Συκοφαντώντας την ακαδημαϊκή κοινότητα

Μέχρι σήμερα οι πάσης φύσεως αριστεριστές και οι βολεμένοι στο τέλμα των ΑΕΙ πρυτάνεις υποστήριζαν ότι ο νόμος δεν έχει ισχύ διότι δεν έχει την «έγκριση» ή την «αποδοχή» της ακαδημαϊκής κοινότητας, λες και οι νόμοι για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων χρειάζονται την έγκριση του κ. Θύμιου Λυμπερόπουλου και των ταξιτζήδων. Κι αν στην περίπτωση του κ. Λυμπερόπουλου μπορούμε να δώσουμε το ελαφρυντικό της άγνοιας, στην περίπτωση των πρυτάνεων και των συνοδοιπόρων τους υπάρχει μόνο μια εξήγηση: ο δόλος.

Μέχρι σήμερα οι πάσης φύσεως αριστεριστές και οι βολεμένοι στο τέλμα των ΑΕΙ πρυτάνεις υποστήριζαν ότι ο νόμος δεν έχει ισχύ διότι δεν έχει την «έγκριση» ή την «αποδοχή» της ακαδημαϊκής κοινότητας, λες και οι νόμοι για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων χρειάζονται την έγκριση του κ. Θύμιου Λυμπερόπουλου και των ταξιτζήδων. Κι αν στην περίπτωση του κ. Λυμπερόπουλου μπορούμε να δώσουμε το ελαφρυντικό της άγνοιας, στην περίπτωση των πρυτάνεων και των συνοδοιπόρων τους υπάρχει μόνο μια εξήγηση: ο δόλος.
Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για την ανάδειξη των νέων διοικήσεων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας απέδειξαν ότι οι χουλιγκάνοι ψεύδονταν ελεεινώς και οι πρυτάνεις συκοφαντούσαν την ακαδημαϊκή κοινότητα στο σύνολό της, αυτή την κοινότητα που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν. Η μαζική συμμετοχή των πανεπιστημιακών στις εκλογές των ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας έδειξε ότι όταν δεν υπάρχει ο κίνδυνος των απειλών και προπηλακισμών, το μεγαλύτερο ποσοστό των ακαδημαϊκών δασκάλων (76%-90%) θέλει κάτι να αλλάξει στο τέλμα της Ανωτάτης Παιδείας. Απλώς δεν μπορούσαν να το πουν αλλιώς διότι στα ελληνικά πανεπιστήμια πίπτει λιγότερος λόγος από ό,τι πίπτει ράβδος.
Η μαζική συμμετοχή των πανεπιστημιακών στις εκλογές αφήνει διπλά εκτεθειμένες τις ηγεσίες των ΑΕΙ. Αφ’ ενός απέδειξαν (όπως στην περίπτωση του κ. Ι. Μυλόπουλου) ότι είναι ανίκανες να φέρουν εις πέρας ακόμη και τα στοιχειώδη έργα που κατάφερναν οι δήμαρχοι του παλιού καιρού (π.χ. να μαζεύουν τα σκουπίδια) και αφ’ ετέρου κατάφεραν να αμαυρώσουν επί μακρόν το σύνολο των Ελλήνων πανεπιστημιακών προκειμένου να προστατεύσουν την εξουσία και τη βολή τους.
Τώρα, ως έσχατο μέσο άμυνας συνεχίζουν τη συκοφαντία. Υποστηρίζουν ότι οι εκλογές αυτές μπορεί να μην είναι αδιάβλητες διότι κάποιοι άλλοι μπορεί να ψηφίσουν στη θέση των πανεπιστημιακών. Ορθώς ο καθηγητής του ΕΜΠ κ. Παναγιώτης Τσανάκας απάντησε: «Οι καθηγητές των ΑΕΙ αποτελούν μέρος της πνευματικής ελίτ του τόπου, με συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξαρτησία και δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι ενέχονται σε ευτελείς και έκνομες πρακτικές εκχώρησης του εκλογικού δικαιώματός τους».
Κάποιος έπρεπε να προστατεύσει την τιμή της μεγάλης πλειονότητας των πανεπιστημιακών, αυτής που βάλλεται από μια αισχρή μειοψηφία αριστεριστών, οι οποίοι για πολλά χρόνια χαντακώνουν τα ελληνικά πανεπιστήμια.

Tου Πάσχου Mανδραβέλη

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_03/11/2012_468488