Παντρεύοντας το χθες με το σήμερα

ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΑΠΟΔΗΜΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ

Του Χαράλαμπου Γαλιάνδρα Αρτινού

Νεκρά κύτταρα της άλλοτε ακμάζουσας ηπειρώτικης παροικίας του Λεκανοπεδίου Αττικής, αλλά και άλλων περιοχών, τείνει να καταστούν τα περισσότερα από τα 450 και πλέον σωματεία απόδημων Ηπειρωτών, τινά εκ των οποίων δραστηριοποιούνται έως και 110 χρόνια.
Το πρόβλημα έχει απασχολήσει και απασχολεί σε μεγάλο βαθμό όλα τα σωματεία, αλλά και την Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας στη δύναμη της οποίας υπάγονται όλοι οι σύλλογοι, αδελφότητες και ομοσπονδίες απόδημων. Επί του θέματος έχουν γίνει αρκετές προτάσεις, κάποια δειλά βήματα ξεκίνησαν, αλλά δυστυχώς λύση δεν βρέθηκε και το πρόβλημα ολισθαίνει συνεχώς προς το χειρότερο. Με αποτέλεσμα η συμμετοχή απόδημων στα κοινά, την ανάληψη ευθυνών και πρωτοβουλιών προς ανάσταση των συλλόγων να φθίνει διαρκώς.

Αλλά πώς να ληφθούν σοβαρές πρωτοβουλίες και να υπάρξουν καινοτομίες στην επίλυση του προβλήματος όταν στις διοικήσεις των σωματείων… εκλέγονται με πραγματοποίηση μη νομότυπων συνελεύσεων ή και με πλαστογραφημένες υπογραφές τα ίδια πρόσωπα επί σειρά ετών, χωρίς να πραγματοποιείται η ποθούμενη ανανέωση είτε γιατί ορισμένοι έχουν κάνει κτήμα τις καρέκλες και τα σωματεία για διάφορες φανερές ή αδιαφανείς επιδιώξεις ή από έλλειψη ενδιαφέροντος. Αποτέλεσμα η απομάκρυνση και η αδιαφορία παλαιότερων αλλά, κυρίως, νεότερων συμπατριωτών να πυκνώσουν τις τάξεις των σωματείων, να συσφίξουν τους πατριωτικούς δεσμούς και να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στη ροή των εξελίξεων. Φυσικό λοιπόν οι σύλλογοι να οδηγούνται στο μαρασμό, να μετατρέπονται σε συλλόγους-σφραγίδες με διοικήσεις φαντάσματα, όπου το πνευματικό χάσμα μεταξύ παλιότερων και σημερινών να εκτείνεται σε βάθος έως και τεσσάρων γενεών!
Υπάρχουν βέβαια και αδελφότητες που θεριεύουν, δυναμώνουν και διακρίνονται επειδή έχουν κατορθώσει να ξεφύγουν από τα καθιερωμένα, τα γνωστά, τα μυριοπερπατημένα, τα βαρετά, την παλαιοντολογία. Και το κατάφεραν γιατί οι διοικήσεις τους καθιέρωσαν το θεσμό της εναλλακτικής προεδρίας, της αναλογικής αντιπροσώπευσης, της εκάστοτε μερικής ανανέωσης των μελών των προεδρείων τους. Το κατάφεραν επίσης γιατί αποδεδειγμένα έχουν διάθεση για δουλειά, αγαπούν τον τόπο, τα παιδιά και τα εγγόνια τους, τους συμπατριώτες τους. Και βεβαίως το κατάφεραν επειδή δεν ενδιαφέρονται για τα αξιώματα, αλλά για την ανιδιοτελή προσφορά στα κοινά μέσω αυτών.
Και πέτυχαν απολύτως στο έργο και τις ευθύνες που ανέλαβαν δίνοντας νέα ανάσα, προοπτική και δύναμη στους συλλόγους και τα μέλη τους. Το πέτυχαν όμως πάνω απ΄όλα επειδή αγκάλιασαν τα παιδιά τους, έσκυψαν πάνω απ΄αυτά και τα σήκωσαν ψηλά. Μαζί με τα ήθη και τα έθιμα, την παράδοση, την ανάπτυξη πατριωτικών δεσμών φιλίας, παντρεύοντας το χθες με το σήμερα, χωρίς να παραβλέπουν την
πραγματικότητα, τις ανάγκες, τις συνήθειες, την πρόοδο της τεχνολογίας που τόσο πολύ έχει επηρεάσει την εποχή και τους νέους μας.
Ανανέωσαν τις διοικήσεις τους εκλέγοντας σ΄αυτές τους αυριανούς ηγέτες τους, ενέκριναν και βοήθησαν τη διαδικτυακή επικοινωνία, δημιούργησαν με τη σύμπραξη των νέων ιστοσελίδες μέσα από τις οποίες παρουσιάζουν το έργο τους και προβάλλουν τις πατρογονικές εστίες και τις ομορφιές του γενέθλιου τόπου τους, πληροφόρησαν και έφεραν σε επαφή συγχωριανούς, πατριώτες, συγγενείς. Ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα που τους συνδέει ο τόπος καταγωγής και ο νόστος γι΄αυτόν, τα ίδια βιώματα, οι ίδιες επιδιώξεις, τα ίδια οράματα.
Κατάφεραν να ξεκολλήσουν από την τυπικότητα της παράδοσης έχοντας κατά νου πως η προσκόλληση σ΄αυτήν δεν είναι παρά… παλαιοντολογία με την οποία λίγοι ακολουθούν και μελετούν. Και εν γνώσει τους πως αυτή γράφεται κάθε μέρα, κάθε εποχή, σε κάθε χώρο από ανθρώπους που τη βιώνουν, από τις ανάγκες τους και τη σύνθεση του πληθυσμού ξέφυγαν απ΄αυτήν χωρίς να την εγκαταλείψουν. Και την ενέταξαν στις άλλες δραστηριότητες που συμπεριέλαβαν στο πρόγραμμα προσέλκυσης των νέων.
Και δεν είναι λίγες, αφού σ΄αυτές περιλαμβάνονται τμήματα χορού, χορωδιών, μουσικής, μπαλέτων, πολεμικών αμυντικών τεχνών, κολύμβησης, διαγωνισμοί σκακιού, ταβλιού, εκθέσεις ζωγραφικής, χειροτεχνίας, χαρακτικής, διοργάνωση σεμιναρίων, ομιλιών, εκδρομών και ξεναγήσεων και τακτικών συναντήσεων, πέραν της καθιερωμένης ετήσιας γιορτινής και… βαρετής. Επίσης εντάχτηκαν σε ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά, πολιτιστικά, τεχνολογικά και τουριστικά προγράμματα εκταμιεύοντας σημαντικά ποσά με τα οποία και τους νέους προσέλκυσαν και επαρκώς προβλήθηκαν.
Έδειξαν έτσι το δρόμο που πρέπει ν΄ακολουθήσουν και άλλοι σύλλογοι αν θέλουν να παραμείνουν ζωντανοί. Αν οι υπάρχουσες διοικήσεις των δεν το μπορούν ας φύγουν, ανοίγοντας το δρόμο σε άλλους και κυρίως στους νέους. Έτσι θα υπάρξουν οι συνθήκες να γεννηθεί κάτι καινούργιο, πάντα προς την ίδια κατεύθυνση.