Από το Νοέμβριο του 2005, όταν στο Λέτσε της Ιταλίας υπογράφονταν η διακρατική συμφωνία και για επτά ολόκληρα χρόνια, το ενδιαφέρον της Ελλάδας, προκειμένου να μετατραπεί σε ενεργειακός κόμβος της νοτιοανατολικής Ευρώπης, μονοπώλησε ο αγωγός ITGI, ή όπως ήταν γνωστός ελληνοιταλικός αγωγός φυσικού αερίου.
Οι μελέτες σχεδόν είχαν ολοκληρωθεί, ενώ οι διαγωνισμοί για το υποθαλάσσιο τμήμα (Θεσπρωτία- Κάτω Ιταλία) βρίσκονταν σε εξέλιξη από την ελληνική ΔΕΠΑ και την Ιταλική Edisson.
Ο ελληνοιταλικός αγωγός φυσικού αερίου, αυτός που επένδυσε πολλά επί επτά χρόνια η χώρα μας, από τις αρχές του 2012 διαφάνηκε ότι περνάει στο περιθώριο. Κι ας είχαν υπογραφεί συμβάσεις και διακρατικές συμφωνίες.... Mέσω της Eλλάδας, ο αγωγός προβλέπενταν να μεταφέρει 8 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου προς την Iταλία με δυνατότητα περαιτέρω διεύρυνσης της χωρητικότητάς του.
H διαμετακόμιση του αερίου θα ξεκινούσε από την Kομοτηνή και θα έφτανε στη Nέα Mεσημβρία μέσω του υπάρχοντος ελληνικού δικτύου. Aπό εκεί θα κατασκευάζονταν αγωγός με διάμετρο 36" και μήκος περίπου 300 χλμ., ο οποίος θα μεταφέρει το αέριο στα παράλια της Θεσπρωτίας.
O υποθαλάσσιος αγωγός, μήκους 212 χλμ. και διαμέτρου 32", θα μετέφερε το αέριο στο Oτράντο της Iταλίας. Oι επενδύσεις της ΔEΠA A.E. για την κατασκευή όλου του τμήματος από την Kομοτηνή έως τη Δυτική Θεσπρωτία υπολογίζονταν, το 2005, σε 600 εκατ. ευρώ, ενώ το επενδυτικό κόστος του υποθαλάσσιου αγωγού, που θα κατασκευάσουν από κοινού η ΔEΠA και η Edison, μέσω της εταιρείας POSEIDON θα υπερέβαινε τα 300 εκατ. ευρώ.
Μέσω του ελληνοιταλικού αγωγού θα τροφοδοτούνταν με φυσικό αέριο και η Ήπειρος. Και όσοι ισχυρίζονταν το αντίθετο διαψεύστηκαν όταν το 2010 θεσμοθετήθηκε η ΕΠΑ Ηπείρου...
Κι όμως όλος ο προγραμματισμός τινάχθηκε στον αέρα. Και οι συμφωνίες και οι μελέτες.
Τα πρώτα σημάδια είχαν διαφανεί στις αρχές του 2012 κι ας διέψευδε τότε η ελληνική κυβέρνηση. Κι ας διαβεβαίωναν οι αρμόδιοι υπουργοί ότι δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος για τον ITGI.
Λίγους μήνες αργότερα το ναυάγιο επισημοποιήθηκε. Κι όχι από πολιτικούς, αλλά από ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες. Από τους κολοσσούς που διαχειρίζονται τα Αζέρικα κοιτάσματα.
Πάνω στα συντρίμμια του ελληνοιταλικού αγωγού φυσικού αερίου έρχονται οι πανηγυρισμοί για τη συμφωνία του TAP.
Ο αγωγός ΤΑΡ που θα ξεκινά από το Αζερμπαϊτζάν, θα περνά από τα ελληνικοτουρκικά σύνορα, θα διασχίζει τη βόρειο Ελλάδα και μέσω Αλβανίας θα καταλήγει στην Ιταλία.
Τι αλλάζει σε σχέση με τον ελληνοιταλικό;
Μόνο οι εταιρίες που μετέχουν στην κοινοπραξία και η παράκαμψη στη χάραξη!
Στο παιχνίδι αυτή τη φορά μπήκε η Αλβανία, η οποία ουσιαστικά έχει πολλούς λόγους να πανηγυρίζει και βγήκε εκτός η Ήπειρος.
Η Ήπειρος λοιπόν, με βάση τα σημερινά δεδομένα, είναι αυτή που έχει χάσει τη μία και μοναδική ευκαιρία που δημιουργήθηκε τα τελευταία δέκα χρόνια, προκειμένου να διασφαλίσει φυσικό αέριο...
Κι αυτή χάθηκε.
Ο ΤΑΡ θα περάσει μακριά από την περιοχή, καθώς από τη Δυτική Μακεδονία θα εισέλθει στην Αλβανία και προς το παρόν δεν υπάρχει η παραμικρή πρόβλεψη για την τροφοδοσία της περιοχής.
Άλλωστε και οι ίδιοι οι παράγοντες της Ηπείρου δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται ούτε στο ελάχιστο για τα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί... Όπως δεν ενδιαφέρονταν και τα προηγούμενα χρόνια παρά μόνο περιορίζονταν σε αντιδράσεις –πόσο κενές αποδεικνύονται σήμερα- για το σταθμό συμπίεσης στα παράλια της Θεσπρωτίας...
Οι πανηγυρισμοί λοιπόν για τη συμφωνία του ΤΑΡ ουδόλως αγγίζουν την Ήπειρο. Όπως δεν θα την αγγίξει και το φυσικό αέριο
http://www.epiruspost.gr/reportaz/politics/19544----itgi--------.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου