41 χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες μεταξύ των οποίων και οι 4 της Ηπείρου
Την επανίδρυση των νομαρχιών ζητούν με κείμενο τους προς το Υπουργείο Εσωτερικών οι χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες της χώρας, συνοψίζοντας τις θέσεις και τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τη συνάντηση που έγινε πριν ένα περίπου μήνα.
Η τοποθέτηση των Χωρικών Αντιπεριφερειαρχών γίνεται σε μια περίοδο που η Κυβέρνηση προωθεί την κατάργηση της απευθείας εκλογής τους μαζί με τον Περιφερειάρχη και την ένταξή τους στο ψηφοδέλτιο με σταυροδοσία.
Παράλληλα οι Χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες (των Π.Ε. δηλαδή) ζητούν την κατάργηση των θεματικών Αντιπεριφερειαρχών, τη λειτουργία αιρετού συλλογικού οργάνου κατά τα πρότυπα του παλαιού Νομαρχιακού Συμβουλίου, αλλά και κατά περιφερειακή ενότητα Υπηρεσίας Αναπτυξιακού Προγραμματισμού, επαναφέροντας ουσιαστικά τον προηγούμενο θεσμό των νομαρχιών που καταργήθηκε ως έχοντα εκπληρώσει το ρόλο του και πλέον κρίθηκε αναποτελεσματική η συνέχισή του.
Το σχετικό κείμενο υπογράφουν 41 χωρικοί αντιπεριφερειάρχες, μεταξύ των οποίων οι τέσσερις της Ηπείρου, Τ. Καλογιάννη (Π.Ε. Ιωαννίνων), Β. Ψαθάς (Π.Ε. Άρτας), Στράτος Ιωάννου (Π.Ε. Πρέβεζας), Θ. Πιτούλης (Π.Ε. Θεσπρωτίας), με τον τελευταίο μάλιστα να συμμετέχει και στη Συντονιστική Επιτροπή του Δικτύου.
Από την Ένωση Περιφερειών δεν έχει υπάρξει απάντηση, ούτε τοποθέτηση επί των θέσεων των Αντιπεριφερειαρχών.
Τι υποστηρίζουν
Στο κείμενό τους οι Αντιπεριφερειάρχες, υποστηρίζουν ότι η εμπειρία που υπάρχει από τη λειτουργία του θεσμού των χωρικών Αντιπεριφερειαρχών, όσο και η επιστημονική έρευνα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο συνομολογούν υπέρ της ενίσχυσης των Περιφερειακών Ενοτήτων και του ρόλου των Χωρικών Αντιπεριφερειαρχών σε συνδυασμό με την θεσμοθέτηση συλλογικού αιρετού οργάνου ανά Περιφερειακή Ενότητα με αποφασιστικές αρμοδιότητες για τα τοπικά θέματα.
Οι Περιφερειακές Ενότητες, επίσης κατά τους Αντιπεριφερειάρχες, αποτελούν συνέχεια των ιστορικών νομαρχιών και νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων. Αυτή η ιστορική συμβολή βασίζεται σε συγκεκριμένο κοινωνικό κεφάλαιο και περιφερειακή συνείδηση που χτίζονται αργά και με πολλές δυσκολίες, αποτελούν δε αναγκαία προϋπόθεση και για την όποια οικονομική ανάπτυξη.
Οι προτάσεις
Οι Χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες προτείνουν μεταξύ άλλων:
• Θεσμική ενδυνάμωση Περιφερειών- Περιφερειακών Ενοτήτων
• Συνταγματική κατοχύρωση των υποθέσεων και αρμοδιοτήτων της δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης.
• Επέκταση του πεδίου εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας και στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Οι Περιφέρειες πρέπει να ενδυναμωθούν ως ΟΤΑ β’ βαθμού και οι Περιφερειακές Ενότητες (Νομαρχίες) ως κύτταρα των ΟΤΑ β’ βαθμού.
• Επανασχεδιασμό κρίσιμων δημόσιων πολιτικών (οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική μέριμνα και αλληλεγγύη, δημόσια υγεία, χωρικές πολιτικές) με διακριτικό και ενισχυμένο ρόλο των Περιφερειών και με σεβασμό στις θεμελιώδεις αρχές του ΕΧΤΑ (πολιτική, οικονομική, διοικητική και οργανωτική αυτοτέλεια των ΟΤΑ, πληρότητα των αρμοδιοτήτων), καθώς και πρόβλεψη για την ύπαρξη των αναγκαίων πόρων (ανθρώπινων και υλικών).
