Απόγονοι Εβραίων συλλεκτών έκαναν αγωγή στη Γερμανία
Δεν ήταν μόνο οι θηριωδίες των ναζί που εξακολουθούν να «στοιχειώνουν» τη σύγχρονη Γερμανία.
Το ίδιο ισχύει και για την εμμονή τους να συλλέγουν πολύτιμα έργα Τέχνης «απαλλοτριώνοντάς» τα από τους νόμιμους ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι ήταν στην πλειονότητά τους Εβραίοι.
Το γερμανικό κράτος θα καθίσει, λοιπόν, εκ νέου στο σκαμνί και δη ενώπιον αμερικανικού δικαστηρίου μετά την αγωγή που κατέθεσαν οι απόγονοι Εβραίων συλλεκτών, διεκδικώντας την επιστροφή του περιβόητου θησαυρού του Οίκου των Βελφ.
Πρόκειται για έναν μοναδικό μεσαιωνικό θησαυρό αμύθητης αξίας, που περιλαμβάνει σταυρούς με πολύτιμους λίθους και χρυσά και ασημένια εκκλησιαστικά καλλιτεχνήματα. Θεωρείται ο μεγαλύτερος εκκλησιαστικός θησαυρός που ανήκει στο γερμανικό δημόσιο και εκτίθεται συχνά σε γερμανικά μουσεία.
Η αξία του υπολογίζεται από τους ειδικούς στα 180 - 200 εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι ενάγοντες στην αγωγή τους ανεβάζουν το ποσό στα 260 εκατομμύρια ευρώ. Οι απόγονοι των συλλεκτών κατέθεσαν την αγωγή σε δικαστήριο της Βοστόνης εναντίον του γερμανικού δημοσίου και του Ιδρύματος Πρωσικής Κληρονομιάς, το οποίο έχει στην κατοχή του τον θησαυρό σε μια κλιμάκωση της διαμάχης για την πολύτιμη συλλογή, η οποία διαρκεί πολλά χρόνια.
Οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι οι πρόγονοί τους δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να πουλήσουν τον θησαυρό στην κυβέρνηση των ναζί το 1935 έναντι πολύ χαμηλού τιμήματος.
Ο αντίλογος
Αντιθέτως, η γερμανική πλευρά υποστηρίζει ότι οι συλλέκτες δεν υποχρεώθηκαν να πουλήσουν τη συλλογή και υπογραμμίζουν ότι εκείνη την περίοδο ο θησαυρός δεν βρισκόταν καν στη Γερμανία.
Τα πράγματα, ωστόσο, δεν είναι τόσο απλά. Είναι ακόμη νωπή η ανάμνηση του θησαυρού 1.500 έργων τέχνης που βρέθηκαν στο διαμέρισμα του Κορνήλιου Γκούρλιτ, γιου του γνωστού συλλέκτη των ναζί - μια ανακάλυψη την οποία οι Αρχές της Βαυαρίας είχαν κρατήσει μυστική επί δύο χρόνια.
Εκτοτε, η Γερμανία δεσμεύτηκε ότι θα προχωρήσει σε διαφανείς και αποδοτικές διαδικασίες αποζημιώσεων και συνέστησε ειδική επιτροπή, γνωστή ως επιτροπή Λίμπαχ, η οποία θα εξέδιδε μια μη δεσμευτική εκτίμηση για το ποιος είναι τελικά ο νόμιμος ιδιοκτήτης του θησαυρού των Οίκου των Βελφ.
Πριν από έναν χρόνο, η επιτροπή αυτή κατέληξε στο ότι η αγορά του θησαυρού του Βελφ το 1935 ήταν νόμιμη ως ειδική περίπτωση και κρίθηκε ότι καταβλήθηκε δίκαιο τίμημα για την αγορά του. Συγκεκριμένα, οι Εβραίοι συλλέκτες είχαν αγοράσει τον θησαυρό έναντι 7,5 εκατομμυρίων μάρκων και τους κατεβλήθησαν 4,25 εκατ. μάρκα, ενώ στη συνέχεια η πολύτιμη συλλογή δωρίστηκε στον Αδόλφο Χίτλερ, όπως πολλά από τα έργα τέχνης που είχαν κατασχεθεί ή αγοραστεί σε εξευτελιστικές τιμές.
Οι απόγονοι των συλλεκτών δεν αναγνωρίζουν το πόρισμα της επιτροπής Λίμπαχ και μάλιστα τονίζουν ότι πρόσφατα σταμάτησε ακόμη και να μεταφράζει τις αποφάσεις της στα αγγλικά, γεγονός που δυσχεραίνει τους διεκδικητές κειμηλίων, τα οποία ήρθαν στην κατοχή του γερμανικού κράτους την περίοδο της παντοδυναμίας των ναζί.
ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
Το ίδιο ισχύει και για την εμμονή τους να συλλέγουν πολύτιμα έργα Τέχνης «απαλλοτριώνοντάς» τα από τους νόμιμους ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι ήταν στην πλειονότητά τους Εβραίοι.
Το γερμανικό κράτος θα καθίσει, λοιπόν, εκ νέου στο σκαμνί και δη ενώπιον αμερικανικού δικαστηρίου μετά την αγωγή που κατέθεσαν οι απόγονοι Εβραίων συλλεκτών, διεκδικώντας την επιστροφή του περιβόητου θησαυρού του Οίκου των Βελφ.
Πρόκειται για έναν μοναδικό μεσαιωνικό θησαυρό αμύθητης αξίας, που περιλαμβάνει σταυρούς με πολύτιμους λίθους και χρυσά και ασημένια εκκλησιαστικά καλλιτεχνήματα. Θεωρείται ο μεγαλύτερος εκκλησιαστικός θησαυρός που ανήκει στο γερμανικό δημόσιο και εκτίθεται συχνά σε γερμανικά μουσεία.
Η αξία του υπολογίζεται από τους ειδικούς στα 180 - 200 εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι ενάγοντες στην αγωγή τους ανεβάζουν το ποσό στα 260 εκατομμύρια ευρώ. Οι απόγονοι των συλλεκτών κατέθεσαν την αγωγή σε δικαστήριο της Βοστόνης εναντίον του γερμανικού δημοσίου και του Ιδρύματος Πρωσικής Κληρονομιάς, το οποίο έχει στην κατοχή του τον θησαυρό σε μια κλιμάκωση της διαμάχης για την πολύτιμη συλλογή, η οποία διαρκεί πολλά χρόνια.
Οι ενάγοντες υποστηρίζουν ότι οι πρόγονοί τους δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να πουλήσουν τον θησαυρό στην κυβέρνηση των ναζί το 1935 έναντι πολύ χαμηλού τιμήματος.
Ο αντίλογος
Αντιθέτως, η γερμανική πλευρά υποστηρίζει ότι οι συλλέκτες δεν υποχρεώθηκαν να πουλήσουν τη συλλογή και υπογραμμίζουν ότι εκείνη την περίοδο ο θησαυρός δεν βρισκόταν καν στη Γερμανία.
Τα πράγματα, ωστόσο, δεν είναι τόσο απλά. Είναι ακόμη νωπή η ανάμνηση του θησαυρού 1.500 έργων τέχνης που βρέθηκαν στο διαμέρισμα του Κορνήλιου Γκούρλιτ, γιου του γνωστού συλλέκτη των ναζί - μια ανακάλυψη την οποία οι Αρχές της Βαυαρίας είχαν κρατήσει μυστική επί δύο χρόνια.
Εκτοτε, η Γερμανία δεσμεύτηκε ότι θα προχωρήσει σε διαφανείς και αποδοτικές διαδικασίες αποζημιώσεων και συνέστησε ειδική επιτροπή, γνωστή ως επιτροπή Λίμπαχ, η οποία θα εξέδιδε μια μη δεσμευτική εκτίμηση για το ποιος είναι τελικά ο νόμιμος ιδιοκτήτης του θησαυρού των Οίκου των Βελφ.
Πριν από έναν χρόνο, η επιτροπή αυτή κατέληξε στο ότι η αγορά του θησαυρού του Βελφ το 1935 ήταν νόμιμη ως ειδική περίπτωση και κρίθηκε ότι καταβλήθηκε δίκαιο τίμημα για την αγορά του. Συγκεκριμένα, οι Εβραίοι συλλέκτες είχαν αγοράσει τον θησαυρό έναντι 7,5 εκατομμυρίων μάρκων και τους κατεβλήθησαν 4,25 εκατ. μάρκα, ενώ στη συνέχεια η πολύτιμη συλλογή δωρίστηκε στον Αδόλφο Χίτλερ, όπως πολλά από τα έργα τέχνης που είχαν κατασχεθεί ή αγοραστεί σε εξευτελιστικές τιμές.
Οι απόγονοι των συλλεκτών δεν αναγνωρίζουν το πόρισμα της επιτροπής Λίμπαχ και μάλιστα τονίζουν ότι πρόσφατα σταμάτησε ακόμη και να μεταφράζει τις αποφάσεις της στα αγγλικά, γεγονός που δυσχεραίνει τους διεκδικητές κειμηλίων, τα οποία ήρθαν στην κατοχή του γερμανικού κράτους την περίοδο της παντοδυναμίας των ναζί.
ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου