάζεται σπίτι για να μείνει.
Επισκευάζει το πατρικό ή αγοράζει ή νοικιάζει; Και πάλι «κεφάλαια».
Τρίτον, απαιτούνται εργαλεία, μηχανήματα, λιπάσματα, ζωοτροφές, άρα και πάλι «κεφάλαια».
Και πιθανόν, τελευταίο, σχολείο για τα παιδιά και παιδικούς σταθμούς, αφού ο νέος είναι μαθημένος από τη μεγάλη πόλη και αφού αναμένεται ότι και οι δύο σύζυγοι θα εργάζονται, άρα και πάλι «κεφάλαια»...
Με λίγα λόγια είναι σαφές ότι το πιο απαραίτητο στοιχείο στην απόφαση επιστροφής δεν είναι η πρόθεση, αλλά ένα σημαντικό κεφάλαιο μόνο για την εκκίνηση επιστροφής. Εκτός αν ο επιστρέφων νέος αναμένεται και προορίζεται να δουλεύει όπως οι αλλοδαποί ήδη εργαζόμενοι στα χωράφια των ήδη αγροτών-επαρχιωτών που ήδη έχουν πιάσει τα πόστα.
Και έτσι οι νέοι αυτοί δεν θα καταγράφονται ως άνεργοι, αφού θα δουλεύουν για 3 μήνες, λ.χ. στην περίοδο της πατάτας.
Προφανώς επίσης οι εν λόγω επιστρέφοντες νέοι θα έχουν μισθούς Βουλγαρίας ή Αλβανίας, αλλά θα ισχυρίζονται αυταπατώμενοι ότι ζουν κοντά στη φύση έχοντας φύγει από τα καυσαέρια του λεκανοπεδίου (άντε και από τη Θεσσαλονίκη ή την Πάτρα) και όλοι θα είναι ευχαριστημένοι.
Θα ζήσουν λοιπόν τουλάχιστον μία δεκαετία με το όνειρο να γίνουν αγροτοεπιχειρηματίες, να αποκτήσουν πολλά στρέμματα γης, στα οποία θα καλλιεργούν... σαλιγκάρια που θα χρυσοπουλιούνται στη Γαλλία!
Αλλά όταν ξυπνήσουν από το όνειρο που δεν θα βγει αληθινό, θα ξαναγυρίσουν στην πόλη –40 χρόνων τότε–, να βρουν καμιά καλύτερη δουλειά και να θυμηθούν τα παλιά, δηλαδή το καυσαέριο, το μποτιλιάρισμα και ίσως κάποιο θέατρο.
Αυτή τη λύση σχεδιάζουν όσοι την προτείνουν;
Τους θυμίζουμε πως μέχρι και πολύ πρόσφατα το εισόδημα των αγροτών το έσωζαν οι επιδοτήσεις.
Για τα επόμενα χρόνια τι θα γίνει;
Ποιος θα εξασφαλίσει το εισόδημα των αγροτών σε μια ταλαιπωρημένη και υποαπασχολούμενη ελληνική ύπαιθρο;
Και το τελικό ερώτημα: Πού ακριβώς υπάρχει χώρος για 1,5 εκατομμύριο νέους, οι οποίοι σύμφωνα με τις έρευνες μπορούν να εισρεύσουν στην επαρχία;
Βέβαια τα παραπάνω θα αποτελέσουν τον κανόνα ..όλοι όμως έχουν το δικαίωμα να ελπίζουν πως "εγώ θα είμαι η εξαίρεση".
Tου Κώστα Λουρόπουλου
1 σχόλιο:
Σωστα ολα αυτα που λεγονται στο αρθρο ωστοσο δεν ισχυουν αυτα για ολους τους νεους (καλα ισως για την πλειοψηφια ναι). Υπαρχουν πολλοι νεοι που στα χωρια καταγωγης τους ζουν συγγενεις ως επι το πλειστον οι παππουδες και γιαγιαδες αυτων οι οποιοι και ενα σπιτι εχουν και συνηθως κτηματα εχουν, ενιοτε στην επαρχια ολα αυτα. Οποτε για τους νεους αυτης της κατηγοριας τα μονα χρηματα που χρειαζονται να επενδυσουν ειναι για εργαλεια,μηχανηματα και τον σπορο της επιθυμουμενης καλλιεργειας. Οσο το θεμα με τις επιδοτησεις...ας μην τα καταρριπτουμε ολα. Ναι μπορει να μην δινονται αλλο τοσο ευκολα ή καθολου αλλα με λιγη δουλεια τα καταφερνει κανεις, καταρχην υπαρχουν εναλλακτικες αγροτικες επενδυσεις οπως η καλλιεργεια Ροδιων ή σαλιγκαριων για παραδειγμα που και γρηγορα αποδιδουν και τεραστια απορροφηση εχουν και υπαρχει υψηλο κερδος!! Δηλαδη για καποιον που το εχει βαλει στοχο, αξιζει να παει επαρχια. Και μην μου πειτε πως δεν υπαρχει χωρος για αυτους τους νεους...κοιταξτε πολλα μερη της επαρχιας...ερημωμενα χωρια και κτηματα..ανετα η ελληνικη επαρχια χωραει αρκετους ανθρωπους ακομα. Η αγροτικη παραγωγη πρεπει να αυξηθει εκ νεου!! Να εξαγει και κατι η Ελλαδα, ειναι μαζι με τον 12μηνο τουρισμο το κλειδι για την εξοδο απο την κριση! Πιστευω ως αγροτης που καλλιεργει συστηματικα μια καλλιεργεια την οποια και στην συνεχεια πουλαει ειτε σε τοπικο ειτε σε εθνικο επιπεδο, μπορει και ζει ποιοτικα και αξιοπρεπως με αρκετα χρηματα θα ελεγα αν κανει σωστα την δουλεια του.
ΥΓ> Δεν μιλαμε για νεους που δεν εχουν ολοκληρωσει την εκπαιδευση τους οπως πολλοι 40 εως 60 ετων τωρινοι αγροτες αλλα για νεους αποφοιτους Λυκειων και πτυχιουχους με ικανοτητες που παλευουν για καθετι αφου τιποτα δεν βρηκαν ετοιμο μπροστα τους. Παιζει και αυτο ενα σημαντικο ρολο....
Δημοσίευση σχολίου