Τα «βαφτίσια» και οι «νονοί»

Γράφει ο ΚΙΤΣΟΣ ΜΠΟΥΑΣΣΟΝΑΣ

Το «κακό» υπουργείο πολιτισμού «κόβει» τις επιχορηγήσεις σε συλλόγους και σωματεία. Ζητά μάλιστα από τους συλλόγους συγκεκριμένο πρόγραμμα και δράσεις και να αποδεικνύεται τόσο η σωστή λειτουργία όσο και ο στόχος των συλλόγων.
Τώρα, εδώ που τα λέμε κάποιοι πολιτιστικοί σύλλογοι το είχαν παρακάνει. Τα προεδρεία τους βάφτιζαν πολιτιστικές εκδηλώσεις τα τσιμπούσια με τους συγγενείς και τους φίλους τους και τα χρεώνανε στο κράτος. Τις αποτυχημένες εκδηλώσεις των είκοσι-τιράντα ατόμων τις βάφτιζαν πετυχημένες με το «πλήθος κόσμου» στις ανακοινώσεις που προωθούσαν στις τοπικές εφημερίδες πάντα ως αντικειμενική μαρτυρία κάποιου περαστικού επισκέπτη. Στο τέλος βέβαια, δεν παρέλειπαν το λιβάνισμα και στην αφεντιά τους: «εγώ και η παρέα μου βρεθήκαμε στο τάδε μέρος και περάσαμε καλά... συγχαρητήρια στο πρόεδρο τάδε που προωθεί το πολιτισμό...» και ένα σορό άλλες υπερβολές. Η παρουσία υπουργών, βουλευτών και πολιτευτών έδινε «κύρος» στις εκδηλώσεις και κατά κάποιον τρόπο νομιμοποιούσε τα «παρατράγουδα». Ευτυχώς, στο τόπο μας δεν είχαμε τέτοια φαινόμενα, τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον. Οι πολιτικοί μας ήταν προσεκτικοί.

Τώρα που κόπηκε το «δώσε και σε μένα μπάρμπα» προς το δημόσιο ταμείο κάποιοι σύλλογοι βαφτίζονται «μη κερδοσκοπικοί» λες και μέχρι τώρα οι υπόλοιποι πολιτιστικοί σύλλογοι ήταν κερδοσκοπικοί, και στοχεύουν εις τον οβολό του αγνού πατριώτη για να καλύψουν τα «λειτουργικά» τους έξοδα.
Σίγουρα υπάρχουν πολιτιστικοί σύλλογοι που χρειάζονται την ενίσχυση μας. Και θα τη δώσουμε αρκεί να λειτουργούν με διαφάνεια και να είναι ανοικτοί σε όλο τον κόσμο.
Αφού ασχοληθήκαμε με τα «βαφτιστικά» και τους «νονούς» στους πολιτιστικούς συλλόγους θα ήταν παράληψη να μην ασχοληθούμε λίγο και με τους νονούς στη τοπική αυτοδιοίκηση. Εκεί το βάφτισμα τείνει να γίνει τρόπος λειτουργίας.
Έργα, τελευταία στην αξιολόγηση προτεραιότητας βαφτίζονται επείγοντα, αποφάσεις δυο-τριών ατόμων βαφτίζονται λαϊκή βούληση, αυθαίρετες κατασκευές βαφτίζονται νόμιμες, κακοτεχνίες βαφτίζονται δείγματα κατασκευαστικής τελειότητας.
Τα δέκα κυβικά τσιμέντο βαφτίζονται εκατό, τα πέντε μέτρα σωλήνα βαφτίζονται πενήντα. (αν και εδώ ξεφεύγουμε από το μυστήριο του βαπτίσματος και μπαίνουμε στο μυστήριο του θαύματος.)
Το ότι προτιμούνται τα έργα που εξυπηρετούν συμβούλους από τα προγράμματα των τεχνικών έργων δεν το θεωρούμε θαύμα. Είναι απλή σύμπτωση...
Και εδώ βέβαια υπάρχει η ανάλογη «υποστήριξη» μέσω δημοσιευμάτων. «Ο τάδε ευχαριστεί τον τάδε δήμαρχο ή τον τάδε δημοτικό σύμβουλο για την ευαισθησία που υπέδειξε στην λύση χρόνιου προβλήματος...» «οι κάτοικοι του χωριού τάδε είναι ευγνώμονες στο πάρεδρο τάδε για τα έργα που γίνονται στο χωριό ...» άσχετα αν αυτός που το γράφει εκφράζει μόνο τον εαυτό του ή τις δυο τρεις προνομιούχες οικογένειες.
Αν σε κάποιους όλα αυτά φαντάζουν υπερβολικά και συκοφαντικά θα τους παρακαλούσα να ρίξουν μια μάτια στους πίνακες των ελληνικών και διεθνών οργανισμών να δουν σε τη θέση έχουν την Ελλάδα στη διαφθορά και ποιοι οργανισμοί φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις. Εκτός αν πιστεύουν ότι ο τόπος μας αποτελεί εξαίρεση...
Τα παραπάνω θα είχαν ευχάριστο περιπαικτικό χαρακτήρα αν δεν δημιουργούσαν επικίνδυνη ρωγμή στους δημοκρατικούς θεσμούς αυτής της χώρας και δεν διαιώνιζαν αντιλήψεις και νοοτροπίες που οδηγούν το τόπο μας στη μιζέρια και την παρακμή.

thesprotia-neaepoxi