• Ενδυνάμωση ουσιαστική της μητροπολιτικής Περιφέρειας με σαφής οριοθέτηση και ενεργοποίηση αρμοδιοτήτων που θα στηρίζονται σε συγκεκριμένους πόρους (ανθρώπινους και υλικούς) και θεσμικές διαδικασίες. Απαιτείται ιδιαίτερα ενίσχυση του μητροπολιτικού ρόλου των Περιφερειών/ Περιφερειακών Ενοτήτων στους τομείς της αναπτυξιακής πολιτικής, της περιβαλλοντικής προστασίας, της ποιότητας ζωής και της κοινωνικής συνοχής (υγεία, κοινωνική μέριμνα, πολιτισμός, παιδεία, αστική ανάπτυξη ολοκληρωμένων χωρο-λειτουργικών ενοτήτων).
• Επανεξέταση της λειτουργίας των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων έτσι ώστε ο έλεγχος νομιμότητας να μην καταλήγει στην πράξη σε έλεγχο σκοπιμότητας.
• Νομοθετική κατοχύρωση των αρμοδιοτήτων των χωρικών Αντιπεριφερειαρχών κατά το προηγούμενο των αιρετών νομαρχών.
• Εκχώρηση αρμοδιοτήτων από τους Δήμους και τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις στις Περιφερειακές Ενότητες με την ανάλογη στελέχωση με σκοπό την αποφυγή διοικητικών αρρυθμιών και αστοχιών στην εφαρμογή ευαίσθητων και κρίσιμων δημόσιων πολιτικών (όπως η περίπτωση των δασαρχείων και των πολεοδομιών) όταν εμπλέκονται διαφορετικά επίπεδα άσκησης εξουσίας (Κεντρική Διοίκηση, Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, τυχόν ειδικοί Οργανισμοί).
Διακυβέρνηση Περιφερειών – Π.Ε.
• Η Εκτελεστική Επιτροπή να απαρτίζεται από τον Περιφερειάρχη και τους χωρικούς Αντιπεριφερειάρχες.
• Ίδρυση και λειτουργία αιρετού συλλογικού οργάνου ανά Περιφερειακή Ενότητα με αποφασιστικές αρμοδιότητες σε επίπεδο Π.Ε.
• Μετονομασία των Περιφερειακών Ενοτήτων σε Νομαρχίες και των χωρικών Αντιπεριφερειαρχών σε Νομάρχες.
• Αναδιοργάνωση των Περιφερειών της χώρας λαμβάνοντας υπόψη τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα και το ρόλο της ενδοπεριφερειακής αποκέντρωσης. Χωρίς ισχυρές Περιφερειακές Ενότητες (Νομαρχίες) δεν μπορούν να υπάρξουν ισχυρές Περιφέρειες και χωρίς ισχυρές Περιφέρειες δεν μπορεί να υπάρξει ισχυρή χώρα.
• Θεσμοθέτηση του αιρετού έπαρχου στις νησιωτικές Περιφερειακές Ενότητες αλλά και σε ηπειρωτικές απομακρυσμένες περιοχές που βρίσκονται σε απόσταση ιδιαίτερα μεγάλη από την έδρα της Περιφερειακής Ενότητά τους (όπως στην Π.Ε. Έβρου).
• Κατάργηση του θεσμού του Θεματικού Αντιπεριφερειάρχη – διατήρηση του θεσμού του εντεταλμένου Περιφερειακού Συμβούλου με πρόβλεψη αντιμισθί-ας.
Αναπτυξιακή πολιτική
Οι χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες προτείνουν επίσης τα εξής για τη Χωρική ενδυνάμωση της αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής
• Πρόγραμμα Επενδύσεων/ Εκτελεστέων Έργων και Δράσεων ανά Περιφερειακή Ενότητα.
• Λειτουργία Υπηρεσίας Αναπτυξιακού Προγραμματισμού ανά Περιφερειακή Ενότητα με αρμοδιότητες κατοχυρωμένες στο γενικό θεσμικό πλαίσιο αναπτυξιακού προγραμματισμού της χώρας.
• Προσαρμογή όλων των ερευνών της ΕΛΣΤΑΤ σε επίπεδο Περιφερειακών Ενοτήτων για λόγους κοινωνικούς και αναπτυξιακούς.
• Ίδρυση και λειτουργία Μηχανισμού Παρακολούθησης των Πολιτικών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με επιστημονική και ερευνητική επάρκεια με ειδική μέριμνα για τη χωρική διάσταση και τις χωρικές επιπτώσεις των πολιτικών σε επίπεδο Περιφερειακής Ενότητας (Νομαρχιών).
Την επανίδρυση των νομαρχιών ζητούν με κείμενο τους προς το Υπουργείο Εσωτερικών οι χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες της χώρας, συνοψίζοντας τις θέσεις και τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τη συνάντηση που έγινε πριν ένα περίπου μήνα. Η τοποθέτηση των Χωρικών Αντιπεριφερειαρχών γίνεται σε μια περίοδο που η Κυβέρνηση προωθεί την κατάργηση της απευθείας εκλογής τους μαζί με τον Περιφερειάρχη και την ένταξή τους στο ψηφοδέλτιο με σταυροδοσία.
Παράλληλα οι Χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες (των Π.Ε. δηλαδή) ζητούν την κατάργηση των θεματικών Αντιπεριφερειαρχών, τη λειτουργία αιρετού συλλογικού οργάνου κατά τα πρότυπα του παλαιού Νομαρχιακού Συμβουλίου, αλλά και κατά περιφερειακή ενότητα Υπηρεσίας Αναπτυξιακού Προγραμματισμού, επαναφέροντας ουσιαστικά τον προηγούμενο θεσμό των νομαρχιών που καταργήθηκε ως έχοντα εκπληρώσει το ρόλο του και πλέον κρίθηκε αναποτελεσματική η συνέχισή του.
Το σχετικό κείμενο υπογράφουν 41 χωρικοί αντιπεριφερειάρχες, μεταξύ των οποίων οι τέσσερις της Ηπείρου, Τ. Καλογιάννη (Π.Ε. Ιωαννίνων), Β. Ψαθάς (Π.Ε. Άρτας), Στράτος Ιωάννου (Π.Ε. Πρέβεζας), Θ. Πιτούλης (Π.Ε. Θεσπρωτίας), με τον τελευταίο μάλιστα να συμμετέχει και στη Συντονιστική Επιτροπή του Δικτύου.
Από την Ένωση Περιφερειών δεν έχει υπάρξει απάντηση, ούτε τοποθέτηση επί των θέσεων των Αντιπεριφερειαρχών.
Τι υποστηρίζουν
Στο κείμενό τους οι Αντιπεριφερειάρχες, υποστηρίζουν ότι η εμπειρία που υπάρχει από τη λειτουργία του θεσμού των χωρικών Αντιπεριφερειαρχών, όσο και η επιστημονική έρευνα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο συνομολογούν υπέρ της ενίσχυσης των Περιφερειακών Ενοτήτων και του ρόλου των Χωρικών Αντιπεριφερειαρχών σε συνδυασμό με την θεσμοθέτηση συλλογικού αιρετού οργάνου ανά Περιφερειακή Ενότητα με αποφασιστικές αρμοδιότητες για τα τοπικά θέματα.
Οι Περιφερειακές Ενότητες, επίσης κατά τους Αντιπεριφερειάρχες, αποτελούν συνέχεια των ιστορικών νομαρχιών και νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων. Αυτή η ιστορική συμβολή βασίζεται σε συγκεκριμένο κοινωνικό κεφάλαιο και περιφερειακή συνείδηση που χτίζονται αργά και με πολλές δυσκολίες, αποτελούν δε αναγκαία προϋπόθεση και για την όποια οικονομική ανάπτυξη.
Οι προτάσεις
Οι Χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες προτείνουν μεταξύ άλλων:
• Θεσμική ενδυνάμωση Περιφερειών- Περιφερειακών Ενοτήτων
• Συνταγματική κατοχύρωση των υποθέσεων και αρμοδιοτήτων της δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης.
• Επέκταση του πεδίου εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας και στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση. Οι Περιφέρειες πρέπει να ενδυναμωθούν ως ΟΤΑ β’ βαθμού και οι Περιφερειακές Ενότητες (Νομαρχίες) ως κύτταρα των ΟΤΑ β’ βαθμού.
• Επανασχεδιασμό κρίσιμων δημόσιων πολιτικών (οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική μέριμνα και αλληλεγγύη, δημόσια υγεία, χωρικές πολιτικές) με διακριτικό και ενισχυμένο ρόλο των Περιφερειών και με σεβασμό στις θεμελιώδεις αρχές του ΕΧΤΑ (πολιτική, οικονομική, διοικητική και οργανωτική αυτοτέλεια των ΟΤΑ, πληρότητα των αρμοδιοτήτων), καθώς και πρόβλεψη για την ύπαρξη των αναγκαίων πόρων (ανθρώπινων και υλικών).
