Είναι πραγματικά πολύ εύκολο να δει κάποιος ότι οδηγούμαστε σε πολιτικό αδιέξοδο, όχι από κάποια οδηγία της τρόικας, αλλά από τις ίδιες τις επιλογές είτε των σημερινών κυβερνώντων, είτε των επόμενων.
Εξ ηγούμαι. Δοκιμάστε μια σειρά από απλά ερωτήματα προς οποιοδήποτε κοινοβουλευτικό πολιτικό, για να δείτε ξεκάθαρα το αδιέξοδο που οδηγούμαστε, ή μάλλον ήδη βρισκόμαστε.
Παρακάτω βάζω τις συνήθεις απαντήσεις που λαμβάνω από όλους σχεδόν, και που είναι σύμφωνες με τις εξαγγελίες και τα προγράμματα των κοινοβουλευτικών κομμάτων τους.
1. Πιστεύεις ότι αυτό το επίπεδο φορολόγησης στην παραγωγική μεσαία τάξη μπορεί να συνεχιστεί στο μέλλον;
Απ: Όχι [όλοι]! “Εμείς” θα την μειώσουμε δραστικά/σημαντικά/άμεσα!/Μας ψεκάζουν!
2. Αν η φορολόγηση αυτή της παραγωγικής μεσαίας τάξης ΔΕΝ συνεχιστεί, πώς θα καλύψεις τη διαφορά ανάμεσα στο κόστος του Κράτους και τα έσοδα από φορολόγηση, δηλαδή το έλλειμμα;
α) Θα μειώσεις τις θέσεις εργασίας στο Δημόσιο, δηλαδή θα κλείσεις τους χιλιάδες άχρηστους Δημόσιους Οργανισμούς;
Απ: ΟΧΙ!! [όλοι]
β) Θα μειώσεις τους μισθούς των μη παραγωγικών δημοσίων υπαλλήλων; (όχι ότι μειώθηκαν κιόλας, το ενιαίο μισθολόγιο ΔΕΝ έχει εφαρμοστεί!)
Απ: ΟΧΙ!! [όλοι]
γ) Θα σταματήσεις να πληρώνεις συντάξεις σε πρόωρα συνταξιοδοτημένους 40άρηδες και 50άρηδες;
Απ: ΟΧΙ!! [όλοι]
δ) Θα μειώσεις τα χρήματα που δίνεις σε συντάξεις;
Απ: ΟΧΙ!! [όλοι]
ε) Θα ζητιανέψεις κι άλλα δανεικά από τους εταίρους;
Απ: Σιγά μη μας δώσουν. / Θα σταματήσουμε να πληρώνουμε τα τοκοχρεολύσια. (ούτε τώρα τα πληρώνουμε, γι’ αυτό μεγαλώνει το χρέος) / Θα πάρουμε πολεμικές αποζημιώσεις. (σε 20-30 χρόνια) / Θα τιτλοποιήσουμε τα αποθέματα πετρελαίου (δε ξέρουμε πόσα είναι, ούτε πότε θα βγούνε) / Μας ψεκάζουν!
ζ) Πού αλλού θα βρεις τα χρήματα να συνεχίσεις να συντηρείς το μέγεθος του κράτους αμετάβλητο;
Απ: Θα φορολογήσω τους πλούσιους! / Θα φορολογήσω τις οφσώρ! / Θα φορολογήσω τις πολυεθνικές! / Μας ψεκάζουν!
3. Εφόσον δεν θα μειώσεις τα κόστη του Κράτους, σημαίνει πως θα μπορείς να μειώσεις την υπεφορολόγηση σε ποσό ίσο με το έσοδο από τους φόρους των πλουσίων/οφσώρ/πολυεθνικών. Πόσο πιστεύεις ότι μπορεί να είναι αυτό το έσοδο;
Απ: Πολλά! / Πάρα πολλά! / Όσα μας χρειάζονται! / Μας ψεκάζουν!
(στην πραγματικότητα είναι €0.00 διότι αν μπορούσαν να πάρουν αυτό το έσοδο, σιγά μη το είχαν αφήσει μετά από το “λεφτά υπάρχουν” και από 6 χρόνια ύφεσης!)
4. Τί θα κάνεις όταν αναπόφευκτα θα φτάσει η στιγμή των δημεύσεων των περιουσιακών στοιχείων εκείνων που δεν έχουν να πληρώσουν τους φόρους που τους έχουν επιβληθεί;
Απ: Θα σταματήσουμε τους πλειστηριασμούς! / Θα δώσουμε χρόνο στον κόσμο να τα πληρώσει σε 240 δόσεις! / Θα τα πάρουμε μόνο από τους πλούσιους! / Μας ψεκάζουν!
5. ΟΚ, δεν θα αφήσεις να χάσει ο κόσμος το σπίτι του, αλλά τί θα κάνεις αν τα έσοδα από τους πλούσιους/οφσώρ/πολυεθνικές είναι πχ €1-€2 δισ. (στο καλύτερο σενάριο), όταν ο νέος φόρος ακινήτων που θα βεβαιωθεί πήγε από 600 εκατομμύρια το 2007 που η οικονομία πετούσε, στα €3,6 δισ. το 2014 που η οικονομία εκπνέει τον επιθανάτιο ρόγχο της;
Απ: [ ...τίποτα - κενό βλέμμα] / Κάτι θα βρούμε να κάνουμε... / Μας ψεκάζουν!
6. Πώς θα πληρώσεις τις συντάξεις και τους μισθούς, όταν το μόνο νόμισμα που θα μπορείς να εισπράξεις φόρους θα είναι σε ακίνητα, που μάλιστα θα είναι και κατοικημένα από τους (πρώην) ιδιοκτήτες τους;
Απ: [ ...κενό βλέμμα] / Μας ψεκάζουν!
Ένα είναι ξεκάθαρο, ότι κανείς από τους σημερινούς πολιτικούς δεν σκοπεύει, ή μάλλον ούτε καν διανοείται να πάρει αποφάσεις για να μειώσει το μέγεθος του δημοσίου, το οποίο κοστίζει πολύ περισσότερο από όσο μπορεί να πληρώσει ο Λαός.
Είναι ξεκάθαρο, ότι κανείς δεν σκοπεύει να αντιστρέψει τη σατανικής επινόησης υπερφορολόγηση.
Ο συνδυασμός των δυο παραπάνω, διατήρηση των εξόδων και συνέχιση της υπερφορολόγησης, οδηγεί τον ελληνικό Λαό με μαθηματική ακρίβεια στην κόλαση του Δάντη.
Οι εναλλακτικές πλέον είναι ανύπαρκτες, διότι εκείνοι που καλούνται να τις επιλέξουν, αρνούνται πεισματικά να αναγνωρίσουν ως επιλογή τη μείωση του μεγέθους και των εξόδων του Κράτους.
Αντί αυτού, με ένα μαγικό τρικ προσπαθούν (και καταφέρνουν) να μεταφέρουν τους κομματικούς πελάτες τους από μισθωτές θέσεις στο δημόσιο, που πληρώνονται σήμερα με το αίμα και τις σάρκες της παραγωγικής μεσαίας τάξης, σε συνταξιοδότηση από το δημόσιο, που πληρώνονται με εφάπαξ και μηνιάτικο, πάλι από το αίμα και τις σάρκες της παραγωγικής μεσαίας τάξης.
Κανείς δεν μπορεί να μας σώσει από τον εαυτό μας. Εκτός αν κάποιος περιμένει ότι 4 εκατομμύρια Ελλήνων κάτω από το όριο της φτώχειας, θα υπομείνουν τη χειροτέρευση της ζωής τους και το εντεινόμενο φοροκυνηγητό του Κράτους, με τα χέρια σταυρωμένα.
Η πορεία προς την αλλαγή νομίσματος, αν οι πολιτικές διατήρησης του σημερινού μεγέθους του κράτους συνεχιστούν ως έχουν, είναι δεδομένη ανεξαρτήτως κυβερνώντων.
Οι σημερινοί πολιτικοί δεν έχουν τη δυνατότητα να δουν τις πραγματικές λύσεις, της ουσιαστικής μείωσης του δημοσίου, το κλείσιμο των χιλιάδων άχρηστων οργανισμών, και τις απολύσεις κυρίως αργόμισθων δημοσίων υπαλλήλων ως επακόλουθο, τη διακοπή των συντάξεων σε όλους όσους έχουν ηλικία μικρότερη των 65 ετών στο όνομα της ισότητας με εμάς τους πληβείους, όπως συμβαίνει στη Γερμανία πχ, και την απεμπλοκή του Κράτους από τον συνεχιζόμενο στραγγαλισμό της παραγωγικής οικονομίας.
Είναι σαν να περιγράφεις σε έναν εκ γενετής τυφλό το ουράνιο τόξο, ή την άβυσσο προς την οποία τρέχει. Δεν αντιλαμβάνεται.
Οι αδιέξοδες πολιτικές οδηγούν σε πολιτικό αδιέξοδο και εθνική τραγωδία.
Προσδεθείτε.
ΥΓ. Ο J.F. Kennedy, πρόεδρος των ΗΠΑ πριν 50 χρόνια, παραφράζοντας από το Inferno του Δάντη Αλιγκέρι, είχε πει: “Οι πιο σκοτεινές γωνιές της Κόλασης είναι κρατημένες για εκείνους που, σε καιρούς μεγάλης ηθικής κρίσης, διατηρούν την ουδετερότητά τους.”
Του Άγη Βερούτη
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1898184
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου