Με τον τουρκογιαννιώτη συγγραφέα Μπουλέντ Κοτζάμεμι συναντήθηκε σήμερα ο Δήμαρχος Ιωαννίνων Φίλιππας Φίλιος. Ο κ. Κοτζάμεμι, γεννήθηκε στη Σμύρνη και ζει στην Κωνσταντινούπολη. Μεγάλωσε όμως με τις εικόνες των Ιωαννίνων, όπως τις περιέγραφαν στον ίδιο η γιαγιά και η μητέρα του, που έφυγαν από τα Γιάννινα μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης.Αποτέλεσμα άλλωστε των αναμνήσεων αυτών είναι το βιβλίο «Τα δάκρυα των Ιωαννίνων» που έγραψε ο κ. Κοτζάμεμι και χάρισε σήμερα στον δήμαρχο. Το βιβλίο σύντομα θα μεταφραστεί στα ελληνικά και τα έσοδα από τα συγγραφικά δικαιώματα και τις πωλήσεις θα διατεθούν για φιλανθρωπικό σκοπό στην πόλη των Ιωαννίνων.
Την γέφυρα με τους Τουρκογιαννιώτες έστησε ο περιφερειακός σύμβουλος, δικηγόρος Γιάννης Παπαδημητρίου, ο οποίος ανέφερε πως με τον τρόπο αυτό η πόλη των Ιωαννίνων ανακτά ένα κομμάτι από τη ζωή και την ιστορία της.
«Μπορεί να γεννήθηκα στη Σμύρνη αλλά κατά το ήμισυ είμαι Γιαννιώτης. Στα Γιάννινα νιώθω όπως στο σπίτι μου και αυτό μου προξενεί έκπληξη. Μάλλον η πόλη είναι γραμμένη στον γενετικό μου κώδικα», είπε κατά την συνάντηση με τον δήμαρχο ο κ. Κοτζάμεμι.
Ο Δήμαρχος Φίλιππας Φίλιος τον ευχαρίστησε για την επίσκεψη, του χάρισε το ασημένιο έμβλημα του Δήμου και το βιβλίο «Ιωαννίνων Ενθύμιο» που περιέχει σπάνιες φωτογραφίες από την μακρά ιστορική διαδρομή της πόλης.
«Υπάρχει ένα κομμάτι της ιστορίας μας, που βρίσκεται στη γείτονα χώρα. Πιστεύουμε ότι μπήκαν οι βάσεις για να δημιουργήσουμε τους δεσμούς και να γνωρίσουμε ανθρώπους που κατάγονται από τα Γιάννινα και ζουν στην άλλη πλευρά του Αιγαίου», δήλωσε ο Δήμαρχος και έκανε γνωστή την πρόθεση του Δήμου να οργανώσει ένα ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη με στόχο την επίσκεψη στο Πατριαρχείο και στο Ίδρυμα Ανταλλαγέντων που λειτουργεί.
«Σήμερα μοιάζει η πόλη μας να έχει κερδίσει ένα μέρος από την ιστορία και τη μνήμη της. Υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός ανθρώπων που έλκει την καταγωγή από τα Γιάννινα και επιθυμεί να αυξήσει τις επαφές με την πόλη. Έβαλα ένα λιθαράκι και πιστεύω πως άλλοι φορείς, όπως ο Δήμος και το Πανεπιστήμιο θα ανοίξουν τον δρόμο ώστε αυτό να γίνει πράξη», ανέφερε ο κ. Γιάννης Παπαδημητρίου.
«ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΦΙΛΙΑ»
Ο Μπουλέντ Κοτζάμεμι, Τουρκογιαννιώτης δεύτερης γενιάς, 65 χρονών, είναι ένας άνθρωπος που άρχισε να γνωρίζει τα Γιάννενα μέσα από τις ιστορίες της γιαγιάς του.Το 2006 αποφάσισε να επισκεφτεί την πόλη, στην προσπάθειά του να αναζητήσει τις ρίζες του και να βρει το γενεαλογικό του δέντρο. Στην αναζήτηση αυτή μπήκε ένα τέλος το 2008 όταν έγραψε το βιβλίο «Τα δάκρυα των Ιωαννίνων», αφιερωμένο στη μνήμη της γιαγιάς του που έζησε τον ξεριζωμό στο πλαίσιο της ανταλλαγής των πληθυσμών με τη συνθήκη της Λωζάννης και το οποίο θα μεταφραστεί στα ελληνικά από τον γιαννιώτικο εκδοτικό οίκο «Ισνάφι» –η μητέρα του τότε ήταν μόλις 6 χρονών. Επέστρεψε στα Γιάννενα μετά από πέντε χρόνια για να συναντήσει αυτή τη φορά περισσότερους φίλους. Τον συναντήσαμε χτες το μεσημέρι, αμέσως μετά την υποδοχή του που του επιφύλαξε ο δήμαρχος της πόλης Φίλιππας Φίλιος.
Είπατε στη συνάντησή σας με τον δήμαρχο ότι νιώθετε μισός Γιαννιώτης.
Αυτή η πόλη είναι σημαντική για μένα. Έχω κάποια ψυχολογικά προβλήματα, που εδώ εξαφανίζονται. Όταν βρίσκομαι εδώ, νιώθω σαν να βρίσκομαι σπίτι μου. Ήθελα να επισκεφτώ τα Γιάννενα, την πόλη της οικογένειάς μου, πολύ νωρίτερα, αλλά λόγω των επαγγελματικών μου υποχρεώσεων –δούλευα σε διαφημιστικές εταιρίες και δίδασκα στο πανεπιστήμιο-, δεν κατάφερα να κάνω το πρώτο μου ταξίδι πριν από το 2006.
Νιώθετε ότι αντιπροσωπεύετε ένα χαμένο κομμάτι της πόλης αυτής;
Ναι όπως νιώθω και ότι έχω μεγάλη ευθύνη. Έλεγα στους φίλους μου πριν έρθω, ότι έχω πολλή αγωνία γιατί δεν είναι ένα απλό τουριστικό ταξίδι.
Πώς προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου σας «Τα δάκρυα των Ιωαννίνων»;
Έχω την εξής απάντηση για αυτή την ερώτηση. Υπάρχουν τρεις τύποι δακρύων για τα Γιάννενα. Τα δάκρυα της θλίψης, επειδή τα Γιάννενα έχασαν τους τούρκους ανθρώπους τους, τα δάκρυα της χαράς γιατί τα Γιάννενα βρήκαν τους προγόνους τους, και τα δάκρυα των Τουρκογιαννιωτών γιατί αυτοί οι άνθρωποι γνώριζαν ότι δεν θα επιστρέψουν ποτέ στα Γιάννενα.
Όταν οι συγγενείς σας έφυγαν από την πόλη, τι πήραν μαζί τους;
Λίγα πράγματα. Και μέσα σε αυτά τα λίγα πράγματα, επέλεξαν να πάρουν σουβενίρ και τη γιαννιώτικη γλώσσα. Η γιαγιά μου μού έλεγε: «Είναι δύσκολο για μένα να καταλάβω ελληνικά» επειδή η γιαννιώτικη γλώσσα ήταν διαφορετική. Θυμάμαι πολλές εκφράσεις που έλεγε. Έλεγε στη μητέρα μου: «έλα εδώ τσούπρα μου» ή σε μένα «ευχαριστώ, πασά μου» όταν της πήγαινα κάτι. Θυμάμαι και μια έκφραση: «Να σου πάρω το κακό να γίνει κουρμπάνι». Θυμάμαι όμως και τη μεγάλη θλίψη της γιαγιάς μου. Μια μέρα ατένιζε τον ουρανό και της είπα: «Νίνε, έτσι την αποκαλούσα, ναυάγησαν τα καράβια σου; ‘Όχι πασά μου, σκεφτόμουν τα Γιάννενα’ μου είπε».
Νιώθετε ότι τα Γιάννενα σέβονται τα ισλαμικά μνημεία τους;
Και ναι και όχι. Ναι επειδή η πόλη έχει αυτή τη στιγμή τέσσερα τζαμιά. Είναι θετικό ότι υπάρχουν αυτά τα μνημεία, και μάλιστα είναι καλαίσθητα. Αλλά και όχι. Την προηγούμενη φορά που ήρθα, είδα τον τουρμπέ (σ.σ. τάφος) του Ασλάν πασά γεμάτο με γκράφιτι.
Τι περιμένετε από τα Γιάννενα;
Τίποτα παρά μόνο φιλία και ειρήνη.
http://www.agon.gr/news/121/ARTICLE/11869/2011-06-03.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου