Στην κατάφαση, όμως, τι κάνουμε; Για φανταστείτε να καταφέρναμε να συγκεντρώναμε τις δυνάμεις μας με την ίδια καθολική συναίνεση και για να πούμε ΝΑΙ! Να μπορούσαμε να διεκδικήσουμε δυναμικά την εφαρμογή μιας κοινής πρότασης για το αύριο! Η Ελλάδα θα είχε πολύ διαφορετική θέση στον κόσμο.
Το ΟΧΙ στην εθνική κατάρρευση, δεν έχει κανένα νόημα αν δεν συνδυαστεί με ένα πανεθνικό ΝΑΙ σε ένα σχέδιο εθνικής σωτηρίας. Αν αφήσουμε κατά μέρος τις ιδεοληψίες, αν εστιάσουμε στα απλά και θεμελιώδη που, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, θα επιτρέψουν την ειρηνική θεσμική επανάσταση που έχουμε ανάγκη, θα πετύχουμε, πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι νομίζουμε έναν αποτελεσματικό μετασχηματισμό του κράτους και της κοινωνίας μας.
Η «Δημιουργία, ξανά!» ζητά:
- Δημιουργία εθνικού συνταγματικού δικαστηρίου, με ετήσια θητεία και σύνθεση που θα προκύπτει με δημόσια κλήρωση μεταξύ ανώτατων δικαστικών. Αυτό θα είναι το μόνο αρμόδιο όργανο να κρίνει αν κάτι παραβιάζει ή όχι το σύνταγμα. Οι αποφάσεις του θα εκδίδονται ταχύτατα.
- Συνταγματική θεσμοθέτηση των ακυρωτικών δημοψηφισμάτων. Η συγκέντρωση ικανού αριθμού υπογραφών (π.χ. 3% των ψηφισάντων στις τελευταίες εκλογές) εντός 60 ημερών από την ψήφιση οποιασδήποτε κανονιστικής πράξης σε εθνικό (π.χ. Νόμος, Υπουργική απόφαση, Πράξη νομοθετικού περιεχομένου, Προεδρικό διάταγμα κλπ.) ή και τοπικό επίπεδο (π.χ. απόφαση Δημάρχου, Δημοτικού Συμβουλίου, Περιφέρειας κλπ.) θα οδηγεί στο πάγωμα εφαρμογής της, μέχρι τη διενέργεια σχετικού δημοψηφίσματος σε εθνικό ή τοπικό επίπεδο αντίστοιχα. Τα δημοψηφίσματα θα διενεργούνται μέσω διαδικτύου και ΚΕΠ. Οι αιρετοί εκπρόσωποι θα πρέπει όχι μόνο να θεσπίζουν κανόνες αλλά να πείθουν την κοινωνία ικανοποιητικά για τη σκοπιμότητά τους ώστε οι κανόνες αυτοί να μην ακυρώνονται από τους πολίτες.
- Αποδυνάμωση των κομματικών «μαντριών» με την θέσπιση κανόνων ουσιαστικής δημοκρατίας στον κοινοβουλευτισμό:
o Ο αριθμός των βουλευτών ορίζεται σε 200. 100 από τους βουλευτές εκλέγονται από ισάριθμες μονοεδρικές περιφέρειες που αθροιστικά καλύπτουν όλη τη χώρα. Οι υπόλοιποι 100 θα εκλέγονται με λίστα από ψηφοδέλτια επικρατείας των κομμάτων με απλή αναλογική. Ο πολίτης ψηφίζει σε δυο κάλπες: στη μία τον τοπικό εκπρόσωπο και στην άλλη το κόμμα που θεωρεί ότι έχει την καλύτερη πρόταση για τη χώρα, χωρίς η μία επιλογή να δεσμεύει την άλλη.
o Ανώτατο όριο θητείας 12 ετών σε οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα, για να πάψει η πολιτική να είναι επάγγελμα.
o Ασυμβίβαστο βουλευτικής και υπουργικής ιδιότητας. Οι ελεγχόμενοι δεν μπορούν να είναι και ελεγκτές ταυτόχρονα.
o Τουλάχιστον 5 χρόνια εργασίας σε οποιονδήποτε – μη πολιτικό – χώρο για να μπορεί κανείς να αναλάβει οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα.
o Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας. Η Βουλή να έχει τη δυνατότητα να δώσει, κατά περίπτωση μόνο, ασυλία σε βουλευτή κατόπιν αιτήσεώς του για συγκεκριμένη υπόθεση, εάν τουλάχιστον τα 2/3 του σώματος κρίνουν την αντιδικία πολιτικού χαρακτήρα.
o Κατάργηση διατάξεων περί παραγραφής αδικημάτων των πολιτικών. Ένας Υπουργός είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του στο πλαίσιο της εξουσίας που έλαβε εφ’ όρου ζωής. Κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος πού, στην πράξη, ακυρώνει τη Δικαιοσύνη για αδικήματα που αφορούν βουλευτές και Υπουργούς.
o Οι Γραμματείς των Υπουργείων και οι Σύμβουλοι των Υπουργών να είναι μόνιμοι Υπάλληλοι των Υπουργείων, απόφοιτοι της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης κι όχι πολιτικά / κομματικά οριζόμενα πρόσωπα.
o Οι Υπουργοί και λοιποί λειτουργοί της εκτελεστικής εξουσίας δεν θα έχουν δικαίωμα υποψηφιότητας σε εκλογές που ακολουθούν τη λήξη της θητείας τους. Η τέλεση των καθηκόντων τους πρέπει να είναι απαλλαγμένη από το κίνητρο δημιουργίας προσωπικής ή κομματικής πελατείας.
o Η χρηματοδότηση των κομμάτων περιορίζεται στον Ευρωπαϊκό μέσο όρο ανά ψήφο, με επιπλέον προϋπόθεση για την καταβολή της, το θετικό πόρισμα του ετήσιου ελέγχου από ορκωτούς λογιστές και δικαστικούς λειτουργούς στα οικονομικά τους. Ο έλεγχος θα γίνει αναδρομικά για όλα τα κόμματα που έχουν εισπράξει κρατική επιχορήγηση.
Ανεξάρτητα από πολιτική ιδεολογία, τα παραπάνω μέτρα μπορούν να θέσουν τα θεμέλια για μια ανώτερης ποιότητας δημοκρατική λειτουργία. Στη συνέχεια, οι διαφωνίες μας για επιμέρους πολιτικά ζητήματα θα μπορέσουν να εκφραστούν μέσα από στέρεους θεσμούς, ώστε να οδηγήσουν σε συγκεκριμένες αποφάσεις και πρόοδο αντί αέναη αντίδραση.
Σήμερα πρέπει να ξαναπούμε ΟΧΙ στον κατακτητή. Μόνο που ο κατακτητής δεν είναι ένα ξένο έθνος. Είναι η φαύλη πλευρά του πολιτικού μας συστήματος.
________________________________________
Γραφείο τύπου «Δημιουργία, ξανά!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου