Έκλεισαν οι κάλπες για το δημοψήφισμα που θα επικυρώσει τις συνταγματικές αλλαγές τις οποίες εισήγαγε η κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν στο Σύνταγμα που κληροδότησε στην Τουρκία το κεμαλικό καθεστώς, από το στρατιωτικό πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου του 1980.Ήδη τα τηλεοπτικά μέσα στην Τουρκία (μεγάλο μέρος των οποίων ελέγχεται από τον Τ.Ερντογάν) αναφέρουν ότι η συγκατάθεση των πολιτών στις αλλαγές του Συντάγματος φθάνει το 60% , την ίδια ώρα που ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, δεν μπόρεσε καν να φθάσει μέχρι την κάλπη, καθώς το εκλογοδικείο αποφάσισε ότι οι τα μέλη του κοινοβουλίου ψηφίζουν στην περιοχή όπου εκλέγονται και όχι εκεί που ζουν.
Το CNN Turk στο exit poll της τουρκικής εταιρείας δημοσκοπήσεων A&G αναφέρει ότι το "ναι" συγκεντρώνει το 57,8 %
Ήδη ο Ταγίπ Ερντογάν προχώρησε σε δηλώσεις για την επικράτηση του "Ναι" χαρακτηριστικές προς τη φυσιογνωμία του AKP:
"Μετά τη γιορτή του Ραμαζανιού, η Τουρκία βγήκε ασπροπρόσωπη και στη γιορτή της Δημοκρατίας" δήλωσε.
Τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων - πιο μετριοπαθή από τα ΜΜΕ- δείχνουν προς το παρόν ότι το κυβερνών AKP του Ταγίπ Ερντογάν θα εξασφαλίσει τη λαϊκή εντολή για μεταρρυθμίσεις στο Σύνταγμα της χώρας, παρά την ισχυρή παρουσία της κεμαλικής αντιπολίτευσης, εδραιώνοντας την κυριαρχία του στην εξουσία και σπάζοντας ταυτόχρονα τις σφραγίδες της διαθήκης του παλαιού κράτους που έστησε από τις στάχτες του Α' Παγκόσμιου Πολέμου ο Κεμάλ Αττατούρκ. Πιθανότατα για να το ενταφιάσει οριστικά.
Αυτός είναι άλλωστε και ο φόβος της αντιπολίτευσης, καθώς προσπαθεί εντατικά - και έχει καταφέρει σε μεγάλο βαθμό- να πείσει το λαό, ότι η περεταίρω ενίσχυση ενός κόμματος που υπόσχεται μεταρρυθμίσεις για να μπει η χώρα στην Ε.Ε. δεν είναι παρά το προκάλυμμα για να ελέγξει απόλυτα τον μηχανισμό του κράτους, προς όφελος του πρωθυπουργού και των συνεργατών του και να εγκαθιδρύσει έναν μετριοπαθή ισλαμισμό από τον οποίο η Τουρκία δεν έχει σε τίποτε να ωφεληθεί.
Τα επιχειρήματα της αντιπολίτευσης, ενισχύονται και από το γεγονός, ότι η είσοδος της Τουκρίας στην Ε.Ε. μοιάζει να ξεθωριάζει, με τους περισσότερους ηγέτες της Ένωσης να έχουν ήδη καταστήσει σαφές, πως δεν επιθυμούν παρά μία χαλαρή συμφωνία σύνδεσης και όχι πλήρη ένταξη.
Έτσι δεν είναι παράξενο που η Ε.Ε. εξέφρασε την απογοήτευσή της, δεν κατάφερε να συγκεντρώσει ευρύτερη συναίνεση γύρω από τις αλλαγές που επιθυμεί.
Άλλωστε είναι δεδομένο, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θα χρησιμοποιήσει το χαρτί του δημοψηφίσματος -εάν το κερδίσει- για να προκυρήξει πρόωρες εκ΄λογές στη χώρα και να παραμείνει άλλη μία πενταετία στην εξουσία - απαραίτητος χρόνος για να διασφαλίσει ούτως ή άλλως περισσότερη ισχύ.
Ωστόσο, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα κρίνει και το βαθμό που είναι διατεθειμένη η επιχειρηματική, στρατιωτική και πολιτική ελίτ που δόμησε και κυριαρχεί στο νέο τουρκικό μετά Κεμάλ κράτος, να δεχθεί περισότερη ισλαμοποίηση στη χώρα.
Αυτό το γνωρίζει το AKP, καθώς και ότι πρόκειται για τη μητέρα των μαχών στην πολιτική του επικράτηση, γι'άυτό και καταβάλει τεράστιες προσπάθειες να πείσει τα αστικά στρώματα, ότι απεκδύεται τον ισλαμισμό, ότι δεν σκοπεύει να γυρίσει την Τουρκία πίσω, στα χρόνια της εξάρτησης από τις μεγάλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις, τον οριενταλισμό και τη θρησκευτική καταπίεση.
Δεν είναι σίγουρο ότι το έχει πετύχει καθώς, ο αντίλογος είναι ισχυρός και η πολιτική συγκυρία στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, του Περσικού Κόλπου και του Καυκάσου δεν ευνοεί την Τουρκία και παραδοσιακοί σύμμαχοι που της εξασφάλιζαν στρατηγική επιρροή και συμμετοχή στις εξελίξεις, τώρα γυρίζουν την πλάτη.
Δεν είναι καθόλου εύκολη η θέση του Ταγίπ Ερντογάν, καθώς, ασχέτως εάν κερδίσει το δημοψήφισμα, η διαφορά με τις ψήφους της αντιπολίτευσης, θα τον υποχρεώσει να μετριάσει τις αντιθέσεις και να θέσει υπό εξέταση, πολλά από τα οποία η εύκολη επικράτησή του, τα θεωρούσε περίπου ως δεδομένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου