Σε συνεδρίαση της επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, παρουσία του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Ιωάννη Μανιάτη, συζητήθηκε η πορεία εξέλιξης του ελληνοϊταλικού αγωγού φυσικού αερίου «IGI- ΠΟΣΕΙΔΩΝ».Στη συνεδρίαση συμμετείχαν οι βουλευτές Ηπείρου, ο περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Καχριμάνης, ο δήμαρχος Ηγουμενίτσας κ. Κάτσινος και ο πρόεδρος του ΤΕΕ Ηπείρου κ. Ρεκατσίνας.
Στην τοποθέτησή του ο βουλευτής Θεσπρωτίας κ. Χρήστος Κατσούρας τόνισε τα εξής:
Κύριε Πρόεδρε, πράγματι, καταλαβαίνουμε και στη Θεσπρωτία τα τελευταία χρόνια ότι γίνεται μια προσπάθεια η θέση της χώρας σε μια συγκεκριμένη περιοχή να μην έχει έναν περιφερειακό, αλλά έναν κεντρικό ρόλο στα ζητήματα της ενέργειας και αυτό είναι απολύτως σεβαστό. Καταλαβαίνω επίσης, ότι οι δρόμοι αυτοί των αγωγών - είναι περίεργο βέβαια αυτό - στην ιστορία είναι οι ίδιοι δρόμοι με τους δρόμους του εμπορίου, γι’ αυτό και έρχεται πάλι στη Θεσπρωτία. Όλο αυτό το διάστημα, θα έπρεπε ο διάλογος που είχε ανοίξει να έχει δύο χαρακτηριστικά, όπως πρέπει να έχει κάθε διάλογος: Πρώτον, ένα οργανωμένο πλαίσιο και , δεύτερον μια αφετηρία, ότι ξεκινάμε από το μηδέν. Για πολλούς λόγους, αλλά θεωρώ σταθμό την πρώτη προμελέτη, αυτό δεν έγινε. Η ΔΕ.ΠΑ. έφερε μια προμελέτη στον Σταυρολιμένα - όσοι δεν γνωρίζουν την περιοχή δεν μπορούν να το καταλάβουν, είναι δύσκολο - και από εκεί και πέρα, προκάλεσε μια ιστορία αντιδράσεων, που πολλές φορές αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, έφτανε στα όρια της υπερβολής. Είχε όμως και στοιχεία αλήθειας μέσα.
Οι ευθύνες για το πώς έγινε ο διάλογος ανήκουν σε όλους. Για παράδειγμα, το ζήτημα θα μπορούσε να είχε λυθεί, εάν μια προσωπική μου πρόταση στο νομαρχιακό συμβούλιο είχε ακουστεί πριν από κάποια χρόνια - μοιάζει με τις προτάσεις που ακούστηκαν από το δήμαρχο και τον περιφερειάρχη - και είχε γίνει μια μικρή παραχώρηση ο σταθμός να είναι εκτός των ορίων και ο αγωγός ας περάσει μέσα από τα όρια της Πέρδικας. Ή θα μπορούσε να είχε λυθεί, εάν σε μια από τις συσκέψεις που κάναμε πέρυσι , είχε ακουστεί αυτό που ακούγεται φέτος και ήμασταν συγκεκριμένοι σε προτάσεις, να πάει π.χ. ενάμιση με δύο χιλιόμετρα πίσω. Οι ευθύνες βέβαια ,όπως είπα, βαρύνουν όλους, σε άλλη βαρύτητα καθένα - και τη ΔΕ.ΠΑ. και την Πολιτεία και το Υπουργείο και την τοπική κοινωνία και εμένα - αλλά είναι αλήθεια, ότι για πρώτη φορά ξεκίνησε από το Υπουργείο μια προσπάθεια να λυθεί το πρόβλημα, γι’ αυτό και έγιναν δύο - τρεις συσκέψεις με τους τοπικούς φορείς, αλλά απουσίαζε κάθε φορά νομίζω η λογική. Παρά το ότι ο δήμαρχος είπε ότι δεν είναι
αποδεκτή η θέση - και είναι κοντά στην αλήθεια αυτό που είπε - το ότι προτείνει και ο δήμαρχος και ο περιφερειάρχης μια συγκεκριμένη λύση δείχνει ότι είμαστε κοντά σε μια λύση που θα έχει τη συναίνεση της τοπικής κοινωνίας. Ας το δούνε οι αρμόδιοι αυτό.
Εγώ όμως θα ήθελα να προχωρήσω - επειδή δεν μπορούμε αποσπασματικά να βλέπουμε το ζήτημα - και σε κάποιες συγκεκριμένες ερωτήσεις: Ειπώθηκε πρόχειρα, αν θα γίνει ή όχι σταθμός LNG στην περιοχή. Θα ήθελαν να υπάρχει μια ξεκάθαρη απάντηση σ’ αυτό το ζήτημα και για τους ντόπιους. Δεύτερον είπατε κ. Υπουργέ, ότι είναι 8 με 10 δις κυβικά το χρόνο. Για πόσα χρόνια; Γνωρίζουμε; Επίσης είπατε ότι υπάρχει ο IGB για Βουλγαρία. Πόσοι θα πάνε προς τα εκεί και πόσοι θα μείνουν τελικά στον ίδιο αγωγό;
Πως κατοχυρώνεται η τοπική κοινωνία της Ηπείρου, αλλά ιδιαίτερα της Θεσπρωτίας, ότι μπορεί να γίνει δίκτυο φυσικού αερίου στην περιοχή και μπορεί αυτό να είναι μέσα στα αντισταθμιστικά; Εάν μπορεί κάποιος να το κατοχυρώσει αυτό, έχετε προβλέψει πότε θα έρθει το αέριο στην Ήπειρο;
Επίσης υπάρχει απόσταση ασφαλείας, με βάση τα παραγόμενα, όποια κι αν είναι αυτά, οξείδια του αζώτου, όπου πρέπει να είναι κάποιος οικισμός; Τι λένε τα διεθνή πρότυπα; Υπάρχει κατοχύρωση ότι τα κοιτάσματα που αναφέρονται υπάρχουν πραγματικά;
Τέλος, όλοι μπορεί να προσπαθούμε να διαμορφώσουμε μια ηπειρωτική περιφερειακή συνείδηση, όμως νομίζω ότι στη συζήτηση για τα αντισταθμιστικά, η Θεσπρωτία πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου