Ο ανεκπλήρωτος έρωτας ενός Ρωμιού και μιας Εβραίας, μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου
Τον ανεκπλήρωτα έρωτα ενός Ρωμιού και μιας Εβραίας περιγράφει , με γλαφυρότητα, στο μυθιστόρημά του «Κάποτε στην Άρτα» (εκδ. Στοχαστής) ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, εκπαιδευτικός και συγγραφέας.
Γεννημένος στην Αθήνα και με καταγωγή από τη Λέσβο, ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης σπούδασε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και στην Θεολογική Σχολή Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Μπέρμιχαμ και μετεκπαιδεύτηκε στο Μόναχο, όπου και εργάστηκε για μια πενταετία ως δάσκαλος στο Ευρωπαϊκό Σχολείο. Την τελευταία δεκαετία ζει στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας και εργάζεται ως Σχολικός Σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην Άρτα.
Περιγράφοντας στο ΑΜΠΕ την εμπειρία της συγγραφής του εν λόγω βιβλίου, ο κ. Ιντζέμπελης στέκεται ιδιαίτερα στο κεφάλαιο του Νταχάου (ένα από τα στρατόπεδα κολαστήρια της ναζιστικής μηχανής θανάτου). «Το κεφάλαιο αυτό είναι και το δυσκολότερο γιατί ήθελε εξαιρετική προσοχή. Έχω επισκεφτεί πολλές φορές το Νταχάου και έχω εκδώσει ήδη μια μελέτη για το στρατόπεδο. Έτσι, τόνισα την αλληλεγγύη που υπήρχε μεταξύ των κρατουμένων και την ελπίδα ότι κάποτε θα ελευθερωθούν και θα γυρίσουν στους αγαπημένους τους» εξηγεί.
Στο επίκεντρο του μυθιστορήματος, όπως εξηγεί από την πλευρά του ο Βασίλης Μαλισιόβας, πτυχιούχος Κλασικής Φιλολογίας και Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, βρίσκεται ο έρωτας. «Ένας έρωτας ακατάλυτος, που νικά κάθε είδους εμπόδια, που γκρεμίζει κάθε τείχος: φυλετική καταγωγή, θρησκεία, απόσταση. Ούτε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν μπόρεσε να μειώσει την ένταση και το πάθος αυτού του έρωτα. Ακόμη κι όταν ο Παναγιώτης, το ένα από τα κεντρικά πρόσωπα του βιβλίου, βρισκόταν φυλακισμένος στο κολαστήριο του Νταχάου, ακροβατώντας μεταξύ ζωής και θανάτου, ενώ η αγαπημένη του, Εσθήρ, είχε ήδη μεταναστεύσει στην Αγγλία πριν ξεσπάσει ο πόλεμος και το συνακόλουθο πογκρόμ κατά των ομοεθνών της, Εβραίων» σημειώνει.
Γεννημένος στην Αθήνα και με καταγωγή από τη Λέσβο, ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης σπούδασε στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και στην Θεολογική Σχολή Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Μπέρμιχαμ και μετεκπαιδεύτηκε στο Μόναχο, όπου και εργάστηκε για μια πενταετία ως δάσκαλος στο Ευρωπαϊκό Σχολείο. Την τελευταία δεκαετία ζει στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας και εργάζεται ως Σχολικός Σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην Άρτα.
Περιγράφοντας στο ΑΜΠΕ την εμπειρία της συγγραφής του εν λόγω βιβλίου, ο κ. Ιντζέμπελης στέκεται ιδιαίτερα στο κεφάλαιο του Νταχάου (ένα από τα στρατόπεδα κολαστήρια της ναζιστικής μηχανής θανάτου). «Το κεφάλαιο αυτό είναι και το δυσκολότερο γιατί ήθελε εξαιρετική προσοχή. Έχω επισκεφτεί πολλές φορές το Νταχάου και έχω εκδώσει ήδη μια μελέτη για το στρατόπεδο. Έτσι, τόνισα την αλληλεγγύη που υπήρχε μεταξύ των κρατουμένων και την ελπίδα ότι κάποτε θα ελευθερωθούν και θα γυρίσουν στους αγαπημένους τους» εξηγεί.
Στο επίκεντρο του μυθιστορήματος, όπως εξηγεί από την πλευρά του ο Βασίλης Μαλισιόβας, πτυχιούχος Κλασικής Φιλολογίας και Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, βρίσκεται ο έρωτας. «Ένας έρωτας ακατάλυτος, που νικά κάθε είδους εμπόδια, που γκρεμίζει κάθε τείχος: φυλετική καταγωγή, θρησκεία, απόσταση. Ούτε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν μπόρεσε να μειώσει την ένταση και το πάθος αυτού του έρωτα. Ακόμη κι όταν ο Παναγιώτης, το ένα από τα κεντρικά πρόσωπα του βιβλίου, βρισκόταν φυλακισμένος στο κολαστήριο του Νταχάου, ακροβατώντας μεταξύ ζωής και θανάτου, ενώ η αγαπημένη του, Εσθήρ, είχε ήδη μεταναστεύσει στην Αγγλία πριν ξεσπάσει ο πόλεμος και το συνακόλουθο πογκρόμ κατά των ομοεθνών της, Εβραίων» σημειώνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου