Ο θεολόγος που διδάσκει το μάθημα των Θρησκευτικών στο σχολείο της κόρης μου είναι απολύτως πεπεισμένος για το κρυφό σχέδιο των ψεκασμών και το… αποκάλυψε στους μαθητές του, καλώντας τους μάλιστα «να μην πιστεύουν τα πιόνια τους δημοσιογράφους που το κρύβουν από τους Έλληνες».
Όταν έγινα κοινωνός των διδαχών του, που περιείχαν και αρκετές λεπτομέρειες ακόμη και για τη σύνθεση των υλικών που ρίχνονται επί των κεφαλών μας («βάλιο και αλουμίνο»), έλυσα και την απορία που μου είχε δημιουργηθεί πριν από λίγους μήνες όταν σε δημοσκόπηση είχε βρεθεί ότι το 1/3 των Ελλήνων πιστεύει ότι «όντως μας ψεκάζουν».
Είχα τότε αναρωτηθεί, όπως και αρκετοί άλλοι από τον περίγυρό μου, αν το δημοσκοπικό αυτό εύρημα ήταν προϊόν παιγνιώδους διάθεσης των ερωτηθέντων ή αποτέλεσμα πραγματικής πεποίθησης, την οποία έχουν εδραιώσει σε πολλούς συμπολίτες μας οι φημολογίες που διακινούνται στον διαδικτυακό υπόκοσμο και έφθασαν να γίνουν ερωτήσεις στη Βουλή με την υπογραφή και -κατά τεκμήριο- σοβαρών πολιτικών, υποχρεώνοντας το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας να εκδώσει στις παραμονές των τελευταίων εκλογών επίσημες ανακοινώσεις για να εξηγήσει τα… ουράνια φαινόμενα.
Σε μια χώρα, στην οποία οι θεολόγοι στα γυμνάσια, αντί να μεταφέρουν στα παιδιά τη συσσωρευμένη γνώση που (υποτίθεται ότι) αποκόμισαν από τις πανεπιστημιακές τους σπουδές για τις θρησκείες και το ρόλο τους στην ανάπτυξη της κοινωνίας, αναλώνουν τον χρόνο τους στις αίθουσες διδασκαλίας αναμασώντας συνομωσιολογικές θεωρίες, είναι μάλλον προφανές ότι μόνον σε αίσθηση χιούμορ δεν μπορεί να αποδώσει κανείς τις περί… ψεκασμών πεποιθήσεις τόσο πολλών συμπατριωτών μας.
Δυστυχώς, στη χώρα που, κατά το κοινώς λεγόμενο, «δουλεύουν μόνον τα ρολόγια και τα κορόιδα», ένα -μάλλον μεγάλο- μέρος των συμπολιτών μας βολεύεται –και δικαιολογεί τη βολή του- με θεωρίες του τύπου «είναι όλα στημένα και προαποφασισμένα» που διατρέχουν σχεδόν όλες τις πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής ζωής: από το ποδόσφαιρο, όταν χάνει η… ομάδα μας, ως τη λεγόμενη «σόου μπιζ», που «κάνουν καριέρα μόνον όσοι είναι σε κυκλώματα», και από την οικονομία, που «φταίνε οι ξένοι γιατί μας φόρτωσαν με επαχθές χρέος» ως τη διεθνή πολιτική, στην οποία «οι πάντες βυσσοδομούν ενάντια στο ανάδελφο έθνος των Ελλήνων».
Ένα ευχερές παράδειγμα, νομίζω, που αποκαλύπτει το εύρος της αποδοχής που έχουν αυτές οι θεωρίες είναι –υπό το φως και των τελευταίων εξελίξεων- το φαινόμενο της ακροαριστερής τρομοκρατίας που ταλαιπωρεί εδώ τέσσερις δεκαετίες την ελληνική κοινωνία και ένα μεγάλο μέρος της εξακολουθεί να το ερμηνεύει με όρους διεθνούς συνωμοσίας.
Οι «μπαχαλάκηδες», άλλωστε, που, υπό τον μανδύα των αντιεξουσιαστών, αναστατώνουν κάθε τρεις και λίγο την πρωτεύουσα, δεν είναι παρά «προβοκάτορες», όπως τους αποκαλεί συχνά ένα μεγάλο μέρος της παραδοσιακής Αριστεράς, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι κάθε φορά που συλλαμβάνονται από την Αστυνομία είναι τα στελέχη της που σπεύδουν να συμμετάσχουν σε κινήσεις για την απελευθέρωσή τους ή και να καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης.
Οι προφανείς, εξάλλου, αστοχίες ενός παράλυτου κράτους που οδήγησαν στην απελευθέρωση του Χριστόδουλου Ξηρού δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα οργανωμένου σχεδίου το οποίο κατέστρωσαν ξένες δυνάμεις και εκτέλεσε η κυβέρνηση, όπως απεφάνθη ο έγκλειστος στον Κορυδαλλό Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, o οποίος δεν έχει κανένα πρόβλημα να κατηγορήσει ως «πράκτορα της CIA» έναν μέχρι πρότινος συγκρατούμενο του που καταδικάστηκαν για τις ίδιες δολοφονικές ενέργειες, κάποιες από τις οποίες στρεφόταν κατά Αμερικανών.
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών «έτριξε τα δόντια» στην ελληνική κυβέρνηση για την απόδραση του Ξηρού, απαιτώντας την άμεση σύλληψή του, είναι –κατά τον Γιωτόπουλο, αλλά, δυστυχώς, και τους πολλούς θιασώτες των εκτιμήσεων του- κι αυτό μέρος του (αμερικανικού) σχεδίου. Για τον θεωρούμενο ως αρχηγό της 17 Νοέμβρη η σκηνοθεσία με το «τρομο-μανιφέστο» που διάβασε o Ξηρός μπροστά από το βλοσυρό πορτρέτο του Κολοκοτρώνη, έγινε για να κοπεί –με εντολή Ομπάμα, προφανώς- από τον ίδιο η άδεια εξόδου από τις φυλακές.
Από την πλευρά της, η επίσημη Αριστερά έχει έτοιμη τη βολική εξήγηση ότι τον άφησαν ελεύθερο για να ξεφύγει η κυβέρνηση από τις επικοινωνιακές δυσκολίες που είχε με την τρόικα και τα σκάνδαλα και θα τον ξαναπιάσουν παραμονές των εκλογών, περίοδο κατά την οποία δεν αποκλείεται, πάντως, να ξαναδούμε στην «Αυγή» -υποβολιμαία από την… CIA- κείμενα που θα ζητούν την απελευθέρωση του Γιωτόπουλου και του Κουφοντίνα.
Με αυτά και με αυτά, ίσως δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν σε ένα από τα επόμενα κείμενα του Γιωτόπουλου διαβάσουμε ότι και το σχέδιο των ψεκασμών κατατείνει στο να παραμείνει ο ίδιος στη φυλακή. Άλλωστε, στην ίδια χώρα ζει με τον θεολόγο που διδάσκει στη μέση εκπαίδευση της, στη χώρα που επαίρεται ότι γέννησε τις επιστήμες και στην οποία οι τελευταίες, έχουν, πλέον, σηκώσει ψηλά τα χέρια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου