Ένα συνέδριο για την Ήπειρο εντός κι’ εκτός συνόρων….

Είναι χρόνιος ο προβληματισμός και γενικότερο ερώτημα το πώς μπορεί να κολλήσει η Ήπειρος ως γενέτειρα, με τον απόδημο Ηπειρώτη ανά την υφήλιο.
Ένα στοιχείο που κρατά τον δεσμό ζωντανό, είναι ο αρχέγονος νόστος που σπρώχνει τον απόδημο Ηπειρώτη να αποζητά επαφή με τη γενέθλια γη, τη γη των προγόνων και να προσπαθεί να αντιληφθεί παρά τον χρόνο και την απόσταση πόσο κομμάτι του εαυτού του είναι όλος αυτός ο τόπος.
Αυτά όμως ισχύουν για την πρώτη, άντε βαριά και τη δεύτερη γενιά μεταναστών. Τι γίνεται από εκεί κι’ έπειτα;

Αυτό το χάσμα προσπαθεί να γεφυρώσει το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ηπειρωτών Εξωτερικού με τη διοργάνωση του Γ’ τακτικού συνεδρίου αυτές τις μέρες στα Ιωάννινα, προσπαθώντας να πιάσει την Ήπειρο στην ολότητα της, βάζοντας στο άρμα των δεσμών με την πατρίδα και τη νεότερη γενιά Ηπειρωτών που ζει και εργάζεται στο εξωτερικό.
Ηπειρώτες με πορεία στην επιστήμη, τις τέχνες και την επιχειρηματικότητα επικεντρώνουν την ενέργεια του στην Ήπειρο του χθες, του σήμερα και του αύριο.
Μεγάλο μέλημα η ανάπτυξη και η εξωστρέφεια του τόπου.
Και μπορεί η Εγνατία Οδός, το λιμάνι Ηγουμενίτσας, η Ιονία Οδός και άλλοι οδικοί άξονες να έσπασαν την απομόνωση που προ έκυπτε από το ορεινό ανάγλυφο, όμως η ανάπτυξη που όλοι λιγότερο ή περισσότερο οραματιστήκαμε δεν ήρθε.
Αυτό που ήρθε όμως την τελευταία πενταετία είναι ένα νέο κύμα αφαίμαξης του τόπου, όπου πάλι νέοι άνθρωποι αναγκάστηκαν λόγω έλλειψης προοπτικής να αναζητήσουν τη τύχη τους στο εξωτερικό.
Και η ιστορία μοιάζει να ξεκινάει από την αρχή με το ερώτημα διαρκώς επαναλαμβανόμενο. Πως θα κερδίσει ο τόπος το χαμένο δυναμικό της νιότης, πως μπορεί να βρει το δικό του μονοπάτι στο μέλλον της ανάπτυξης με όλους τους Ηπειρώτες εντός και εκτός συνόρων;
Μεγάλη κουβέντα, μεγάλα όνειρα και μια αδήριτη πραγματικότητα που καραδοκεί να κάνει τα όνειρα και τους οραματισμούς μας συντρίμμια.
Πόσο ψηλά μπορεί να μπει ο πήχης των προσδοκιών για την Ήπειρο του αύριο;
Όσο ψηλά όμως και αν θέλουμε να φτάσουμε, ο πήχης πρέπει να ξεκινήσει χαμηλά κι’ ανθρώπινα. Να ξεκινήσει από την επαφή, τη γέφυρα επικοινωνίας με μετρημένα και ρεαλιστικά βήματα… και μέσα από αυτή την επαφή να βρεθούν οι κοινοί κώδικες, και ο βηματισμός που θα μας οδηγήσει σ’ ένα αύριο με περισσότερες προοπτικές προόδου και ευημερίας για το σύνολο των Ηπειρωτών, εντός και εκτός συνόρων, εντός κι’ εκτός Ελλάδος.

Βαγγέλης Γρ. Αθανασίου

http://www.vdella.com/vdella/8215-2014-07-25-22-01-01.html

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

κύριε Αθανασίου, λαμβάνετε σοβαρά αυτούς τους ανθρώπους που αυτοαποκαλούνται ''παγκόσμιο συμβούλιο ηπειρωτών εξωτερικού''; Αν ναι μπορείτε να μου υποδείξετε μία, έστω μία προσφορἀ τους ή έργο ή οτοιδήποτε άλλο για την Ήπειρο; Μέχρι τώρα λόγια, λόγια, λόγια... με τις χορηγείες του Ελληνικού Υπουργείου των Εξωτερικών σε διάφορες φιέστες και έργο μηδέν. Φέτος επειδή περιορίστηκε η χορηγεία ούτε τους εκπροσώπους του Βορειοηπειρωτικού Ελλήνισμού προσκάλεσαν....