Τριετής κάθειρξη για τον πρώην επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων

Δικαστήριο καταδίκασε σε τριετή κάθειρξη τον πρώην επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων στη Βουλή των Αντιπροσώπων, Τομ Ντιλέι, γνωστός με το προσωνύμιο «το σφυρί» για το δεσποτικό του στυλ, ο οποίος κρίθηκε ένοχος για ξέπλυμα χρήματος και για συνωμοσία.
Ο Ντιλέι, κρίθηκε ένοχος στις 24 Νοεμβρίου για ξέπλυμα 190.000 δολαρίων για τη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας υποψηφίων των Ρεπουμπλικάνων στην Πολιτεία του Τέξας το 2002.

Ο ίδιος χαρακτηρίζει την υπόθεση «πολιτική βεντέτα». «Δεν μπορώ να μετανοιώσω για κάτι που δεν έχω κάνει», δήλωσε ο Ντιλέι.

Ο Τομ Ντιλέι, πρώην ιδιοκτήτης εταιρείας ελέγχου φυτοφαρμάκων, εξελέγη για πρώτη φορά στη Βουλή των Αντιπροσώπων το 1984 και ανέβηκε γρήγορα στα σκαλοπάτια της κομματικής ιεραρχίας, κερδίζοντας ένα καλό όνομα ως εξαιρετικός καταμετρητής ψήφων και παραγωγικός συλλέκτης χρηματοδοτήσεων.

Το 1994 ήταν μέλος της «Ρεπουμπλικανικής Επανάστασης», η οποία πέτυχε τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων για πρώτη φορά ύστερα από 40 χρόνια και τότε ανέλαβε τα καθήκοντα του επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας της πλειοψηφίας, θέση που τον ανάδειξε ως το νούμερο 3 των Ρεπουμπλικάνων στο σώμα.

Ο Ντιλέι συνέστησε έναν πολιτικό μηχανισμό που πέτυχε κομματικές νίκες με μικρή πλειοψηφία σε θέματα όπως οι φορολογικές περικοπές, η χαλάρωση ομοσπονδιακών κανονισμών.

Το 2005 εγκατέλειψε τη θέση του επικεφαλής της πλειοψηφίας όταν παραπέμφθηκε να δικαστεί στο Τέξας για οικονομικές παραβάσεις σε προεκλογική εκστρατεία.

Παραιτήθηκε ντροπιασμένος από τη Βουλή το 2006, ενώ είχε βρεθεί να συνδέεται και με τον Τζακ Αμπράμοφ, έναν πρώην Ρεπουμπλικάνο λομπίστα, ο οποίος κατηγορείτο για διαπλοκή στο Καπιτώλιο. Δύο από τους συνεργάτες του μάλιστα, παραδέχτηκαν την ενοχή τους για διαφθορά.

Μέσα σε έξι ημέρες, το 2004 επιπλήχθηκε από την επιτροπή δεοντολογίας της Βουλής των Αντιπροσώπων, για τρία διαφορετικά θέματα. Μία συλλογή δωρεών το 2002, την εξασφάλιση της βοήθειας μιας ομοσπονδιακής υπηρεσίας σε μία πολιτική αντιπαράθεση στο Τέξας και την προσφορά πολιτικής εύνοιας σε ένα μέλος του σώματος σε μία προσπάθεια να κερδίσει την υπερψήφιση ενός νόμου για τη συνταγογράφηση.