Πέθανε 103 ετών ο π. Κωνσταντίνος Παππάς

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 103 ετών ο αντιστασιακός ιερέας π. Κωνσταντίνος Παππάς από το Γκραικοχώρι Θεσπρωτίας.

Η κηδεία του έγινε πάνδημα, με τη συμμετοχή συναγωνιστών του στην Εθνική Αντίσταση.

Ο π. Κωνσταντίνος έλαβε μέρος στην αντίσταση κατά των Γερμανών, αλλά και κατά τον εμφύλιο πόλεμο ως στρατιωτικός ιερέας.

Επρόκειτο για αγωνιστή κληρικό, που μέχρι το τέλος της ζωής του έκανε αφανώς ευεργεσίες...

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΑΝΤΩΝΗ ΜΠΕΖΑ
ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΠΑΠΠΑ
(Ηγουμενίτσα, 11.6.2012)

«Ότι έζησε πρέπει να πεθάνει και μέσα από το θάνατο να περάσει στην αιωνιότητα».
Κοινή μοίρα είναι στους ανθρώπους ο θάνατος. Στους εκλεκτούς όμως, ανήκει ξεχωριστή τιμή. Και εσύ, σεβαστέ μας παπά- Κώστα, κερδίζεις σήμερα στην καρδιά και τη μνήμη μας, μια ιδιαίτερη τιμή για όσα έπραξες στη διάρκεια της πολυκύμαντης ζωής και της ιερατικής σου θητείας.
Είναι ίσως η φτώχεια και οι δυσκολίες που σμιλεύουν τέτοιες σπουδαίες και ισχυρές προσωπικότητες. Είναι ίσως το γεγονός, ότι το να γεννιέσαι πάνω στην πέτρα σε προικίζει με αντοχή και γρανιτένια θέληση.
Παρά τα χρόνια σου, θλιβερό ακούστηκε το άγγελμα του θανάτου σου, χθες το πρωί σε κάθε γωνιά της θεσπρωτικής γης.
Αυτός ο τόπος της Θεσπρωτίας, ο μικρός ο μέγας –όπως λέει ο ποιητής- που έχει επάνω του σημάδια από τα βάθη των αιώνων, που οι άνθρωποί του στέκονται με αξιοπρέπεια και λεβεντιά, που τα χωριά του αποτελούν ορόσημα του ελληνισμού, αυτός ο τόπος αποχαιρετά σήμερα ένα κομμάτι από την ιστορία του.
Συνδέθηκες με τη ζωή όλων μας. Σε είχαμε κοντά μας, και εγώ προσωπικά, από τα παιδικά μας χρόνια, σε χαρές και λύπες, σε στιγμές θλίψης και σε μέρες ευδαιμονίας. Μας βάπτισες, μας συμβούλεψες, μας πάντρεψες, βάπτισες τα παιδιά μας, κήδεψες τους γονείς μας. Γι αυτό λέω αυτά τα λόγια σήμερα και γιατί άλλωστε το είχα υποσχεθεί.
Η απλότητα και η λιτότητα, στον προσωπικό σου βίο και την εκκλησιαστική σου διακονία, κατάφεραν να αγγίξουν τις καρδιές μας.
Η αφοσίωση σε «ότι ετάχθης να διακονείς», η ευθύτητα των λόγων σου, το γνήσιο ενδιαφέρον σου για τον κάθε πάσχοντα άνθρωπο και η θαυμαστή σου αξιοπρέπεια, δίδαξαν ήθος και αγωνιστικότητα και έγιναν σημεία αναφοράς για μας τους νεότερους.
Έθεσες τον εαυτό σου με αυταπάρνηση στην υπηρεσία της Ορθοδοξίας και της Πατρίδας, συμμετέχοντας ενεργά στο κοινωνικό γίγνεσθαι με σημαντική, όχι μόνο ανθρωπιστική, αλλά και εθνική και πατριωτική δράση.
Υπηρέτησες, με πίστη την Εκκλησία, με αφοσίωση την Ελλάδα, με θέρμη και γενναιότητα το Έθνος, με αγάπη τον άνθρωπο.
O Αριστοτέλης είχε πει ότι «η αρετή είναι ανώτερη από τον πλούτο και χρησιμότερη από την υψηλή καταγωγή, γιατί όσα είναι αδύνατα στους άλλους, αυτή τα καθιστά δυνατά, και όσα προκαλούν φόβο στους άλλους, αυτή τα υπομένει με θάρρος».
Αυτή την αρετή είχες μέσα σου σεβαστέ μας παπά- Κώστα. Δεν είχες όμως μόνο την αρετή αλλά και την τόλμη και τη λεβεντιά, και γι αυτό ήσουν ελεύθερος. Ελεύθερος να είσαι κοντά στους ανθρώπους. Ελεύθερος να είσαι δίπλα στον Θεό που υπηρέτησες, τα πολλά χρόνια που ο ίδιος σου χάρισε.
Είμαι σίγουρος, ότι ήδη βρίσκεσαι εκεί ψηλά, «εν σκηναίς δικαίων και εν κόλποις Αβραάμ». Βρίσκεσαι ήδη εκεί ψηλά, στα απέραντα λιβάδια της γαλήνης και της ομορφιάς.
Ο παπά –Κώστας, εκοιμήθη πλήρης ημερών. Γι’ αυτόν ο θάνατος δεν είναι το τέλος, είναι η αρχή μιας νέα ζωής. Είναι η πύλη μια νέας ζωής, κοντά στον Θεό που αγάπησε.
«Ουδέν τον θάνατον διαφέρει του ζήν» (Τίποτα δεν διαφέρει ο θάνατος από τη ζωή για τους αγαθούς), και «Εν ευφημία χρή τελευτάν» (Πρέπει ο καθένας να πεθαίνει με καλή φήμη), έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.
Για σένα παπα-Κώστα ισχύουν και τα δύο.
Αιώνια άνοιξη να είναι η υπόλοιπη ζωή σου, εκεί ψηλά που βρίσκεσαι,
και όσοι σε γνωρίσαμε να έχουμε την ευχή και την ευλογία σου.
Άξιος!!!