• Ενδυνάμωση ουσιαστική της μητροπολιτικής Περιφέρειας με σαφής οριοθέτηση και ενεργοποίηση αρμοδιοτήτων που θα στηρίζονται σε συγκεκριμένους πόρους (ανθρώπινους και υλικούς) και θεσμικές διαδικασίες. Απαιτείται ιδιαίτερα ενίσχυση του μητροπολιτικού ρόλου των Περιφερειών/ Περιφερειακών Ενοτήτων στους τομείς της αναπτυξιακής πολιτικής, της περιβαλλοντικής προστασίας, της ποιότητας ζωής και της κοινωνικής συνοχής (υγεία, κοινωνική μέριμνα, πολιτισμός, παιδεία, αστική ανάπτυξη ολοκληρωμένων χωρο-λειτουργικών ενοτήτων).
• Επανεξέταση της λειτουργίας των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων έτσι ώστε ο έλεγχος νομιμότητας να μην καταλήγει στην πράξη σε έλεγχο σκοπιμότητας.
• Νομοθετική κατοχύρωση των αρμοδιοτήτων των χωρικών Αντιπεριφερειαρχών κατά το προηγούμενο των αιρετών νομαρχών.
• Εκχώρηση αρμοδιοτήτων από τους Δήμους και τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις στις Περιφερειακές Ενότητες με την ανάλογη στελέχωση με σκοπό την αποφυγή διοικητικών αρρυθμιών και αστοχιών στην εφαρμογή ευαίσθητων και κρίσιμων δημόσιων πολιτικών (όπως η περίπτωση των δασαρχείων και των πολεοδομιών) όταν εμπλέκονται διαφορετικά επίπεδα άσκησης εξουσίας (Κεντρική Διοίκηση, Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, τυχόν ειδικοί Οργανισμοί).
Διακυβέρνηση Περιφερειών – Π.Ε.
• Η Εκτελεστική Επιτροπή να απαρτίζεται από τον Περιφερειάρχη και τους χωρικούς Αντιπεριφερειάρχες.
• Ίδρυση και λειτουργία αιρετού συλλογικού οργάνου ανά Περιφερειακή Ενότητα με αποφασιστικές αρμοδιότητες σε επίπεδο Π.Ε.
• Μετονομασία των Περιφερειακών Ενοτήτων σε Νομαρχίες και των χωρικών Αντιπεριφερειαρχών σε Νομάρχες.
• Αναδιοργάνωση των Περιφερειών της χώρας λαμβάνοντας υπόψη τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα και το ρόλο της ενδοπεριφερειακής αποκέντρωσης. Χωρίς ισχυρές Περιφερειακές Ενότητες (Νομαρχίες) δεν μπορούν να υπάρξουν ισχυρές Περιφέρειες και χωρίς ισχυρές Περιφέρειες δεν μπορεί να υπάρξει ισχυρή χώρα.
• Θεσμοθέτηση του αιρετού έπαρχου στις νησιωτικές Περιφερειακές Ενότητες αλλά και σε ηπειρωτικές απομακρυσμένες περιοχές που βρίσκονται σε απόσταση ιδιαίτερα μεγάλη από την έδρα της Περιφερειακής Ενότητά τους (όπως στην Π.Ε. Έβρου).
• Κατάργηση του θεσμού του Θεματικού Αντιπεριφερειάρχη – διατήρηση του θεσμού του εντεταλμένου Περιφερειακού Συμβούλου με πρόβλεψη αντιμισθί-ας.
Αναπτυξιακή πολιτική
Οι χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες προτείνουν επίσης τα εξής για τη Χωρική ενδυνάμωση της αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής
• Πρόγραμμα Επενδύσεων/ Εκτελεστέων Έργων και Δράσεων ανά Περιφερειακή Ενότητα.
• Λειτουργία Υπηρεσίας Αναπτυξιακού Προγραμματισμού ανά Περιφερειακή Ενότητα με αρμοδιότητες κατοχυρωμένες στο γενικό θεσμικό πλαίσιο αναπτυξιακού προγραμματισμού της χώρας.
• Προσαρμογή όλων των ερευνών της ΕΛΣΤΑΤ σε επίπεδο Περιφερειακών Ενοτήτων για λόγους κοινωνικούς και αναπτυξιακούς.
• Ίδρυση και λειτουργία Μηχανισμού Παρακολούθησης των Πολιτικών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με επιστημονική και ερευνητική επάρκεια με ειδική μέριμνα για τη χωρική διάσταση και τις χωρικές επιπτώσεις των πολιτικών σε επίπεδο Περιφερειακής Ενότητας (Νομαρχιών).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου