Χαιρετισμός της Υπουργού Προστασίας του Πολίτη Όλγας Γεροβασίλη σε εκδήλωση στο Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήναμε θέμα “Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Κληρονομιά – Γέφυρα Κοράκου στην Κοιλάδα Αχελώου”
Είναι νομίζω δύσκολο στο λεξικό των συμβόλων να βρεις κάτι πιο δυνατό νοηματικά από τα γεφύρια.
Είναι γιατί αυτά συνενώνουν τους τόπους, δένουν τις οικονομίες, συναντούν τους πολιτισμούς, σμίγουν τη διαφορετικότητα, στεριώνουν τις κοινωνίες.
Δεν είναι τυχαίο που οι λαοί παντού έντυσαν τα γεφύρια τους με θρύλους και παραδόσεις κομψοτεχνήματα. Η ελληνική παράδοση έχει ουκ ολίγες παρόμοιες αναφορές.
Σήμερα, είναι αλήθεια, όταν ξεφεύγουμε από την έπαρση και την μπλαζέ λογική του «εντάξει δεν έγινε και τίποτα», βλέπουμε με δικαιολογημένο θαυμασμό τις σύγχρονες γέφυρες, επιτεύγματα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής και της προηγμένης τεχνολογίας.
Όταν όμως κοιτάζουμε προς τα πίσω, μέσα στους αιώνες, τα πέτρινα γεφύρια - αριστουργήματα της εμπειρικής αρχιτεκτονικής, τότε μένουμε έκθαμβοι και δεν μπορούμε να μην αναφωνήσουμε «μεγαλύνομε τα έργα σου άνθρωπε».
Εκεί διακρίνουμε το ανθρώπινο αποτύπωμα σε απόλυτη αρμονία και λειτουργία με τη φύση και το φυσικό περιβάλλον.
Όμως είναι ιδιαίτερα μελαγχολικό ένα γκρεμισμένο γεφύρι. Και συνήθως τέτοιες εικόνες προκαλούν συνειρμούς που ανατρέχουν σε γεγονότα και καταστάσεις σκληρές και δύσκολες για τις κοινωνίες.
Εποχές συγκρούσεων, πολέμων και ερήμωσης.
Επτά δεκαετίες πριν, το γεφύρι του Κόρακα, ανατινάζονταν για να χωρίσει ακόμη περισσότερο μια Ελλάδα ήδη χωρισμένη, για λόγους και αιτίες που δεν είναι της ώρας.
Σήμερα, επτά δεκαετίες μετά, ερχόμαστε με πρωτοβουλίες από την Ευρώπη, τους τοπικούς φορείς και την ελληνικής κυβέρνηση, να ξανακτίσουμε με πραγματικούς και συμβολικούς όρους τη γέφυρα αυτή.
Να την επαναφέρουμε από τη μνήμη στη ζωή.
Σίγουρα την χρηστική αξία των αλλοτινών χρόνων έτσι και αλλιώς δεν μπορούμε να την ξαναβρούμε.
Εκείνο όμως που μπορούμε να ξαναβρούμε είναι η συμβολική της αξία.
Λίγες μέρες πριν η ελληνική κυβέρνηση με την Συμφωνία των Πρεσπών έκτισε την πιο σημαντική διπλωματική γέφυρα των Βαλκανίων.
Μια γκρεμισμένη για δεκαετίες γέφυρα.
Η γέφυρα του Κόρακα ήταν η μεγαλύτερη γέφυρα των Βαλκανίων.
Διανύουμε μια περίοδο που δυνάμεις του διχασμού και της σύγκρουσης πολλαπλασιάζονται και ανησυχούν τη χώρα μας και την Ευρώπη.
Η ανακατασκευή κάθε γέφυρας συνεννόησης και συν-ανάπτυξης με στέρεα Δημοκρατικά υλικά αποτελεί πρώτη προτεραιότητα όλων μας.
Η συνεργασία τόσων φορέων στο εγχείρημα υλοποίησης του έργου αυτού - ενός σύνθετου είναι αλήθεια τεχνικού έργου - σηματοδοτεί κυρίως ένα επίκαιρο πολιτικό εγχείρημα υψηλής συμβολικής αξίας.
Επαναφέροντας το γεφύρι του Κόρακα στη ζωή δεν καθησυχάζουμε μόνο τις σκιές των μαστόρων και των μαθητάδων, που απορημένοι έβλεπαν για χρόνια γκρεμισμένο ένα κομμάτι που είχαν κτίσει στην ιστορία του ελληνικού πολιτισμού.
Επαναφέρουμε σε επαγρύπνηση εκείνα τα κοινωνικά και πολιτικά αντανακλαστικά που διακρίνουν τις ανοιχτές κοινωνίες και που αναζητούν λύσεις στα προβλήματα, όσο σύνθετα τεχνικά και ιδεολογικά μπορούν αυτά να είναι.
Με αρχιτεκτονική πληρότητα και χρήση των καλύτερων υλικών στις πολιτικές μας, να γεφυρώσουμε και να δώσουμε πέρασμα σε μια νέα περίοδο για τη ζωή και την οικονομία του τόπου μας, της χώρας μας και της Ευρώπης.
Είναι νομίζω δύσκολο στο λεξικό των συμβόλων να βρεις κάτι πιο δυνατό νοηματικά από τα γεφύρια.
Είναι γιατί αυτά συνενώνουν τους τόπους, δένουν τις οικονομίες, συναντούν τους πολιτισμούς, σμίγουν τη διαφορετικότητα, στεριώνουν τις κοινωνίες.
Δεν είναι τυχαίο που οι λαοί παντού έντυσαν τα γεφύρια τους με θρύλους και παραδόσεις κομψοτεχνήματα. Η ελληνική παράδοση έχει ουκ ολίγες παρόμοιες αναφορές.
Σήμερα, είναι αλήθεια, όταν ξεφεύγουμε από την έπαρση και την μπλαζέ λογική του «εντάξει δεν έγινε και τίποτα», βλέπουμε με δικαιολογημένο θαυμασμό τις σύγχρονες γέφυρες, επιτεύγματα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής και της προηγμένης τεχνολογίας.
Όταν όμως κοιτάζουμε προς τα πίσω, μέσα στους αιώνες, τα πέτρινα γεφύρια - αριστουργήματα της εμπειρικής αρχιτεκτονικής, τότε μένουμε έκθαμβοι και δεν μπορούμε να μην αναφωνήσουμε «μεγαλύνομε τα έργα σου άνθρωπε».
Εκεί διακρίνουμε το ανθρώπινο αποτύπωμα σε απόλυτη αρμονία και λειτουργία με τη φύση και το φυσικό περιβάλλον.
Όμως είναι ιδιαίτερα μελαγχολικό ένα γκρεμισμένο γεφύρι. Και συνήθως τέτοιες εικόνες προκαλούν συνειρμούς που ανατρέχουν σε γεγονότα και καταστάσεις σκληρές και δύσκολες για τις κοινωνίες.
Εποχές συγκρούσεων, πολέμων και ερήμωσης.
Επτά δεκαετίες πριν, το γεφύρι του Κόρακα, ανατινάζονταν για να χωρίσει ακόμη περισσότερο μια Ελλάδα ήδη χωρισμένη, για λόγους και αιτίες που δεν είναι της ώρας.
Σήμερα, επτά δεκαετίες μετά, ερχόμαστε με πρωτοβουλίες από την Ευρώπη, τους τοπικούς φορείς και την ελληνικής κυβέρνηση, να ξανακτίσουμε με πραγματικούς και συμβολικούς όρους τη γέφυρα αυτή.
Να την επαναφέρουμε από τη μνήμη στη ζωή.
Σίγουρα την χρηστική αξία των αλλοτινών χρόνων έτσι και αλλιώς δεν μπορούμε να την ξαναβρούμε.
Εκείνο όμως που μπορούμε να ξαναβρούμε είναι η συμβολική της αξία.
Λίγες μέρες πριν η ελληνική κυβέρνηση με την Συμφωνία των Πρεσπών έκτισε την πιο σημαντική διπλωματική γέφυρα των Βαλκανίων.
Μια γκρεμισμένη για δεκαετίες γέφυρα.
Η γέφυρα του Κόρακα ήταν η μεγαλύτερη γέφυρα των Βαλκανίων.
Διανύουμε μια περίοδο που δυνάμεις του διχασμού και της σύγκρουσης πολλαπλασιάζονται και ανησυχούν τη χώρα μας και την Ευρώπη.
Η ανακατασκευή κάθε γέφυρας συνεννόησης και συν-ανάπτυξης με στέρεα Δημοκρατικά υλικά αποτελεί πρώτη προτεραιότητα όλων μας.
Η συνεργασία τόσων φορέων στο εγχείρημα υλοποίησης του έργου αυτού - ενός σύνθετου είναι αλήθεια τεχνικού έργου - σηματοδοτεί κυρίως ένα επίκαιρο πολιτικό εγχείρημα υψηλής συμβολικής αξίας.
Επαναφέροντας το γεφύρι του Κόρακα στη ζωή δεν καθησυχάζουμε μόνο τις σκιές των μαστόρων και των μαθητάδων, που απορημένοι έβλεπαν για χρόνια γκρεμισμένο ένα κομμάτι που είχαν κτίσει στην ιστορία του ελληνικού πολιτισμού.
Επαναφέρουμε σε επαγρύπνηση εκείνα τα κοινωνικά και πολιτικά αντανακλαστικά που διακρίνουν τις ανοιχτές κοινωνίες και που αναζητούν λύσεις στα προβλήματα, όσο σύνθετα τεχνικά και ιδεολογικά μπορούν αυτά να είναι.
Με αρχιτεκτονική πληρότητα και χρήση των καλύτερων υλικών στις πολιτικές μας, να γεφυρώσουμε και να δώσουμε πέρασμα σε μια νέα περίοδο για τη ζωή και την οικονομία του τόπου μας, της χώρας μας και της Ευρώπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου