Στο φως ανεκτίμητα ιστορικά ντοκουμέντα
Χιλιάδες πρωτότυπα φωτογραφικά φιλμ που αποτυπώνουν εικόνες συγκρούσεων, σκηνές από την εκπαίδευση, την ξεκούραση, την ψυχαγωγία των μαχητών, καθημερινά στιγμιότυπα από τον τρίχρονο αγώνα του ΔΣΕ. Στιγμές που απαθανάτισε ο Μουσούρης (φωτο), συμμετέχοντας και ο ίδιος στις μάχες στον Γράμμο και στο Βίτσι τα έτη 1948 και 1949.
Το συγκλονιστικό αυτό υλικό που γίνεται γνωστό σε μια εποχή κατά την οποία επιχειρείται συστηματικά η διαστρέβλωση της Ιστορίας -ειδικά εκείνης της περιόδου- παραδόθηκε πριν από λίγο καιρό από την οικογένεια του Μουσούρη στο ΚΚΕ και πλέον βρίσκεται σε φάση ψηφιοποίησης ώστε να αποδοθεί ευρύτερα στο κοινό.
Οι απόγονοί του το προσέφεραν με την επισήμανση ότι αφιερώνεται σε όλους τους αφανείς ήρωες που αγωνίστηκαν για έναν καλύτερο κόσμο και ειδικά στους πολιτικούς πρόσφυγες των σοσιαλιστικών χωρών και στα παιδιά τους.
Οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού στην Αρένα του Γράμμου
Ενας από αυτούς ήταν και ο ίδιος ο Απόστολος Μουσούρης. Γεννημένος το 1917 στη Σύρο, γνώρισε το ΚΚΕ μέσα από τα λόγια του οικογενειακού φίλου και μεγάλου δασκάλου Δημήτρη Γληνού. Στη συνέχεια εντάχθηκε στις γραμμές του. Αποφοίτησε από τη Νομική Αθηνών, όμως εργαζόταν εθελοντικά στη «Φίνος Φιλμ» τρέφοντας μεγάλη αγάπη για τη φωτογραφία. Οργανώθηκε στον εφεδρικό ΕΛΑΣ και συμμετείχε στη μάχη του Δεκέμβρη του 1944 με τη χρέωση του κινηματογραφιστή, ενώ το 1948 κατετάγη στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.
«Στη μάχη για τη λευτεριά» συμμετείχαν μικροί και μεγάλοι. Τα παιδιά δεν είχαν επιλογή «ουδετερότητας», αφού οι οικογένειες των μαχητών γνώριζαν διώξεις στα χωριά και στις πόλεις
Είχε τον βαθμό του λοχαγού και τιμήθηκε με τα μετάλλια «Γράμμος» και «Ελλάς». Μεταξύ άλλων υπήρξε διευθυντής φωτογραφίας στο ντοκιμαντέρ «Η αλήθεια για τα παιδιά της Ελλάδας» που κατέγραψε τη διάσωση παιδιών από χωριά που βομβαρδίζονταν με τη μεταφορά τους σε Λαϊκές Δημοκρατίες. Μετά τον Εμφύλιο έζησε στην Τασκένδη και τη Μόσχα, όπου εργάστηκε ως οπερατέρ, εκφωνητής, εργάτης και μεταφραστής σε έργα όπως η Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. Εφυγε από τη ζωή το 1996. Ενα μικρό δείγμα του υλικού παρουσιάζει σήμερα το «Εθνος», ενώ πλούσια έκθεση φιλοξενείται στο 40ό Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή, οι εκδηλώσεις του οποίου ολοκληρώνονται απόψε το βράδυ στο πάρκο Τρίτση.
Κατερίνα Ροββά
Χιλιάδες πρωτότυπα φωτογραφικά φιλμ που αποτυπώνουν εικόνες συγκρούσεων, σκηνές από την εκπαίδευση, την ξεκούραση, την ψυχαγωγία των μαχητών, καθημερινά στιγμιότυπα από τον τρίχρονο αγώνα του ΔΣΕ. Στιγμές που απαθανάτισε ο Μουσούρης (φωτο), συμμετέχοντας και ο ίδιος στις μάχες στον Γράμμο και στο Βίτσι τα έτη 1948 και 1949.
Το συγκλονιστικό αυτό υλικό που γίνεται γνωστό σε μια εποχή κατά την οποία επιχειρείται συστηματικά η διαστρέβλωση της Ιστορίας -ειδικά εκείνης της περιόδου- παραδόθηκε πριν από λίγο καιρό από την οικογένεια του Μουσούρη στο ΚΚΕ και πλέον βρίσκεται σε φάση ψηφιοποίησης ώστε να αποδοθεί ευρύτερα στο κοινό.
Οι απόγονοί του το προσέφεραν με την επισήμανση ότι αφιερώνεται σε όλους τους αφανείς ήρωες που αγωνίστηκαν για έναν καλύτερο κόσμο και ειδικά στους πολιτικούς πρόσφυγες των σοσιαλιστικών χωρών και στα παιδιά τους.
Οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού στην Αρένα του ΓράμμουΕνας από αυτούς ήταν και ο ίδιος ο Απόστολος Μουσούρης. Γεννημένος το 1917 στη Σύρο, γνώρισε το ΚΚΕ μέσα από τα λόγια του οικογενειακού φίλου και μεγάλου δασκάλου Δημήτρη Γληνού. Στη συνέχεια εντάχθηκε στις γραμμές του. Αποφοίτησε από τη Νομική Αθηνών, όμως εργαζόταν εθελοντικά στη «Φίνος Φιλμ» τρέφοντας μεγάλη αγάπη για τη φωτογραφία. Οργανώθηκε στον εφεδρικό ΕΛΑΣ και συμμετείχε στη μάχη του Δεκέμβρη του 1944 με τη χρέωση του κινηματογραφιστή, ενώ το 1948 κατετάγη στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.
«Στη μάχη για τη λευτεριά» συμμετείχαν μικροί και μεγάλοι. Τα παιδιά δεν είχαν επιλογή «ουδετερότητας», αφού οι οικογένειες των μαχητών γνώριζαν διώξεις στα χωριά και στις πόλειςΕίχε τον βαθμό του λοχαγού και τιμήθηκε με τα μετάλλια «Γράμμος» και «Ελλάς». Μεταξύ άλλων υπήρξε διευθυντής φωτογραφίας στο ντοκιμαντέρ «Η αλήθεια για τα παιδιά της Ελλάδας» που κατέγραψε τη διάσωση παιδιών από χωριά που βομβαρδίζονταν με τη μεταφορά τους σε Λαϊκές Δημοκρατίες. Μετά τον Εμφύλιο έζησε στην Τασκένδη και τη Μόσχα, όπου εργάστηκε ως οπερατέρ, εκφωνητής, εργάτης και μεταφραστής σε έργα όπως η Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια. Εφυγε από τη ζωή το 1996. Ενα μικρό δείγμα του υλικού παρουσιάζει σήμερα το «Εθνος», ενώ πλούσια έκθεση φιλοξενείται στο 40ό Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή, οι εκδηλώσεις του οποίου ολοκληρώνονται απόψε το βράδυ στο πάρκο Τρίτση.
Κατερίνα Ροββά
1 σχόλιο:
Τιμή και δόξα στους αγωνιστές που έπεσαν για την ελευθερία και τη δημοκρατία
Δημοσίευση σχολίου