Ένας 25χρονος, τυποποιεί και εξάγει το 15% του συνολικού παραγόμενου προϊόντος του κάμπου της Θεσπρωτίας!

Ο Μηνάς Γκίκας είναι μόλις 25 χρονών, αλλά από τα 19 του ανέλαβε την εταιρεία εσπεριδοειδών Gika Fruit, την οποία όχι μόνο κατάφερε να κρατήσει, αλλά και να την αναπτύξει. Τα θεμέλια της εταιρείας έβαλε το 2008 ο πατέρας του, Διονύσης Γκίκας, ο οποίος δημιούργησε μια πρότυπη μονάδα συσκευασίας, τυποποίησης, εμπορίας και εξαγωγής εσπεριδοειδών, προκειμένου να δοθεί μια λύση στο πρόβλημα της διάθεσης των προϊόντων της περιοχής.

Από το 2010, μετά τον αιφνίδιο θάνατό του, την οργάνωση της επιχείρησης ανέλαβε ο γιος του, Μηνάς. 
Η δυναμικότητα συσκευασίας είναι 160 τόνους ημερησίως, όπου διάφορες ποικιλίες συσκευάζονται σε κάθε μορφή και ποσότητα. Παράλληλα, η εταιρεία είναι εξοπλισμένη με σύγχρονα μηχανήματα συσκευασίας και τυποποίησης, διαθέτοντας, επίσης, δύο θαλάμους ελεγχόμενης ατμόσφαιρας, χωρητικότητας 280 τόνων για την αποθήκευση των προϊόντων.Στην επιχειρηματική δραστηριότητα της επιχείρησης περιλαμβάνεται και η εμπορία των προϊόντων των παραγωγών και η 100% διοχέτευσή τους στις αγορές του εξωτερικού. Κύρια χώρα εξαγωγής είναι η Ρουμανία, ενώ αρκετές ποσότητες πηγαίνουν και σε άλλες χώρες, όπως η Τσεχία, η Ουκρανία και η Λιθουανία. 
Όλος ο κάμπος της Θεσπρωτίας παράγει περίπου 55.000 τόνους εσπεριδοειδή. Το 15% του συνολικού παραγόμενου προϊόντος του κάμπου διαλέγεται, τυποποιείται και εξάγεται από την Gika Fruit. Εξάγονται περίπου 3.500 τόνοι κλημεντίνες, 1.000 τόνοι νόβα και ορτανίκ και από τον Νοέμβρη μέχρι και τον Μάη περίπου 2.000 τόνοι πορτοκάλια.Φέτος, για πρώτη φορά, εξήγαγαν και λεμόνια, τα οποία είχαν ιδιαίτερη ζήτηση. Αυτό έγινε γιατί, όπως μας είπε ο Μ. Γκίκας, «φέτος άλλες χώρες, όπως η Ισπανία, δεν είχαν πολλά λεμόνια. Η Τουρκία, επίσης, είχε λίγα, τα οποία ήταν πολύ ακριβά. Έτσι, τα ελληνικά λεμόνια προωθήθηκαν στις αγορές μετά από 20 χρόνια, που είχαν να πάνε στο εξωτερικό. Σε ικανοποιητικά επίπεδα κυμάνθηκε και η τιμή του λεμονιού στην περιοχή, φτάνοντας στα 37 λεπτά στον παραγωγό, ενώ πέρσι με δυσκολία ήταν στα 20 λεπτά, δεν τα ζήταγαν και οι περισσότεροι παραγωγοί δεν τα μάζευαν και τα άφηναν να πέφτουν από τα δέντρα».
Αντίστοιχα, οι τιμές στα εσπεριδοειδή κινήθηκαν πολύ χαμηλά φέτος, όπως και τα τελευταία 2-3 χρόνια, φτάνοντας κατά μέσο όρο τα 24 λεπτά το κιλό. «Η εταιρεία είναι βιώσιμη, όλες οι υποχρεώσεις μας εξυπηρετούνται και οι παραγωγοί είναι όλοι πληρωμένοι. Μπορούμε και κρατάμε και μία καλή τιμή στον κάμπο. Δίνουμε δύο λεπτά πάνω σε σχέση με όλες τις εταιρείες στους παραγωγούς», μας λέει ο Μ. Γκίκας, αναφέροντας τη μη στήριξη τόσο από την περιφέρεια όσο και από το κράτος για την αντιμετώπιση του παράνομου εμπορίου εσπεριδοειδών.Όπως μας λέει, «είμαστε δύο συσκευαστήρια στα χαρτιά, νόμιμοι. Εμφανίζονται όμως και άλλοι 5-6 με αποθήκες, που τα εκμεταλλεύονται παράνομα. Έχουμε κάνει καταγγελίες, αλλά κανένας μέχρι τώρα δεν έχει πάρει μέτρα. Παρόλο που μας το διαβεβαιώνουν, μέχρι τώρα δεν έχει γίνει καμία κίνηση. Αυτή η κατάσταση με το παράνομο εμπόριο είναι, κατά τη γνώμη μου, η μεγαλύτερη ζημιά που μπορεί να γίνει στον κάμπο. Παίρνουν τα προϊόντα και δεν έχουν τα έξοδα που έχουμε εμείς, που είμαστε νόμιμοι, όπως ΙΚΑ, έξοδα συσκευαστηρίου, ρεύμα. Έτσι, κερδίζουν δηλαδή τη διαφορά αυτή. Για παράδειγμα, εμείς έχουμε έξοδα 12 λεπτά το κιλό για να συσκευάσουμε το προϊόν. Αυτό το έξοδο, όπως και τα υπόλοιπα, αυτοί που εμπορεύονται παράνομα δεν το έχουν. Αγοράζουν εδώ εσπεριδοειδή χωρίς τιμολόγια και πουλάνε στις δικές μας αγορές σχεδόν τσάμπα. Το αποτέλεσμα στο τέλος είναι να μην πληρώνουν ούτε τους παραγωγούς».